Ask the mentor: Τελικά πώς επιτυγχάνεται αυτή η ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής;
- 26 ΙΟΥΛ 2023
Ακούω συνέχεια τον όρο ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, αλλά δεν πιστεύω ότι είναι εφικτό! Ως ελεύθερη επαγγελματίας και μητέρα δυσκολεύομαι πάρα πολύ να βρω αυτή την ισορροπία, γιατί τόσο η δουλειά μου όσο και η οικογένειά μου χρειάζονται πολλή προσοχή και χρόνο που μου φαίνεται αδύνατο να συνδυαστούν με έναν υγιή τρόπο, ώστε να μην εξαντλούμαι στην προσπάθειά μου να τα προλάβω όλα!
Απαντά η Πηνελόπη Θεοδωρακάκου, Συνιδρύτρια του Women On Top.
Το πρώτο πράγμα που θέλω να σου γράψω είναι πως σε νιώθω και σε καταλαβαίνω!
Υπήρξε μια στιγμή στο χρόνο (πότε να ήταν άραγε δεν είμαι σίγουρη) που ξαφνικά ξεκινήσαμε να διαβάζουμε παντού για την περίφημη ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Όχι μόνο να διαβάζουμε, αλλά να ακούμε και να βλέπουμε στα social πόσο τέλεια το κάνουν άλλες (και άλλοι) με συμβουλές από ‘δω και λίστες με πράγματα που «πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις για να πετύχεις το τέλειο work life balance» από ‘κει, χαμός! Εντωμεταξύ, κάποιες από εμάς -οι περισσότερες θα τολμήσω να πω- να κοιτάμε γύρω μας σκεπτόμενες «μα τι κάνω λάθος;» ή, επίσης, το δικό μου πολυαγαπημένο «αυτή εκεί πώς τα καταφέρνει όλα αυτά και εγώ δεν προλαβαίνω ούτε *βάλε ό,τι σου “κοστίζει” πιο πολύ που δεν κάνεις* να κάνω;».
Δεν ξέρω πόσο θα σε βοηθήσει, αλλά θέλω να μοιραστώ μαζί σου ότι κάποια στιγμή κουράστηκα να αναρωτιέμαι πώς καταφέρνει η φίλη μου η Ε. να κάνει τόσα επαγγελματικά ραντεβού απογευματινές ώρες για την ανάπτυξη του νέου της (λογιστικού) γραφείου, και την ρώτησα. Έμαθα, λοιπόν, ότι έχει κάνει συμφωνία με τον σύντροφό της, δυο απογεύματα την εβδομάδα να τα αφιερώνει εκεί, οπότε χρειάζεται εκείνος να αναλαμβάνει τις ευθύνες φροντίδας.
Την ίδια περίοδο, αναρωτήθηκα για μια συνεργάτιδα που φαίνεται να είναι πάντα ενημερωμένη όχι μόνο για το δικό της πεδίο (είναι φωτογράφος), αλλά και για ό,τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή στον κόσμο, και την ρώτησα «μα πότε προλαβαίνεις να διαβάζεις/μπαίνεις σε sites/ενημερώνεσαι;». Και έμαθα ότι έχει βάλει συγκεκριμένο χρόνο στην ατζέντα της για να κάνει ακριβώς αυτό κάθε μέρα για 30 λεπτά το πρωί, σαν συνάντηση με τον εαυτό της σκέψου, και φροντίζει να είναι πολύ συνεπής. Έμαθα πολλά για πολλές γυναίκες γύρω μου εκείνη την περίοδο. Για την τεράστια βοήθεια που έχει η Α. από δύο άτομα που της κρατάνε τα 2 παιδιά κάθε απόγευμα για να μπορεί εκείνη να πηγαίνει στο φροντιστήριο που έχει με έναν ακόμη συνεργάτη, για την Λ. η οποία μου έδωσε τη φανταστική συμβουλή τότε να μην κάνω ποτέ δουλειές σπιτιού όταν είμαι μόνη στο σπίτι, εφόσον μπορώ να τις κάνω με το παιδί μου το απόγευμα (σαν παιχνίδι ας πούμε!) και, ένα τελευταίο θα σου πω, για την Μ. που έχουν πάρει την απόφαση με το σύντροφό της ότι η ανάπτυξη της οικογενειακής επιχείρησης που «τρέχουν» τα τελευταία 15 χρόνια μπορεί να περιμένει λίγο, καθώς η προτεραιότητά τους τώρα είναι να περνούν όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με τα 2 τους παιδιά που φέτος δίνουν Πανελλήνιες.
Ίσως σε κούρασα, αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν σταμάτησα να υποθέτω ότι όλες γύρω μου έχουν καταφέρει το απόλυτο work-life balance χωρίς θυσίες, υποχωρήσεις ή υποστήριξη και ξεκίνησα να ρωτάω «μα πώς τα καταφέρνεις;», έμαθα τρία πολύ σημαντικά πράγματα:
Πρώτον, ότι η ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής δεν σημαίνει για όλες και όλους το ίδιο. Οπότε ένα πρώτο βήμα θα ήταν να καθίσεις εσύ με τον εαυτό σου και να σου κάνεις την εξής ερώτηση: «Τι σημαίνει για μένα ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής τώρα;». Και να προσπαθήσεις να την απαντήσεις εσύ για σένα. Χωρίς να επηρεάζεσαι ούτε από τι θα «έπρεπε» να σημαίνει, ούτε τι μπορεί να σημαίνει για άλλες και άλλους, ούτε από το τι περιμένουν οι γύρω σου να σημαίνει για σένα.
Αλλά, προσοχή καμπανάκι! To δεύτερο που έμαθα είναι να μην ξεχνάω να λαμβάνω υπόψιν μου τη μαγική λεξούλα στο τέλος της ερώτησης. Το υπέροχο -και πολύ απελευθερωτικό- ΤΩΡΑ. Και αυτό θα μπορούσε να είναι το δεύτερο βήμα για σένα. Η συνειδητοποίηση ότι η ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής μπορεί να σημαίνει για σένα διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές φάσεις της ζωής σου. Αυτός ο υγιής τρόπος που αναφέρεις παραπάνω μπορεί να πάρει διάφορες μορφές σε διαφορετικές περιόδους. Τώρα που μιλάμε όμως, τι χρειάζεσαι; Αυτό θα μπορούσε ίσως να ήταν ένα τρίτο βήμα.
Και το τρίτο πράγμα που έμαθα: Να σκεφτείς τι χρειάζεσαι για να μην εξαντλείσαι. Και αν βάλεις κάτω τι χρειάζεσαι, είναι πολύ πιθανό να μπορέσεις με πιο καθαρό μυαλό να το αναζητήσεις. Μπορεί να είναι βοήθεια από συνεργάτες/ιδες, οικογένεια, σύντροφο, φιλικό περιβάλλον, μπορεί να είναι ένα διαφορετικό πρόγραμμα. Εσύ ξέρεις καλύτερα.
Ένα τελευταίο που είναι, κατά τη γνώμη μου, και το πιο δύσκολο από όλα: να αρχίσεις σιγά σιγά (και εγώ μαζί σου) να σκέφτεσαι ότι δεν είναι απαραίτητο να τα προλαβαίνεις όλα. Και δεν είναι και εφικτό εδώ που τα λέμε. Βρες αυτά που μετράνε περισσότερο στο τώρα και φτιάξε το πρόγραμμά σου γύρω από αυτά. Α και κάτι ακόμη! Κάνε ερωτήσεις σε άτομα που θεωρείς ότι έχουν βρει αυτήν την ισορροπία. Ποτέ δεν ξέρεις από πού θα έρθει μια πολύ καλή -και πρακτική- συμβουλή!
Στείλε κι εσύ την ερώτησή σου εδώ.
