Είσαι σε μια ευτυχισμένη σχέση ή είσαι απλά φτωχή;
- 19 ΦΕΒ 2024
Η κρίση του κόστους ζωής μάς επηρεάζει όλους. Αλλά είναι ακόμα πιο δύσκολο, όταν δεν μοιράζεσαι το κόστος στέγασης και διατροφής με έναν/μία σύντροφο.
Η κοινωνική επιβράβευση του να βρίσκεσαι σε σχέση
Από την παιδική μας κιόλας ηλικία, είμαστε κοινωνικά προγραμματισμένοι να επιβραβεύουμε τις μονογαμικές σχέσεις. Είναι μια ιδέα βαθιά ενσωματωμένη στην κουλτούρα μας. Μια ιδέα που συναντάς σε βιβλία, σε ταινίες και στη μουσική. Ωστόσο σπάνια κάνουμε μια παύση, για να εξετάσουμε τον πραγματικό βαθμό στον οποίο αυτή η ιδέα δομείται μέσα στον ίδιο τον ιστό της κοινωνίας μας.
Pexels
Σε σχέση, παντρεμένη ή άγαμη
Όμως δεν μιλάμε απλώς για ένα κοινωνικό φαινόμενο. Γι’ αυτό τα «δυάρια» σχεδιάζονται συνήθως για να φιλοξενήσουν δύο άτομα, με τις τιμές ενοικίου να διαιρούνται στο μισό. Γι’ αυτό οι θέσεις σε λεωφορεία και τρένα έρχονται σε ζευγάρια. Αυτός είναι ο λόγος που γυμναστήρια και συνδρομητικές πλατφόρμες, προσφέρουν εκπτωτικές συνδρομές για ζευγάρια. Για αυτό δηλώνεις άγαμη ή παντρεμένη σε επίσημα έγγραφα.
Υπάρχουν πολυάριθμα υλικά οφέλη που έρχονται με τη μονογαμία. Όπως γράφει η συγγραφέας και ψυχοθεραπεύτρια, Sasha Roseneil στον Guardian, η υποχρεωτική μονογαμία «λειτουργεί μέσω νόμων και πολιτικών που προϋποθέτουν και προνομιούχο σύζευξη, με μυριάδες οικονομικές επιπτώσεις όσον αφορά την πρόσβαση σε επιδόματα πρόνοιας, συντάξεις, κληρονομιά και στέγαση».
Ουσιαστικά, η κοινωνία δεν είναι φτιαγμένη για να είσαι single και ως εκ τούτου, το να είσαι single κοστίζει.
Η έρευνα το επιβεβαιώνει. Σύμφωνα με την Ocean Finance, οι singles στο Ηνωμένο Βασίλειο, ξοδεύουν κατά μέσο όρο 630 περισσότερες λίρες το μήνα από τους συναδέλφους τους, που βρίσκονται σε σχέση. Επιπλέον, μια έκθεση του 2019 από το Γραφείο Εθνικής Στατιστικής (ONS) διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που ζουν μόνοι, είναι πιο πιθανό να νοικιάζουν και να αισθάνονται λιγότερο ασφαλείς οικονομικά από τα άτεκνα ζευγάρια.
Το κόστος του να είσαι άγαμος, έχει πλέον επιδεινωθεί από τον αυξανόμενο πληθωρισμό και τη συνεχιζόμενη κρίση κόστους ζωής. Φυσικά, η τρέχουσα κρίση επηρεάζει όλους, ανεξάρτητα από το αν έχουν σχέση ή όχι. Και αναμφισβήτητα πλήττει περισσότερο τους φτωχούς. Πρόσφατη μελέτη της Compare the market Australia, ανέλυσε και κατέταξε τις χώρες του ΟΟΣΑ βάσει παραγόντων όπως η ασφάλεια, η ευτυχία, το κόστος ζωής, οι ετήσιοι μισθοί, αριθμό δραστηριοτήτων, αλλά και τα δικαιώματα των γυναικών, για να αποκαλύψει τις χώρες όπου είναι καλύτερο να ζουν οι γυναίκες. Η Ελλάδα κατατάσσεται στην 24η θέση με 52.34 βαθμό ασφάλειας, μέσο όρο τιμής ενοικίου στα 491 δολάρια και βαθμό ευτυχίας 5.788/10 ξεπερνώντας την Ιαπωνία και την Αυστραλία.
Σχέση σε κρίση και οικονομική αβεβαιότητα
Η τρέχουσα κρίση κόστους ζωής αναγκάζει μερικούς ανθρώπους να παραμείνουν σε σχέσεις στις οποίες είναι δυσαρεστημένοι.
Στο άρθρο της στο Guardian, η Roseneil τονίζει ότι «η νόρμα του ζευγαριού συνεχίζει να ασκεί ισχυρή και κάθε άλλο παρά καλοήθη επιρροή στις ζωές των ανθρώπων». Προφανώς, και παρά την πρόοδο που σημειώθηκε από τα φεμινιστικά και LGBTQ+ κινήματα τα τελευταία χρόνια, πολλοί εξακολουθούν να τιμωρούνται από την κοινωνία, επειδή ζουν εκτός του κανόνα του ζευγαριού.
Πολλές γυναίκες μάλιστα δυσκολεύονται να αποχωρίσουν από μία σχέση, υπό τον φόβο της οικονομικής αβεβαιότητας.
Προφανώς, τα μονογαμικά ζευγάρια δεν είναι από μόνα τους κοινωνικά προβληματικά. Αλλά οι τρόποι με τους οποίους διαιωνίζεται η υποχρεωτική μονογαμία στην κοινωνία είναι προφανώς ένα πρόβλημα, το οποίο επιδεινώνεται από τη συνεχιζόμενη κρίση κόστους ζωής.
Δυστυχώς, η ρύθμιση των ενοικίων ή η αύξηση των φόρων, είναι ενέργειες πέρα από τη δύναμη των περισσότερων ατόμων. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την υποχρεωτική μονογαμία στην καθημερινή μας ζωή. Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορούμε να κερδίσουμε αν αμφισβητήσουμε την έννοια της «αδελφής ψυχής» και καλλιεργήσουμε άλλους τύπους σύνδεσης στη ζωή μας. Είτε είμαστε σε σχέση, είτε όχι.
Τελικά, μόνο αν απομακρυνθούμε από το status quo της οικογενειακής κατάστασης, μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα μέλλον όπου θα είμαστε όλοι οικονομικά σταθεροί και ανεξάρτητοι.
