Αυτή η γυναίκα ήταν νεοναζί μέχρι που ερωτεύτηκε μια μαύρη

Σε μια συνέντευξή της με το BBC Magazine, η Angela, η οποία σήμερα είναι 23 ετών, μίλησε για το πόσο χαμένη ένιωθε στην εφηβεία της, όταν γύρω στα 15 της, δεν είχε κανέναν να θαυμάσει σαν πρότυπο και κατέληξε να κάνει παρέα με ρατσιστές νεοναζί. Κυκλοφορούσε με ένα πιστόλι στη ζώνη της και είχε κάνει τατουάζ με σύμβολα που δήλωναν τις ακραίες τους πεποιθήσεις.

Μισούσαν τους μαύρους, τους Εβραίους και ήταν τρομερά ομοφοβικοί. Επίσης η Angela είχε σχέση με έναν από την παρέα αυτή, οπότε δεν τολμούσε να παραδεχτεί ανοιχτά ότι η ίδια ήταν ομοφυλόφιλη.

Η Αngela μεγάλωσε σε μια αυστηρή, συντηρητική οικογένεια στη νότια Φλόριντα. Πήγαινε σε ένα ακριβό, ιδιωτικό σχολέιο και στην Καθολική Εκκλησία κάθε εβδομάδα. Ήταν όμως λίγο διαφορετική από τους υπόλοιπους.

Από πολύ μικρή ηλικία ένιωθα διαφορετική επειδή με έλκυαν άτομα του ίδιου φύλου. Ήξερα ότι δεν έπρεπε να το πω. Η μητέρα μου μου έλεγε ότι δε θα σταματήσει να με αγαπάει, εκτός αν έφερνα στο σπίτι κάποιον μαύρο ή κάποια γυναίκα.

Οι skinheads της ομάδας φασιστών με τους οποίους έμπλεξε, αφού οι γονείς της χώρισαν, της γέμιζαν το κεφάλι με πράγματα όπως ότι οι Εβραίοι κατείχαν τα πλοία των σκλάβων και έφεραν στην Αμερική τους μαύρους ώστε να διακινδυνεύσει η λευκή φυλή. “Ακούγεται γελοίο, αλλά όταν είσαι απαίδευτος ή προσπαθείς να ανήκεις κάπου, ρουφάς αυτή τη νέα πραγματικότητα σα σφουγγάρι”.

Αφού η μητέρα της την έδιωξε από το σπίτι επειδή δημιουργούσε πολλά προβλήματα, η Angela κοιμόταν σε αυτοκίνητα και φιλικά σπίτια. Λίγο καιρό μετά ενεπλάκη σε μια ληστεία, συνελήφθη λίγες εβδομάδες μετά και μεταφέρθηκε σε ένα Ομοσπονδιακό Κέντρο κράτησης στο Μαϊάμι. Εκεί, ήταν η πρώτη φορά που αναγκάστηκε να ζήσει τόσο κοντά με ανθρώπους με διαφορετικές κουλτούρες και υπόβαθρα.

“Ήμουν στον χώρο αναψυχής όταν ήρθε μια γυναίκα από τη Τζαμάικα και με ρώτησε αν ξέρω πώς παίζεται το cribbage”. Kάπως έτσι ξεκίνησε για την Angela μια φιλία που την έκανε να ξεπεράσει όλα τα τείχη που είχε υψώσει απέναντι στους άλλους ανθρώπους εξαιτίας της επιρροής που είχε δεχθεί ως νεοναζί.

Εκεί γνώρισε και μια άλλη γυναίκα από τη Τζαμάικα, η οποία στην αρχή την κοίταξε με μισό μάτι εξαιτίας του παρελθόντος της. Ξεκίνησαν να μιλούν και σιγά σιγά – παρόλο που ήταν από άλλους κόσμους – ανακάλυψαν ότι είχαν αρκετά παρόμοιες εμπειρίες από τους δρόμους. Ο ανταγωνισμός ανάμεσά τους άρχισε να εξαλείφεται  και με τον καιρό τα συναισθήματά τους ξεπέρασαν αυτά της φιλίας. Ανακάλυψαν πως ήταν ερωτευμένες. “Αναρωτιόμασταν πώς μας συνέβη αυτό. Περνούσαμε πολύ χρονό μαζί, μιλούσαμε και ήμασταν στο ίδιο κελί για λίγο. Είχε γίνει αρκετά σοβαρό, αλλά έπρεπε να το κρατήσουμε μυστικό”. Ήταν και για τις δυο τους η πρώτη σοβαρή, ομόφυλη σχέση, η οποία και έληξε άδοξα κάποια στιγμή μέσα στη φυλακή.

Το 2001, όταν η Angela αποφυλακίστηκε, ήταν αποφασισμένη να μην επιστρέψει στις παλιές της συνήθειες. “Ήμουν πολύ ειλικρινής για το παρελθόν μου. Βρήκα αποδοχή στην gay κοινότητα και συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν μόνη. Παράλληλα και η σχέση της με τους γονείς της βελτιώθηκε και δείχνουν να έχουν αποδεχτεί το γεγονός ότι η Angela είναι gay, αν και δεν την νοιάζει και πολύ.