Είναι η ώρα να πούμε “Σ’ ευχαριστώ μαμά”

Δε χρειάζεται να είναι κάποια επίσημη γιορτή ή τα γενέθλια της, για να της ανοίξεις την καρδιά σου. Μπορεί οποιαδήποτε μέρα του χρόνου να γίνει καλύτερη, απλά και μόνο με ειλικρινή λόγια. Έτσι και εμείς, σκεπτόμενες όλα τα παραπάνω, αποφασίσαμε να κάνουμε μια δημόσια εξομολόγηση στις μαμάδες μας. Αφορμή, στάθηκε η καμπάνια της Procter & Gamble “Σ΄ευχαριστώ, Μαμά“ ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων Ρίο 2016. Κεντρικά πρόσωπα της, είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής στην ενόργανη γυμναστική Λευτέρης Πετρούνιας και η μαμά του Σοφία.

“Δεν θα μπορούσα να έχω φτάσει έως εδώ σήμερα, να προετοιμάζομαι να ζήσω το όνειρό μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, χωρίς τη στήριξη της μαμάς μου σε κάθε μου βήμα, χωρίς τη δύναμη και την αποφασιστικότητα που μου έχει μεταδώσει να πετύχω τους στόχους μου” αναφέρει ο πρωταθλητής στο πλαίσιο αυτής της καμπάνιας, που αναδεικνύει και τον καθοριστικό ρόλο της μαμάς στο ταξίδι ενός αθλητή μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες.

Πάρε μέρος, ευχαρίστησε τη μαμά σου και κέρδισε

Παίρνουμε σκυτάλη και προσκαλούμε και εσένα να εκφραστείς δημόσια για τη μαμά σου. Μοιράσου μια κοινή σας φωτογραφία στο Instagram ή το Facebook με hashtag  #ThankYouMomGr και γράψε ένα “ευχαριστώ”. Οι 10 τυχερές νικήτριες της κλήρωσης θα κερδίσουν προϊόντα από την P&G, την εταιρία πίσω από γνωστά προϊόντα όπως Ariel®, Pantene®, Fairy®, Gillette®, Always® και Pampers®. Μόνη προϋπόθεση, το post που θα κάνεις να είναι δημόσιο, ώστε να μπορέσουμε να το δούμε και στη συνέχεια να μπει στην κλήρωση!

Μάριον Παλιούρα

Mου έρχονται στο μυαλό όλοι οι λάθος λόγοι για να ευχαριστήσω τη μαμά μου. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω χίλια κλισέ του στιλ “ευχαριστώ που με μεγάλωσες με αγάπη και δε μου έλειψε τίποτα”, αλλά ξέρω ότι πέρα από ένα μειδίαμα δε θα της προσέφερε κάτι παραπάνω το να της δείξω έτσι την ευγνωμοσύνη μου. Αντ’ αυτού, μαμά, σ’ ευχαριστώ που τα μούτρα σου δεν κρατάνε περισσότερο από μια μέρα, που είσαι διαθέσιμη για βόλτα, ψώνια και καφέ όποτε το έχω ανάγκη και που με κάνεις να νιώθω ότι μπορώ να πετύχω ακόμα και την μεγαλύτερη κουλαμάρα που θα μπει στο κεφάλι μου.

Σ’ ευχαριστώ που με κάνεις να νιώθω σημαντική, ακόμα κι εκείνες τις μέρες που νιώθω τιποτένια και που ξέρεις πότε να μην παίρνεις τηλέφωνο.

Ευχαριστώ για την περιουσία που έχεις ξοδέψει στην γκαρνταρόμπα μου και που στερήθηκες το δεύτερο σπίτι που θα μπορούσαμε να χαμε χτίσει για να πάρω παπούτσια. Σίγουρα θα βρω κι άλλα όσο περνούν τα χρόνια, για την ώρα όμως, νομίζω αυτά είναι αρκετά.

Ιωάννα Παχούλη

Σε ευχαριστώ, μαμά: Που με έμαθες να σκέφτομαι διπλά πριν μιλήσω, να δίνω αγάπη χωρίς να περιμένω ανταπόκριση, να μπαίνω στη θέση του άλλου (σωτήριο αυτό), να σέβομαι τους ηλικιωμένους και να λατρεύω τα ζώα. Nα υπερασπίζομαι το άδικο, ακόμα κι αν η διαδικασία πολλές φορές είναι επίπονη. Να μάθω πολλές αξίες της ζωής, χωρίς να με έχεις βάλει ποτέ τιμωρία.

Δεν λέω ότι δεν έχεις κάνει λάθη κι εσύ, ότι δεν έχεις υπάρξει αυστηρή. Αλλά ξέρω  -και κυρίως νιώθω- ότι πάντα το έκανες και το κάνεις για καλό.

Όταν έχασες τη δική σου μαμά, σου είπα να μη στεναχωριέσαι τόσο γιατί ήσουν τυχερή και τη “χόρτασες” για πολλά χρόνια και ότι τουλάχιστον “έφυγε” σε μεγάλη ηλικία. Μου είπες όμως ότι η μαμά, δεν έχει ηλικία. Είναι πάντα μαμά. Δεν τη χορταίνεις ποτε. Πόσο δίκιο (και σε αυτό).

Κυρίως σε ευχαριστώ που με έμαθες να “δουλεύω” τον χαρακτήρα μου και να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη. Ακριβώς όπως κάνεις κι εσύ. <3  #ThankYouMomGr.

Χριστίνα Θεοδωροπούλου

Σπάνια λέω ”ευχαριστώ” στη μαμά μου. Θεωρώ δεδομένη τη φροντίδα και την υπομονή της και δεν μπορώ να σκεφτώ πόσο με αγαπάει. Ουσιαστικά όμως της χρωστάω τόσα πολλά ευχαριστώ για τους κλασσικούς λόγους που την ευχαριστείς κι εσύ και για άλλους τόσους που δεν έχω βρει τον τρόπο να τους πω και να τους παραδεχτώ ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό.

Σίγουρα όμως το πιο επίκαιρο ευχαριστώ που θέλω να πω στη μαμά μου είναι για το ότι μου έχει σχεδόν εξαλείψει το φόβο και τον έχει αντικαταστήσει με αισιοδοξία. Σε μία δύσκολη εποχή, σε μία παραγωγική ηλικία, αυτό που μου δίνει η μαμά μου είναι κινητήριος δύναμη για να συνεχίσω να προσπαθώ για το καλύτερο, κάνοντάς με ταυτόχρονα να αισθάνομαι ασφάλεια και σιγουριά. Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα ευχαριστώ τη μαμά μου και είμαι βέβαιη ότι κάθε μέρα θα βρίσκω έναν ακόμα.

Δέσποινα Δημά

Είναι η μία και μοναδική φράση που ξεχνάμε γιατί θεωρούμε πως όσα κάνουν για εμάς είναι δεδομένα. Τι κι αν το ”σ ‘αγαπώ” μας βγαίνει αβίαστα τις περισσότερες φορές το ”ευχαριστώ” αφήνεται πιο πίσω και τελικά δε λέγεται ποτέ. Η Ναταλίτσα μου ποτέ δεν το περιμένει και ποτέ δε δείχνει να το χρειάζεται.

Κάνει τα πάντα χωρίς να θέλει να το ακούσει. Η επιβράβευση για εκείνη είναι να γίνει χίλια κομμάτια για εμένα. Είναι από εκείνες τις γυναίκες η μαμά μου.

Την ευχαριστώ για τις στιγμές που μίλησε και είπε το σωστό, για τις στιγμές που σιώπησε και είπε πάλι το σωστό αλλά και για τις στιγμές που με ένα βλέμμα της με έκανε να νιώσω πως κάνω το σωστό.

Την ευχαριστώ γιατί με έμαθε να γίνομαι καλύτερη. Γιατί στη δική της αγκαλιά θα γυρνάω για χάδια και αγάπη ακόμα κι αν πατήσω τα πρώτα ή και τα δεύτερα -άντα.