Dylan Farrow: H κόρη του Woody Allen ξεφορτώθηκε τους δαίμονές της, πατώντας το play στα videos με τις περιγραφές της κακοποίησής της

Για δεκαετίες ήταν γνωστός ως ένα από τα ‘ιερά τέρατα’ στην ιστορία του κινηματογράφου, χάριν της δουλειάς που είχε καταθέσει ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος, συγγραφέας και ηθοποιός. Είχε δικό του στιλ (θα το έλεγες ‘θέατρο του παραλόγου’ με βάση το χιούμορ και σύζευξη με το δραματικό στοιχείο), για το οποίο βραβεύτηκε πολλάκις.

Το 1992 ο Allen Stewart Konigsberg -που μετονομάστηκε σε Woody Allen στα 17, δυο χρόνια αφότου ανακάλυψε το ταλέντο του στην επινόηση ‘πιασάρικων’ ιστοριών με χιούμορ- έγινε για πρώτη φορά πρωταγωνιστής σε σκάνδαλο που είχε στο επίκεντρο τη σχέση του με την υιοθετημένη κόρη της ηθοποιού Mia Farrow -συντρόφου του κινηματογραφιστή για 12 χρόνια. Πριν τελειώσει η χρονιά, κατηγορήθηκε για αποπλάνηση της κόρης του, Dylan. Οι δίκες κράτησαν για μήνες, με τον πλανήτη να ενημερώνεται διαρκώς για όσα αποκαλύπτονταν κάθε μέρα. Η αποπλάνηση δεν αποδείχθηκε ποτέ, μέχρι τη σήμερον ημέρα και τα videos που εξασφάλισε το HBO, τα οποία προβάλλονται στο docuseries με τίτλο “Allen vs. Farrow”. Το περιεχόμενο είναι προϊόν έρευνας και αφορά όλα τα χρόνια της κοινής πορείας του ζευγαριού που απασχόλησε όλον τον κόσμο.

Σημείωση: ο Allen αρνήθηκε να εμφανιστεί και δημοσίευσε μια δήλωση, σύμφωνα με την οποία το docuseries είναι ‘δουλειά γεμάτη ψεύδη που με κάνει στόχο επίθεσης’.

Ας θυμηθούμε τι είχε συμβεί

Καθ’ όλη τη διάρκεια της κοινής τους πορείας -που δεν έφτασε ποτέ στην εκκλησία ή το δημαρχείο ή το σύμφωνο συμβίωσης- η Farrow και ο Allen ζούσαν σε διαφορετικά σπίτια στις δυο άκρες του Central Park στο Manhattan. Είχαν δε, αναλάβει από κοινού τα επτά παιδιά της Farrow: έξι αγοριών (τα τρία ήταν βιολογικά από το γάμο της με τον συνθέτη André Previn, άλλα τόσα ήταν υιοθετημένα -δύο από το Βιετνάμ και τα άλλα δύο από την Κορέα) και ενός κοριτσιού: της Soon-Yi Previn.

Η υιοθεσία έγινε το 1977. Επειδή το κοριτσάκι είχε εγκαταλειφθεί, οι αρχές της Κορέας είχαν αναφέρει ως πιθανή ημερομηνία γεννήσεως την 8η του Οκτώβρη, του 1970. Είχε προηγηθεί σκανάρισμα των οστών, το Δεκέμβριο του 1976 και η υπόθεση ότι ήταν μεταξύ 5 και 7 χρόνων.

Ο Allen έγινε ‘ένα’ με τη Farrow το 1980. Τέσσερα χρόνια αργότερα προσπάθησαν να αποκτήσουν παιδί. Μετά διαδοχικές αποτυχημένες προσπάθειες, η Farrow υιοθέτησε ένα κοριτσάκι (Dylan) τον Ιούλιο του 1985, χωρίς την εμπλοκή του Allen. Εν τούτοις, ανέλαβε τα καθήκοντα του πατέρα και να περνάει περισσότερο χρόνο στο σπίτι της συντρόφου του. Στις 19/12 του 1987 το ζευγάρι απέκτησε (δια γέννας) τον Satchel (νυν Ronan). Από τότε, κατά τις μαρτυρίες του Allen η προσωπική τους σχέση επί της ουσίας τελείωσε, με τη Farrow να του ζητά να της επιστρέψει το κλειδί του διαμερίσματος της. Διατήρησαν επαγγελματική σχέση (συνήθιζαν να συνοδεύει ο ένας τον άλλον στις κοινωνικές εμφανίσεις), ενώ ο Allen επισκεπτόταν τακτικά τα παιδιά. Το 1991 η Farrow θέλησε να υιοθετήσει ένα ακόμα παιδί. Ο Allen της είπε πως θα συναινούσε, εφόσον του επιτρεπόταν να υιοθετήσει την Dylan και τον Moses. Αυτό και έγινε το Δεκέμβριο του 1991. Έκτοτε το σύστημα είχε ως εξής: ο Allen έβλεπε τα παιδιά του κάθε μέρα, ενώ τα έβαζε για ύπνο το βράδυ.

Η σχέση με την κόρη της Farrow

Η πρώτη επαφή του Allen με την Soon-Yi ήταν όταν εκείνη ήταν 15 χρόνων (1990) και είχε τραυματιστεί σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου, στον οποίον μετείχε και ο σκηνοθέτης προσφέρθηκε να την πάει στο σχολείο με το αυτοκίνητο του. Τους μήνες που ακολούθησαν, το κορίτσι παρακολουθούσε μαζί του παιχνίδια των New York Knicks στο NBA. Το Σεπτέμβριο του 1991 η Soon-Yi έγινε φοιτήτρια στο Drew University του New Jersey. Το Γενάρη του 1992 η Farrow βρήκε γυμνές φωτογραφίες της κόρης της, στο σπίτι του 56χρονου τότε, Allen. Εξήγησε πως η λήψη είχε γίνει μια μέρα νωρίτερα και δυο εβδομάδες αφότου έκανε σεξ μαζί της. Αμφότεροι επικοινώνησαν πάραυτα με τους δικηγόρους τους.

Στα πρώτα στοιχεία της έρευνας αυτού της Farrow ήταν η πληροφορία πως η Soon-Yi περνούσε ατελείωτες ώρες στο τηλέφωνο με τον ‘Mr. Simon’ (που ήταν ο Allen), στο camp που είχε πάει το καλοκαίρι του 1991.

Σε συνέντευξη που είχε δώσει ο Allen τον Αύγουστο του 1992 (Time Magazine) είχε πει μεταξύ άλλων ότι “δεν είμαι ο πατέρας ή ο πατριός της Soon-Yi και δεν έζησα ποτέ με τη Mia. Ποτέ στη ζωή μου δεν κοιμήθηκα στο διαμέρισμα της και ποτέ δεν πήγα σε αυτό, έως ότου υιοθέτησα τα παιδιά μου -προ επταετίας. Ποτέ δεν είχα οικογενειακά δείπνα στο σπίτι και γενικά, δεν ήμουν με καμία έννοια πατέρας των υιοθετημένων παιδιών της Mia. Όπως ποτέ δεν μου φέρθηκε η Soon-Yi σαν να είμαι η πατρική της φιγούρα. Σπανίως μιλούσαμε, πριν συνάψουμε ρομαντική σχέση”. Δεν έβλεπε δηλαδή, να υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Λίγες ημέρες μετά δήλωσε ερωτευμένος με την Soon-Yi και η σχέση τους έγινε δημόσια και γνωστή σε όλον τον πλανήτη. Παντρεύτηκαν στις 23/12 του 1997 στη Βενετία, έχουν υιοθετήσει δυο παιδιά (Bechet και Manzie) και ζουν στο Upper East Side του Manhattan.

Η δίκη του Woody Allen για την αποπλάνηση της κόρης του

Όλα τα παραπάνω αποκαλύφτηκαν κατά τη διάρκεια των δικών για την επιμέλεια των παιδιών του ζευγαριού και αυτής στην οποία ο Allen ήταν κατηγορούμενος για αποπλάνηση της κόρης του. Δεν αποδείχθηκε ποτέ.

Σύμφωνα με κατάθεση, στις 4/8 του 1992 ο Allen είχε επισκεφτεί το σπίτι της Farrow στο Connecticut, ενώ εκείνη έλειπε. Είχε πάει για ψώνια με τη φίλη της Casey Pascal. Η babysitter της τελευταίας (ονόματι Alison) ενημέρωσε την εργοδότρια της πως “η Dylan καθόταν στον καναπέ, χωρίς να φοράει παντελόνι και ο Woody ήταν γονατισμένος μπροστά της, με το πρόσωπο του στα πόδια της. Το κορίτσι κοιτούσε στο κενό”. Η Pascal ενημέρωσε αμέσως τη Farrow που έκανε τη σχετική ερώτηση στην κόρη της. Η 7χρονη φερόταν να έχει απαντήσει πως ο πατέρας της την είχε ακουμπήσει καταλαβαίνεις πού.

Εκείνος αρνήθηκε τα πάντα, λέγοντας πως “κάποιοι χρησιμοποιούν ένα αθώο παιδί, έχοντας προσωπικά κίνητρα” και αποτάθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης για να πάρει την επιμέλεια των τριών παιδιών που είχε με τη Farrow (Dylan, Moses, Satchel). Έπειτα από έξι μήνες έρευνας της Πρόνοιας και της Κλινικής Σεξουαλικής Κακοποίησης Παιδιών του νοσοκομείου Yale-New Haven, αποδείχθηκε πως η Dylan δεν είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά. Ένα μήνα μετά (Ιούνιος 1993), ο δικαστής Elliott Wilk απέρριψε το αίτημα του Allen για την επιμέλεια, αλλά και τους ισχυρισμούς της Farrow για σεξουαλική κακοποίηση. Είχε χαρακτηρίσει αηδιαστικά ακατάλληλο αυτό που είχε κάνει ο Allen, αλλά όχι σεξουαλικό. To Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ο εισαγγελέας της πολιτείας ανακοίνωσε πως δεν θα ασκηθούν κατηγορίες “ώστε να αποφευχθεί ο αδικαιολόγητος κίνδυνος έκθεσης ενός παιδιού, στην σκληρότητα και την αβεβαιότητα μιας αμφισβητήσιμης δίωξης”. Η υπόθεση ‘έκλεισε’ τον Οκτώβριο. Είχαν συμπληρωθεί 14 μήνες ερευνών που κατέληξαν στο ότι δεν υπήρχαν αξιόπιστες ενδείξεις κακοποίησης ή κακομεταχείρισης.

Ο σκηνοθέτης δεν διέκοψε ποτέ το έργο του από τότε έως το 2018 και την ταινία A Rainy Day in New York (έγραψε το σενάριο και τη σκηνοθέτησε). Το 2014 βραβεύτηκε με τη ‘Χρυσή Σφαίρα Cecil B. DeMille’ για όσα είχε επιτύχει στην καριέρα του. Τέσσερα χρόνια μετά, ο γιος του Moses δημοσίευσε blog με τίτλο ‘A Son Speaks Out’. Το περιεχόμενο υποστήριζε τους ισχυρισμούς του πατέρα του και όχι αυτούς της μητέρας του.

 Τα ντοκουμέντα του HBO με τις μαρτυρίες της Dylan

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο docuseries του HBO, με τίτλο ‘Allen v. Farrow’, το οποίο έχει τέσσερα επεισόδια που αφορούν τη βραβευμένη έρευνα των κινηματογραφιστών Kirby Dick & Amy Ziering και Amy Herdy. Την Κυριακή 28/2 προβλήθηκε το δεύτερο επεισόδιο, που περιέλαβε video στο οποίο εμφανίζεται η 7χρονη Dylan να περιγράφει την υποτιθέμενη σεξουαλική κακοποίηση. Η Farrow είχε αποφασίσει να ‘καταγράψει’ τις συζητήσεις που είχε με την κόρη της, όταν ενημερώθηκε από τη φίλη της για τη συμπεριφορά του Allen.

Όπως αναφέρει το Yahoo! η ημερομηνία του video είναι η 5η Αυγούστου του 1992. Σε αυτό λέει η Dylan πως ο πατέρας της είχε ακουμπήσει την ευαίσθητη περιοχή, ενώ αισθανόταν την ανάσα του στα πόδια της. “Με έσφιξε τόσο που δεν μπορούσα να αναπνεύσω” πρόσθεσε, πριν δείξει στη μητέρα της τι εννοούσε. Σε άλλη συζήτηση (που επίσης βιντεοσκόπησε η Farrow) η Dylan ομολογούσε πως ο Allen την είχε ακουμπήσει στα οπίσθια και της είπε να τον ακολουθήσει στη σοφίτα. Μετά ξάπλωσε στο στομάχι της και “δεν μπορούσα να καταλάβω τι έκανε. Ένιωθα όμως, παγιδευμένη. Μου έλεγε πως θα με πάρει μαζί του στο Παρίσι και ότι θα με βάλει να παίξω σε όλες του τις ταινίες. Έπειτα, μου επιτέθηκε σεξουαλικά. Θυμάμαι είχα καρφώσει το βλέμμα μου στα τρενάκια του αδελφού μου, ώσπου εκείνος σταμάτησε, σηκώθηκε και κατέβηκε στο σαλόνι”. Σε τρίτο video η Dylan λέει “πήγαμε στο δωμάτιο μου και μετά στη σοφίτα. Άρχισε να μου λέει περίεργα πράγματα, πριν έλθει από πίσω μου και με ακουμπήσει στην ευαίσθητη περιοχή”. Στο τέταρτο video η Dylan προσθέτει ότι “με πήγε στη σοφίτα και μου είπε να μείνω ακίνητη και ότι αν το έκανα, θα πηγαίναμε μαζί στο Παρίσι”.

Με tweet η Dylan ενημέρωσε πως η μητέρα της την είχε ενημερώσει για τα videos “όταν πια ήμουν ενήλικας, ώστε να τα κάνω ό,τι κρίνω. Με δείχνουν όπως ήμουν τότε, ένα νέο και ευάλωτο παιδί, η μικρή Dynal την οποία προσπαθώ να προστατέψω μέχρι σήμερα. Δεν ήταν εύκολο να επιτρέψω τη δημόσια προβολή. Απέφευγα να δω τα videos έως τώρα, γιατί φοβόμουν. Και παρά λίγο να μην τα προσφέρω στους δημιουργούς του docuseries, καθώς με τρομοκρατούσε να γίνω τόσο ευάλωτη στο κοινό. Να βάλω τη μικρή Dylan στο επίκεντρο της κοινής γνώμης. Αποφάσισα να τα μοιραστώ με την ελπίδα πως η φωνή της μικρής Dylan μπορεί να βοηθήσει άλλους που υποφέρουν σιωπηρά, ώστε να ακουστούν, να γίνουν κατανοητοί και να μην αισθάνονται τόσο μόνοι. Υπάρχει και ένας ακόμα λόγος: είχα ‘κρύψει’ τη μικρή Dylan, ως μηχανισμό επιβίωσης. Ήθελα να της επιτρέψω να μιλήσει και να γιατρευτεί. Θέλω να νιώσω ξανά ολόκληρη, να βρω την ειρήνη μου και να ‘κλείσω’ για πάντα το θέμα.

Από τότε που η είδηση για την κακοποίηση μου έγινε δημόσια, εγώ, τα αδέλφια μου και η μητέρα μου έχουν υποβληθεί σε ένα ατελείωτο καταιγισμό βιτριολικής συκοφαντίας και αβάσιμης επίπληξης, μια επώδυνη λοιδορία που με έκανε να διαχωρίσω τον εαυτό μου από τη μικρή Dylan, ως άμυνα. Την έκρυψα σε μια ντουλάπα, την οποία έκλεισα με ταινία και την άφησα να είναι κρυμμένη, φοβισμένη, λυπημένη και πληγωμένη. Αν είδατε τα video ελπίζω να δείξετε ενσυναίσθηση, συμπόνοια, να ανοίξετε το μυαλό και την καρδιά σας και να μη το εκλάβετε ως ευκαιρία για να επιτεθείτε, να κλείσετε τα μάτια, να κριτικάρετε και να κοροϊδέψετε. Ή να συνεχίσετε να σνομπάρετε τη μικρή Dylan και έτσι να αφήσετε στην ντροπή και τη σιωπή εκατομμύρια άλλα κακοποιημένα παιδιά που υποφέρουν σε όλον τον κόσμο”. Καταλήγει στο “προς όλους τους άλλους που έχετε επιβιώσει, μάθετε πως η αλήθεια σας έχει αξία και ότι κάποιοι θα την ακούσουν” και παρέθεσε τηλέφωνο γραμμής βοήθειας.