Beth Ditto: Larger than life
- 29 ΙΟΥΝ 2017
Την εποχή που έσκασε μύτη στη μουσική βιομηχανία κυριαρχούσαν ξανθές άφωνες μπίμπο με χρυσά λαμέ σορτσάκια και η Beth Ditto θεωρείτο… απλώς ανώμαλη. Κανείς δεν ήξερε πού ακριβώς να την κατατάξει και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πως σε μία εποχή που η πολιτικά ορθή ή ξεδιάντροπα σέξι εικόνα είναι το παν, εκείνη επιλέγει να «πουλήσει» την… προκλητική (είναι αλήθεια!) πραγματική ζωή της. Γι’ αυτό και τον πρώτο καιρό πριν την γνωρίσουμε για τα καλά, για να την περιγράψουν χρησιμοποιούσαν την έκφραση «εκείνη η χοντρή σκληροπυρηνική φεμινίστρια λεσβία» ή «αυτή που μοιάζει με την Rosie O’Donnel (σ.σ. άλλη λεσβία)». Η 37χρονη κοντή και στρουμπουλή Beth που μοιάζει σα να ξεπήδησε από κάποια ταινία ή σειρά του John Waters, έγινε αρχικά πολύ πιο γνωστή για την –λέμε τώρα-«απλή, λιτή και απέριττη» ζωή της, παρά ως η τραγουδίστρια με την σόουλ φωνή του punk pop γκρουπ από το Αρκάνσας The Gossip. Και όλη της η «προσωπική» ζωή συμπυκνώθηκε στην αρχή της διασημότητας της, σε μία δήλωση της μόλις είχε φωτογραφηθεί γυμνή μαζί με το «παράξενο» έτερο της ήμισυ για λεσβιακό πορνό περιοδικό: «Ήταν μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου. Ήταν κάτι επαναστατικό. Μόλις μου είχε έρθει περίοδος και αιμορραγούσα. Φωτογραφηθήκαμε μαζί με τον τρανς αγαπημένο μου με τον/την οποίο/α είμαι ερωτευμένη… Και αιμορραγούσα. Δεν είναι τρομερά επαναστατικό αυτό; …Και είμαι χοντρή, και είμαι γυναίκα και είμαι λεσβία. Μου άρεσε πολύ αυτό». Και μάχεται γι’ αυτό που είναι. Το τραγούδι των The Gossip «Standing In The Way of Control», αποτέλεσε μια απευθείας επίθεση στον George Bush και την αντίδραση των Ρεπουμπλικανών στον γάμο των ομοφυλοφίλων.
Δεν περίμενε βέβαια αυτήν την επιτυχία και τον αντίκτυπο στις τάξεις των… θηλυκών, κυρίως, φαν της, όπως δεν περίμενε ποτέ ότι το 2006 θα ανακηρυσσόταν από το γνωστό βρετανικό μουσικό περιοδικό ΝΜΕ «η πιο κουλ ροκ σταρ» στον πλανήτη και φωτογραφίες της με μαγιό θα γέμιζαν τις εφημερίδες όλου του κόσμου με τίτλους όπως «Το χοντρό έγινε το… νέο αδύνατο».
«Αυτό που βρίσκω εξοργιστικό είναι ότι ο κόσμος ταυτίζει το χοντρό με το άσχημο και το λεπτό με το ωραίο».
Και αυτό που εκπλήσσει περισσότερο εδώ δεν είναι ότι πήρε τον τίτλο μια λεσβία ακτιβίστρια 115 κιλών, αλλά ότι είναι η πρώτη φορά που τον κερδίζει γυναίκα. Υποψήφιες πριν από αυτήν ήταν η Τζάνις Τσόπλιν, η Γιόκο Όνο, η Πάτι Σμιθ, η Αρίθα Φράνκλιν. «Γιατί αυτές οι γυναίκες δεν τα κατάφεραν; Δεν θέλω να κατηγορήσω τον… σεξισμό. Αλλά τον κατηγορώ. Ο σεξισμός είναι τόσο βαθιά ριζωμένος στο μυαλό μας, που καμιά φορά είναι δύσκολο να κατανοήσεις τι είναι αυτό που κάνει κάποιον σεξιστή». Μετά τον τίτλο της πιο κουλ σταρ, έκλεψε την καρδιά του αμερικανικού έθνους στο τηλεοπτικό σόου του Jonathan Ross, ένα τραγούδι της ανέβηκε στο top 10 της Μεγάλης Βρετανίας, και κατέκτησε (τουλάχιστον) την εκτίμηση της σχεδόν ανορεξικά αδύνατης ετεροφυλόφιλης σταρ Κίρα Ναϊτλι που την χαρακτήρισε «τόσο σέξι!». «Δεν αισθάνομαι σέξι. Ούτε βέβαια sex symbol. Πιο πολύ νιώθω σαν βαρέλα».
Ωστόσο στις ιδρωμένες της εμφανίσεις στις συναυλίες της, η Beth τα έβγαζε όλα: έμενε πάντα με το σουτιέν και το εσώρουχό της. Τώρα πια έχει ηρεμήσει.
Heavy Cross
H Ditto μεγάλωσε σε ένα επαρχιακό προάστιο του Αρκάνσας, το Σέρσι, με την μητέρα της, τον πατέρα της και κατόπιν ένα σωρό πατρίους. Ήταν το μεσαίο παιδί από 7 αδέλφια (αγόρια και κορίτσια) όλα λεπτά και ψηλά- εκτός από αυτήν. Εκείνη ήταν το ακριβώς αντίθετο. Θαύμαζε τη νοσοκόμα μητέρα της που δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ και τη μισούσε που ήταν πάντα τόσο απασχολημένη για να της δώσει σημασία. Πολλά πράγματα φαίνονταν άδικα στην μικρή Beth. Για παράδειγμα Οι αδελφές της μπορούσαν να φορέσουν ένα μικροσκοπικό μπικίνι χωρίς να … περισσεύει τίποτα ενώ για εκείνη η μητέρα της είχε πάντα έτοιμο ένα μπλουζάκι για να το φορέσει πάνω από το μαγιό της. Αυτό το απωθημένο έβγαλε στις συναυλίες της όταν πετούσε την υπερμεγέθη μπλούζα της και μένει μόνον με τα εσώρουχα της ξεσηκώνοντας τους φαν τους δικούς της και της μπάντας της. Το περιβάλλον που μεγάλωσε στάθηκε η αφορμή να πολιτικοποιηθεί από μικρή.
Το ότι ήμουν φεμινίστρια και λεσβία έβγαινε από τους πόρους μου
Σαν παιδί την έπιανε τρέλα όταν παρατηρούσε τις γυναίκες την Ημέρα των Ευχαριστιών να τρέχουν πάνω κάτω στην κουζίνα, ενώ οι άντρες έβλεπαν ποδόσφαιρο στην τηλεόραση, με την κλασική κίνηση να βάζουν το ένα χέρι μέσα από το παντελόνι και τα πόδια ανοιχτά (σαν σκηνή από την σειρά «Παντρεμένοι με παιδιά»). «Όταν το έβλεπα αυτό έλεγα πρώτον δεν θέλω να μαγειρεύω και δεύτερον σιχαίνομαι το ποδόσφαιρο. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι ήταν απαράδεκτο να δουλεύει η μητέρα μου μέχρι τελικής πτώσεως και ο πατέρας μου να γυρνάει σπίτι και να κοιμάται». Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν μόλις 5. Στην ηλικία των 8 η Beth προσευχόταν στο Θεό να μην είναι ομοφυλόφιλη. Παρόλο που η μητέρα της δεν ήταν ομοφοβική, η Ditto είχε μάθει από μικρή ως μέλος του δόγματος των Βαπτιστών αλλά και από την «συντηρητική» ανατροφή της ως παιδί του Αμερικάνικου Νότου, ότι οι gay και οι λεσβίες πάνε στην κόλαση. Έτσι λοιπόν προσευχόταν «Σε παρακαλώ Θεέ μου, μη με πάρεις επειδή μου αρέσουν τα κορίτσια». Στα 10 της σταμάτησε να μιλάει στον πατέρα της γιατί την ανάγκαζε να του μαγειρεύει. Βέβαια ο πατέρας της όταν πεινούσε δεν είχε πρόβλημα να φάει … ακόμα και σκίουρους. «Έβραζε το κεφάλι τους και ρουφούσε τα μυαλά από τη μύτη τους. Δεν το βρίσκω παράξενο. Για την ακρίβεια θεωρώ πιο παράξενο που κάποιοι τρώνε καλαμάρια παρά σκίουρους», περιγράφει η ίδια με αυτονοησία.
Όσο μεγάλωνε, δυνάμωναν και τα αισθήματα της για τα άλλα κορίτσια. Στο γυμνάσιο ερωτεύτηκε τις κολλητές της και γινόταν έξαλλη κάθε φορά που τα έφτιαχναν με ένα αγόρι. Στα 15 της όμως φανερώθηκε στην μαμά της, γιατί «ήξερα ότι το να είμαι λεσβία ήταν το μόνο σωστό πράγμα στην ζωή μου και ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω». Πάντα της άρεσαν τα κορίτσια απλά δεν καταλάβαινε γιατί και πως. «Μου άρεσε ο ήχος των γυναικείων φωνών και ερωτεύτηκα ακριβώς γι’ αυτό το λόγο μια δασκάλα. Προσποιούμουν ότι είχα κάποια προβλήματα στα οποία ήθελα να με βοηθήσει και την έβαζα να μου ψιθυρίζει στ’ αυτί. Τότε ήμουν 5 ή 6 χρονών».
Ως έφηβη έλεγε συχνά στον εαυτό της πόσο όμορφη και ξεχωριστή ήταν, γιατί κανένας άλλος δεν το έκανε. «Ήταν μια καθημερινή πάλη για να κερδίσω την αυτοεκτίμησή μου». Αυτή η πάλη έκλεισε οριστικά στα 22 της όταν μπήκε σε ψυχιατρική κλινική. «Η κατάθλιψη είναι κληρονομική στην οικογένειά μου, αφού και ο αδελφός μου είχε μπει σε κλινική. Είδα τη μαμά μου να περνάει τόσα πολλά που είπα “δε θέλω να πεθάνω έτσι”. Γι’ αυτό έφυγα από το Άρκανσο».
Η μπάντα της, η διέξοδός της
Στα 17 της η Ditto γνωρίζει τους ανθρώπους που άλλαξαν της ζωής της: την Kathy Mendonca και τον Nathan Howdeshell. Μαζί έφτιαξαν τους The Gossip και μόλις στα 18 της κυκλοφόρησαν τo πρώτο τους cd «that’s not what I heard pure sex»- ένα χρονικό της μετακόμισης του γκρουπ από το Αρκάνσας στην Ολύμπια Ουάσιγκτον όπου περιτριγυρίζονταν από άλλους ομοφυλόφιλους. Τέσσερα χρόνια μόλις είχε αποφοιτήσει από το γυμνάσιο η βραχνή φωνή της που θυμίζει πολύ αυτή της Τζάνις Τσόπλιν, οι ξεκάθαροι σεξουαλικοί στίχοι των τραγουδιών και η τάση της για επιδειξιμανία έγιναν τα πιο λάγνα σημεία αναφοράς για τις οργισμένες έφηβες και εικοσάχρονες λεσβίες στην indie σκηνή της Ουάσιγκτον. Και όλα αυτά με μελωδίες που μπλέκουν την πανκ, τα γκόσπελ και τα μπλουζ.
«Οι Gossip μας τέλειωσαν. Ήταν μια καλή πορεία, αλλά είμαι εδώ, είμαι queer, είμαι περίεργη, αλλά η μητέρα μου με αγαπά».
Ωστόσο η αρχική απροθυμία της να συμμορφωθεί με την εικόνα του ελκυστικού θηλυκού αποτέλεσε εμπόδιο στο να έρθει αμέσως η ευρύτερη αναγνώριση. Αυτή και η μπάντα της έπρεπε να περιμένουν μέχρι το 4ο άλμπουμ τους, το Standing In The Way of Control. Σιγά σιγά ο κόσμος στα εντυπωσιακά τους live, άρχισε να βλέπει ότι η Ditto δεν ήταν μια ογκώδης λεσβία που προκαλεί, ήταν μια καλλιτέχνις με τεράστια φωνή, ένα προικισμένο μυαλό, ένα ταλέντο που ξεχείλιζε και ένα επιβλητικό στιλ.
To τεράστιο… στιλ της
Το στιλ της είναι κάτι που κανείς από το χώρο της μόδας δεν αμφισβητεί. Πάντα της ζητούσαν να φωτογραφηθεί για γυναικεία περιοδικά μόδας, όπως η αμερικάνικη Vogue. «Αυτό που βρίσκω εξοργιστικό είναι ότι ο κόσμος ταυτίζει το χοντρό με το άσχημο και το λεπτό με το ωραίο». Αυτός ήταν ο λόγος που αρνήθηκε πολλά χρήματα για να παίξει με την μπάντα της στα εγκαίνια καταστήματος αλυσίδας ρούχων «επειδή τα ρούχα αυτής της εταιρείας δεν χωράνε σε παχουλές. Τους είπα “δώστε μου τη δουλειά. Θα σχεδιάσω εγώ”. Aπάντηση δεν πήρε γι’ αυτό εκείνη την εποχή συζήτησε με άλλη εταιρεία για να σχεδιάσει τη δική της σειρά για μεγάλα νούμερα.
Όσο για τις κριτικές που την χαρακτήριζαν εκείνη μεγάλο νούμερο; «Δεν με ενδιαφέρουν. Έχω ήδη καταστραφεί μία φορά στη ζωή μου και την έχω βγάλει καθαρή. Ας γράφουν λοιπόν ό, τι θέλουν. Έτσι κι αλλιώς αποκλείεται τα σχόλια τους να μου κάνουν περισσότερο κακό απ’ ότι η ζωή μου στο Αρκάνσο».
Και σήμερα;
Σήμερα, η Beth, μετά από το τελευταίο άλμπουμ της με τους The Gossip, το A Joyful Noise το 2012, είχε μια παύση 5 ολόκληρων χρόνων που εμάς μας έλειψε, αλλά εκείνη παρέμεινε δημιουργική: Έκανε τη δική της σειρά ρούχων (που τη βρίσκετε εδώ https://shop.bethditto.com/), έγραψε την βιογραφία της με τίτλο Coal to Diamonds (από Κάρβουνα, διαμάντια) όπου μεταξύ άλλων αφήνει υπόνοιες σεξουαλικής παρενόχλησης από το θείο της, και τον Ιανουάριο του 2015 παντρεύτηκε επίσημα την αγαπημένη της όταν νομιμοποιήθηκαν οι γάμοι ομόφυλων ζευγαριών στο Oregon όπου διαμένουν.
Σήμερα πια μπορούμε να κρατάμε στα χέρια μας και το πρώτο σόλο της Beth Ditto με τίτλο Fake Sugar, που μας υπενθυμίζει ότι η φωνή και η προσωπικότητα είναι αυτό που κάνει ένα τραγούδι επιτυχία. Πριν την κυκλοφορία του cd εκεί γύρω στον Απρίλιο σε μία συναυλία στο Λονδίνο ανακοίνωσε την από εδώ και πέρα μοναχική της πορεία στη μουσική: «Οι Gossip μας τέλειωσαν. Ήταν μια καλή πορεία, αλλά είμαι εδώ, είμαι queer, είμαι περίεργη, αλλά η μητέρα μου με αγαπά».
