Α. Μαρούλη, ζωγράφος: “Δεν παίρνουμε αυτό που αξίζουμε, αλλά αυτό που πιστεύουμε”

Πριν αρχίσουμε την κουβέντα το μάτι μου έπεσε στις μπογιές που είχε στα χέρια της. Μου είπε ότι δεν πρόλαβε να τις βγάλει καλά καλά, ότι τρέχει να ολοκληρώσει τα έργα. Κάποια θα ήταν νωπά στην έκθεση, μου ανέφερε. Δεδομένου ότι δεν έχω και ιδέα από τεχνικές λεπτομέρειες στη ζωγραφική, παραξενεύτηκα.

Μου μίλησε για το εργαστήριο της, που μοιράζεται μαζί με μια άλλη κοπέλα και περνάει όλη την ημέρα της. Μου μίλησε για την επιθυμία της για να πάει στο εξωτερικό, να δει πως ζει εκεί ο κόσμος και να ζωγραφίζει όλη μέρα. Δε φαινόταν “τρελή” αλλά παθιασμένη με αυτό που κάνει. Η κουβέντα μας κράτησε περίπου 3 ώρες και όταν ολοκληρώθηκε είχα γεμίσει αισιοδοξία. Αν τη διαβάσεις, θα καταλάβεις γιατί.

“Δεν ήθελα πάντα να γίνω ζωγράφος. Προέκυψε.

Αφού έδωσα πανελλήνιες, ξεκίνησα στη σχολή ΑΚΤΟ. Δεν είχα χάσει ούτε ένα μάθημα, πήγαινα ακόμα και με πυρετό.

Το θέμα της έκθεσης “Exposed” ήταν και το θέμα της πτυχιακής μου. Ξεκίνησα να φτιάχνω έργα από το 2ο έτος της σχολής.

Ήθελα να είναι ειλικρινής και να βγαίνει πραγματικά από τη ψυχή μου όλο αυτό.

Ο καρκίνος του μαστού είναι ένας συμβολισμός για τη νόσο της αγάπης. Για το κατά πόσο τραυματίζεται η αγάπη και τι αντίκτυπο έχει αυτό στις ανθρώπινες σχέσεις. Πιο πολύ μελετάω τις ανθρώπινες σχέσεις παρά την ασθένεια και το τραύμα.

Χτύπησα πόρτες γιατί δεν έχουν σημασία οι γνωριμίες αλλά πόσο έχεις πάθος, πόσο το θέλεις και πόσο το κυνηγάς. Το κυνήγι είναι το πιο σημαντικό από όλα.

Οι ευκαιρίες δεν έρχονται μόνες τους να σου χτυπήσουν την πόρτα, τις κυνηγάμε.

Υπάρχει πολύ απογοήτευση σε αυτό το κομμάτι. Το θέμα είναι να μην πέσεις. Δηλαδή, πέφτεις για 1-2 μέρες, ναι. Όχι όμως για μήνες.

Όταν κάτι το πιστεύεις πολύ ο τρόπος βρίσκεται από μόνος του.

Πολλές γκαλερί απέρριψαν τη δουλειά γιατί θεωρούσαν ότι δε θα είχε απήχηση λόγω του θέματος της. Δεν τσατίστηκα.

Διαφωνώ, ωστόσο. Η τέχνη πηγαίνει παρέα με το τι συμβαίνει στη χώρα σου ή γενικά καθημερινά, τι βλέπεις στους δρόμους.

Η ιστορία στην Ελλάδα είναι τόσο βαριά που δυσκολεύεσαι να φτιάξεις καινούργια. Οι χώρες που δεν έχουν τόση ιστορία όση η Ελλάδα ή η Γαλλία, δημιουργούν τώρα.

Δεν υπάρχει ισορροπία, ισότητα και υποστήριξη σε κάτι διαφορετικό αλλά δε θεωρώ ότι είμαστε τόσο πίσω.

Δεν περίμενα να δεχτεί κάποια Gallery τη δουλειά μου. Ένιωσα πολύ χαρούμενη γιατί είδα ότι όλος ο κόπος και η σκληρή δουλειά αναγνωρίζεται και έχει αντίκτυπο.

Fail Again fail Better, ακρυλικό και λάδι σε καμβά

Όταν ο φωτογράφος ζούμαρε στα έργα της έκθεσης, για να ετοιμάσουμε το σχετικό έντυπο, ένιωθα σα να ζούμαρε το πρόσωπο μου. Νόμιζα ότι έβλεπε τα σπυράκια μου, όλες τις ατέλειες μου.

Η μητρική σχέση είναι σημαντική για μένα. Στην έκθεση τη μελετάω. Η γυναίκα γενικά πάντα με προβλημάτιζε. Ποιά είναι η θέση της, πόσο σημαντική είναι, πως την αντιλαμβανόμαστε.

Το στήθος είναι σύμβολο της γυναίκας γενικά. Της μητρότητας, του ερωτισμού, της οργής, της αγάπης της τρυφερότητας.

Είχα κάνει μεγάλη έρευνα σχετικά με το μαστό, πριν ξεκινήσω να ζωγραφίζω. Δε με αφορούσε η νόσος καθαυτή, όσο ο συμβολισμός που της δίνω.

Μόλις τελείωσα τη σχολή, άρχισα να κάνω διάφορες δοκιμές και ταξίδεψα. Είδα πολλά πράγματα. Η παρατήρηση είναι τρομερό μάθημα. Άρχιζα να εκφράζομαι πιο ελεύθερα και έτσι δημιούργησα πιο γρήγορα κι άλλα έργα.

Πολλά από αυτά που έχω ζωγραφίσει τα έχω εμπνευστεί μαζί με τον καθηγητή μου. Αλληλοσυμπληρώναμε ο ένας τον άλλον.

Είχα περισσότερο στήριξη από άντρες παρά από γυναίκες.

Έχω σίγουρα επηρεαστεί θεματολογικά και ζωγραφικά από πολλούς καλλιτέχνες.

Δε θεωρώ ότι μπορείς να αντιγράψεις κάτι. Κανείς δε μπορεί να το κάνει ίδιο, ο καθένας θα το κάνει με τον δικό του τρόπο. Δεν πιστεύω στην παρθενογένεση.

Πολλές φορές είχα δεύτερες σκέψεις, μήπως αυτό που κάνω μοιάζει με κάτι άλλο. Εν τέλη, όμως, επικεντρώνομαι στην ουσία, στη ζωγραφική μου και αυτό με καθησυχάζει. Καταλαβαίνω ότι είναι 100% δικό μου όλο αυτό.

Κανείς δε μπορεί να κάνει κάτι με τον τρόπο του άλλου. Αυτό είναι κάτι που μου έμαθε ο καθηγητής μου.

 Νάμα Τάμα, ακρυλικό και λάδι σε καμβά

Η θρησκεία έχει έναν μεγάλο ρόλο στη δουλειά μου και αυτό γιατί η θρησκεία είναι κάτι που το επικαλούμαστε, στις δύσκολες καταστάσεις. Σε αυτές που δε μπορούμε να ερμηνεύσουμε και ο καρκίνος του μαστού είναι μια τέτοια κατάσταση. Η θρησκεία με έχει προβληματίσει πολύ στο κομμάτι της τέχνης.

Εγώ δε ξέρω αν πιστεύω. Αυτό που ξέρω είναι ότι πηγαίνω την Ανάσταση το Πάσχα αλλά προς το παρόν δε με απασχολεί κάτι περαιτέρω. Μου είναι αδιάφορο το θέμα θρησκεία, το βλέπω αποστασιοποιημένα.

Παίρνω ερεθίσματα από παντού και αυτή είναι η μαγεία.

Η ζωγραφική είναι μια γλώσσα σαν όλες τις γλώσσες. Το θέμα είναι αν θα την επιλέξεις για να επικοινωνήσεις.

Είναι δύσκολο επάγγελμα. Δεν εκθέτεις τα έργα αλλά τον εαυτό σου.  Πρέπει να είσαι ειλικρινής, πράγμα δύσκολο γιατί ούτε εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις την αλήθεια.

Το ότι εγώ λέω κάτι μέσα από τον πίνακα μου δε σημαίνει ότι πρέπει και ο θεατής να καταλάβει το ίδιο. Αναλόγως με τις εμπειρίες και τα ερεθίσματα σου, θα το ερμηνεύσεις. Είναι πολύ ενδιαφέρον κάποιος να καταλαβαίνει κάτι τελείως διαφορετικό.

Χωρίς τίτλο,  ακρυλικό και λάδι σε καμβά

Δε μου αρέσει να καθοδηγώ τον θεατή. Δεν έχω περιγραφές στα έργα μου.

Δε με στεναχωρεί που κάποιος αγοράζει ένα έργο μου. Ότι είχε να μου δώσει εμένα αυτό το έργο μου το έδωσε. Ένιωσα και ωρίμασα κάνοντας το.

Δεν πιστεύω ότι τα έργα μας είναι τα παιδιά μας. Με τα έργα γεννιόμαστε μαζί και μεγαλώνουμε μαζί.

Όλους τους πίνακες μου τους έχω κρατήσει για πάντα μέσα μου. Είναι όλη η διαδικασία που περάσαμε μαζί που δε γίνεται να φύγει από μένα.

Αυτή που είμαι τώρα, είναι αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας.

Είναι πολυτέλεια να είσαι ζωγράφος. Τα υλικά είναι αρκετά ακριβά.

Το καλοκαίρι δουλεύω ως σερβιτόρα και μου αρέσει πολύ. Αυτή η δουλειά μου επιτρέπει να συντηρούμαι τον χειμώνα, που από το πρωί μέχρι το βράδυ ζωγραφίζω.

Απολαμβάνω οτιδήποτε κάνω. Όταν κάτι δεν το απολαμβάνω, το σταματάω.

Τα λεφτά που βγαίνουν ενώ βασανίζεσαι σε μια δουλειά, δε μένουν ποτέ. Άμα είσαι δυστυχισμένη μέσα στη δουλειά σου, μετά θες να κάνεις κάτι παραπάνω από ότι θα έκανες, θα χάλαγες παραπάνω από όσα θα έκανες.

Οι άνθρωποι δεν παίρνουν αυτό που τους αξίζει αλλά αυτό που πιστεύουν.

Δεν έχω ανασφάλεια. Απολαμβάνω το τώρα και με θετική ενέργεια κοιτάω το αύριο.

Θέλω να κάνω ένα μεταπτυχιακό και να φύγω στο εξωτερικό.

Θέλω να επικεντρωθώ στη ζωγραφική και να κάνω μόνο αυτό επαγγελματικά και βιοποριστικά. Αλλά και να μη γίνει αυτό δεν έχω θέμα, μου αρέσει να δουλεύω.

*Η Gallery 7 βρίσκεται στην Σόλωνος 20 & Βουκουρεστίου. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό μέχρι 31/1. Ώρες λειτουργίας: Τετ- Σαβ. 11.00-15.00, Τρ. Πεμ. Παρ.: 11.00-14.00 & 18.00 – 21.00

Κι άλλες ενδιαφέρουσες γυναίκες στο Ladylike:

Nannuka: Το πρωτότυπο ελληνικό γυναικείο startup βγαίνει εκτός Ελλάδας

Δέσποινα: Ο ιός HIV μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία ζωής