Ask the mentor: Ποια είναι τα κατάλληλα βήματα για τη δημιουργία πλάνου εξέλιξης στη δουλειά μου;

Απαντά η mentor του Women On Top, Βάσω Πουλή, Διευθύνουσα Σύμβουλος της μεταφραστικής εταιρείας Commit Global.

Η ύπαρξη ή μη και η δομή ενός πλάνου επαγγελματικής εξέλιξης στο πλαίσιο ενός οργανισμού εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως είναι το μέγεθός του και τα διαφορετικά τμήματα, ρόλους, πολιτικές ή διαδικασίες που έχει.

Επίσης καλό θα ήταν να ορίσουμε τι εννοούμε εξέλιξη στο πλαίσιο ενός οργανισμού ή/και τι σημαίνει η εξέλιξη για εμάς προσωπικά. Οπότε, επαγγελματική εξέλιξη:

• Μπορεί να είναι η ανάληψη ενός ανώτερου ρόλου στο τμήμα που είμαι τώρα – αλλά ίσως αυτό να μην αποτελεί επιλογή, αν σε μια μικρή εταιρεία αυτό το τμήμα αποτελείται από 1-2 άτομα
• Μπορεί να σημαίνει αύξηση στις απολαβές μου, ίσως ακόμα και στην ίδια θέση – αλλά κάτι τέτοιο ενδεχομένως να μην συμβαδίζει με την πολιτική του οργανισμού
• Μπορεί να σημαίνει απόκτηση νέας γνώσης στο αντικείμενό μου – αλλά θα έχει αυτή εφαρμογή στην τρέχουσα δομή και δραστηριότητα του οργανισμού ώστε να δικαιολογηθεί;
• Μπορεί να σημαίνει απόκτηση γνώσης σε άλλο αντικείμενο και μεταφορά σε διαφορετικό τμήμα ή ρόλο στον οργανισμό
• Μπορεί να σημαίνει ανάληψη μεγαλύτερων ευθυνών στον ίδιο ή και άλλο ρόλο – αλλά ίσως αυτό να σημαίνει και διαφορετικό μοντέλο εργασίας, π.χ. διαφορετικό ωράριο, τοποθεσία ή έκθεση στο κοινό κ.ο.κ., που εγώ δεν μπορώ να υποστηρίξω ή δεν επιθυμώ τη δεδομένη στιγμή.

Αρχικά, λοιπόν, θα πρέπει να είναι σαφές τι θεωρώ εγώ επαγγελματική εξέλιξη ή/και να τεθεί, ενδεχομένως, ένας στόχος που θα ήθελα να επιτύχω για την επαγγελματική μου πορεία, μαζί με τον χρονικό ορίζοντα που θα ήθελα να τον επιτύχω.

Έπειτα, θα πρότεινα μια αξιολόγηση του εκάστοτε οργανισμού και των δυνατοτήτων που μπορεί να μου παρέχει για να επιτύχω αυτόν τον στόχο. Ενώ μια πρώτη αξιολόγηση μπορεί να γίνει από εμάς τις/τους ίδιες/ίδιους, καλό θα ήταν να γίνει και μια συζήτηση με τις/τους αρμόδιες/ους στον οργανισμό. Πολλές φορές, οι οργανισμοί απλά έχουν παραλείψει κάτι γιατί ποτέ κανένας δεν είδε το κενό, οπότε αν εγώ αναδείξω αυτό το κενό και θέλω να το καλύψω, ο οργανισμός μπορεί να δημιουργήσει τη σχετική διαδικασία και εμένα αυτό να με εξυπηρετήσει στο πλάνο που έχω θέσει.

Μετά τα αποτελέσματα της αξιολόγησης και της συζήτησης, νομίζω έρχεται η ώρα της απόφασης. Πρέπει εγώ να αποφασίσω αν παραμένοντας εκεί μπορώ να επιτύχω τον στόχο μου ή αν όχι, στην οποία περίπτωση θα πρέπει να αναζητήσω κάτι που θεωρώ ότι θα με οδηγήσει εκεί.

Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι η μεγαλύτερη αξία βρίσκεται σε αυτά που δεν λέμε και χάνεται στις υποθέσεις που κάνουμε. Αν και οι δύο πλευρές μιλήσουμε ανοιχτά για όσα θέλουμε, όσα δεν θέλουμε, όσα μπορούμε και όσα δεν μπορούμε να κάνουμε, ίσως να βρούμε πολλούς κοινούς τόπους που δεν διακρίναμε πριν πως υπήρχαν.

Στείλε κι εσύ την ερώτησή σου εδώ.