Αυτό το μοντέλο περπάτησε 200 βράδια σε 31 χώρες. Ο περίπατος ήταν διαφορετικός, ανάλογα με τα ρούχα και το φύλο του

Στον λογαριασμό του στο instagram, το μοντέλο αυτό δηλώνει απλά «ο εαυτός του». Δεν περιορίζεται σε κοινωνικά πρότυπα και πλέον απορρίπτει τα φύλα. Αρνείται τις ταμπέλες και τα όρια που μπορεί να του βάζουν αυτές. Είναι, λοιπόν, ένας άνθρωπος, ένα ον που ασχολείται με τη μόδα, τον κινηματογράφο και τον ακτιβισμό.

Το προφίλ RainDoveModel στο Instagram, ασχολείται κυρίως με τον ακτιβισμό. Το άτομο αυτό, έχει επιλέξει να χρησιμοποιεί το παρουσιαστικό του, προκειμένου να σοκάρει την κοινή γνώμη με τέτοιο τρόπο, ώστε αυτή να ξεφορτωθεί τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις και τα στερεότυπα που κουβαλά κάθε φύλο. Αντίο σεξισμούλη.

Για παράδειγμα, δες εδώ πώς αναπαριστά έναν άντρα και μια γυναίκα που πρωταγωνιστούν σε διαφημίσεις για αρώματα.

Το τελευταίο πείραμα που επιχείρησε, είχε να κάνει με το πώς είναι να επιστρέφει σπίτι το βράδυ. Δοκίμασε να το κάνει με ρούχα γυναικεία και με ρούχα αντρικά. Το αποτέλεσμα, θα το διαβάσεις στο κείμενο που έγραψε.

«Το να περπατάς σπίτι ως θηλυκό, από το να περπατάς σπίτι ως αρσενικό, ίσως φαίνεται ότι είναι προφανώς ασφαλέστερο για το αρσενικό άτομο. Και όντως είναι. Δοκίμασα να κάνω πάνω από 200 βόλτες το 2018 και το 2019 με “αρσενικά” και “θηλυκά” looks (όπως αυτά ορίζονται από τα κοινωνικά πρότυπα) σε 14 μεγάλες πόλεις και 17 μικρότερες.

Δεν χρειάζεται να πω ότι με παρενοχλούσαν περισσότερο όταν με αντιλαμβάνονταν ως “γυναίκα”.

Με ακολουθούσαν μέχρι το σπίτι κάποιες φορές, με άγγιζαν χωρίς τη συγκατάθεσή μου, ενώ με σταματούσαν κιόλας για να με ρωτήσουν περίεργοι άνθρωποι πού πήγαινα ή αν είμαι τρανς.

Ωστόσο, υπήρχαν κάποια πράγματα που παρατήρησα σε αυτές τις νυχτερινές μου βόλτες και δεν έχω μοιραστεί στο παρελθόν. Και έχουν να κάνουν με την κοινωνικο-οικονομική προσιτότητα. 1. Προσπάθησα να μπω σε νυχτερινά λεωφορεία χωρίς να πληρώσω εισιτήριο με αντρικές και γυναικείες αμφιέσεις. Μου έδιναν 2.5 φορές περισσότερες δωρεάν εισόδους όταν έδειχνα άντρας, απ’ ό,τι όταν έδειχνα γυναίκα. 2. Ήταν λιγότερο πιθανό να βρω εισιτήριο όταν με έπιαναν να περνάω το τουρνικέ παράνομα. Ως “γυναίκα” πήρα 6 εισιτήρια, ενώ 11 ως “άντρας”. 3. Ήταν εξίσου πιθανό να μου δανείσει κάποιος άγνωστος ένα τηλέφωνο, όταν ζητούσα να το χρησιμοποιήσω για να καλέσω ταξί. Απόλυτη ισοπαλία – και αυτό πράγματι με εξέπληξε.

Γιατί έχει σημασία αυτή η έρευνα; Ως ένα άτομο που έχει βιώσει την φτώχεια για μια μεγάλη περίοδο της ζωής μου, το να φτάσω στο σπίτι ήταν πιο σημαντικό από το “να περπατήσω ως εκεί χωρίς να με αγγίξουν/παρενοχλήσουν”. Επίσης, είχε να κάνει με την εξερεύνηση των πιο μικρών πραγμάτων, όπως το να μην μπορείς να αντέξεις οικονομικά τα ΜΜΜ ή το να κάνεις ένα τηλεφώνημα. Ήθελα να καταλάβω τι ήταν διατεθειμένος να μου προσφέρει ο κόσμος, ανάλογα με το πώς με αντιλαμβανόταν, ως άντρα ή γυναίκα, έτσι ώστε να ξέρω αν έπρεπε να απογυμνωθώ και πώς να επιβιώσω, αν χρειαζόταν.

Σας εξέπληξε κάτι από αυτά; Πώς πιστεύεις ότι θα τα πηγαίναμε αν περπατούσαμε μέχρι το σπίτι σου, στη δική σου πόλη; Θα είχε καμια διαφορά;

Σημείωση: Το πείραμά μου, αφορά μόνο τη δική μου ύπαρξη και μπορεί να μην είναι ακριβές για άτομα άλλης αισθητικής, διαφορετικών κοινωνικών κατηγοριών όπως οι τάξεις, οι φυλές και το γένος ή από άλλες τοποθεσίες. Ο σκοπός αυτού, δεν ήταν να υποστηρίξει τον διαμοιρασμό του πώς φερόμαστε στον καθέναν, αλλά να αναδείξει ξεκάθαρα, αν εγώ ως ένα ον, μπορώ να λάβω διαφορετικά προνόμια ή τιμωρίες, με βάση μια απλή υπόθεση για το φύλο μου».

Πότε ήταν η τελευταία φορά που περπάτησες, ενώ έσφιγγες τα κλειδιά στη χούφτα σου; Αυτό μάλλον δεν θα συνέβαινε αν ήσουν άντρας. Και το παραπάνω πείραμα, είναι μία ακόμα απόδειξη, ότι αυτός ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικός όταν είσαι γυναίκα.