ΚΑΡΙΕΡΑ

Ask the mentor: Ως manager νιώθω ότι δεν είμαι εκεί για την ομάδα μου όσο θα ήθελα. Τι να κάνω;

Unsplash

Ως μία επαγγελματίας που ηγείται μιας μεγάλης ομάδας, με απασχολεί αρκετά το ότι απορροφώμαι πολύ από τις καθημερινές υποχρεώσεις και τον όγκο της δουλειάς και δεν είμαι «εκεί» για την ομάδα μου όσο θα ήθελα. Είναι εφικτό να βρεθεί αυτή η ισορροπία μέσα στους τόσο απαιτητικούς ρυθμούς δουλειάς;

Απαντά η mentor του Women On Top, Ντέπη Παπάζογλου, Group Commercial Director, 24media.

Διαβάζοντας την ερώτησή σου, μου λύθηκε καταρχήν μία δική μου απορία – αγωνία. Τι σημαίνει να είμαι mentor, πόσο επαρκής είμαι για να καθοδηγήσω ή να συμβουλεύσω μία άλλη επαγγελματία. Αυτό που διακρίνω είναι πως οι αγωνίες και τα προβλήματα είναι κοινά, όποιον επαγγελματικό κλάδο κι αν υπηρετούμε. Οπότε, αυτό που θα κάνω εδώ, είναι να εκφράσω την αλήθεια μου κι ελπίζω να σε βοηθήσει. Θεωρώ ευτυχή συγκυρία την ερώτησή σου, καθώς το τελευταίο διάστημα, αντιμετωπίζω την ίδια ακριβώς αγωνία.

Η βαριά επαγγελματική καθημερινότητα, αλλά και οι απαιτήσεις της προσωπικής ζωής, μας απομακρύνουν ανά διαστήματα, από τις ομάδες μας.

Το γεγονός πως σε έχει απασχολήσει το θέμα, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε να ζητήσεις και στήριξη, είναι το πιο ευχάριστο απ’ όλα και αποτελεί και την εγγύηση της λύσης. Εφόσον σε νοιάζει να βελτιώσεις τη σχέση σου με την ομάδα σου, είναι σίγουρο πως θα τη βελτιώσεις. Θεωρώ λοιπόν, ότι είσαι ήδη «εκεί» για την ομάδα σου, σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο πιστεύεις.

Θα θέσω τον προβληματισμό σου σε μία λίγο διαφορετική βάση, γιατί υπάρχει η μεγάλη εικόνα και καλό είναι να τη δούμε. Καταρχήν, ο όρος ομάδα θα χρησιμοποιηθεί σχηματικά: Πίσω από τη λέξη κρύβονται στελέχη, άτομα με ξεχωριστές δεξιότητες, προσωπικότητες κι ανάγκες. Δεν είναι μόνο ένα σώμα η ομάδα. Είναι πολλά σώματα μαζί. Πολύ συχνά θεωρούμε πως η καθημερινή επαφή με τα ζητήματα της ομάδας μας είναι και ο σωστός δρόμος διαχείρισής της. Το αίσθημα ευθύνης είναι -θεωρώ- ο σωστός δρόμος διαχείρισης της ομάδας. Η ουσιαστική επαφή τη βοηθά να εξελιχθεί, αλλά κυρίως να είναι ήρεμη και ασφαλής.

Αν η ομάδα συνολικά ή μεμονωμένα, γνωρίζει πως ο/η manager της είναι εκεί για να τη στηρίξει, να την εκπροσωπήσει και να δώσει στα μέλη της απαντήσεις, ακόμη κι αν δεν είναι πάντα ευχάριστες, τότε θεωρώ πως δεν νιώθει μετέωρη ή μόνη. Αν δηλαδή είμαστε εκεί στα σημαντικά, με αίσθημα ευθύνης, αλλά και ενσυναίσθηση, τότε τα μέλη της ομάδας μπορούν να αντέξουν, αλλά και να στηρίξουν την όποια απόσταση προκύπτει κατά καιρούς. Αν τώρα εσύ θα ήθελες να είσαι πιο κοντά στην ομάδα σου κι αυτό προκύπτει ως δική σου ανάγκη, το οποίο επίσης συμβαίνει συχνά σε όλες και όλους μας, η λέξη-κλειδί νομίζω είναι η εμπιστοσύνη.

Κάποιες φορές, νιώθουμε ανασφάλεια όταν δεν είμαστε σε τριβή με την καθημερινότητα της δουλειάς και είναι υγιές. Η ομάδα όμως, τις περισσότερες φορές, αν αισθανθεί την εμπιστοσύνη, αναλαμβάνει αυτόματα και την ευθύνη και τότε μας δικαιώνει. Μην ξεχνάς, πως τα μέλη της ομάδας σου είναι άνθρωποι που έχεις επιλέξει ή έχεις αξιολογήσει θετικά και σίγουρα μοιράζεστε κοινές αξίες και όραμα για τη δουλειά που κάνετε. Η ευθύνη κι η εμπιστοσύνη, εφόσον υπάρχουν, μας οδηγούν σε μία τόσο υγιή επαγγελματική σχέση, που τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες που είναι νομοτελειακό να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.

Στείλε κι εσύ την ερώτησή σου εδώ.