Είσαι σίγουρη ότι είσαι έτοιμη για οικογένεια;
- 16 ΙΟΥΛ 2015
Το Kl2real και η Κατερίνα Λάσπα, μας εξηγούν πότε και αν είμαστε έτοιμες για να κάνουμε οικογένεια.
Νιώθω ευλογημένη και τυχερή που αξιώθηκα να κάνω την δική μου οικογένεια. Όχι μόνο για το ότι συνέβη αλλά επιπλέον γιατί συνέβη αβίαστα, συνειδητά, με υγεία και με αγάπη. Και αυτό γιατί είχαν προηγηθεί πολλά, δυνατά και δύσκολα γεγονότα στη ζωή μου που με ανάγκασαν να παλέψω με τους “δαίμονες” μου. Με κάποιους τουλάχιστον.
Δυο παραδοχές για όλους μας
– η εύρεση του ”κατάλληλου” συντρόφου. Εκεί που νιώθουμε καλά με το μοίρασμα συναισθημάτων, την αφοσίωση, την φροντίδα.
– η οικογένεια μας ολοκληρώνει. Όταν συμβαίνει κάτω από ειλικρινείς και υγιείς συνθήκες και κριτήρια.
Σίγουρα η προοπτική και του ερχομού παιδιού αυξάνει την ευθύνη σου να έχεις εντοπίσει, να έχεις αποδεχθεί, να έχεις “επουλώσει” τις προσωπικές σου πληγές και να έχεις διαχειριστεί τα συναισθηματικά σου κενά. Δεν χρωστάει σε τίποτα ο σύντροφος και τα παιδιά σου να ”λουστούν” τις δικές σου ελλείψεις και κόμπλεξ. Αν ακόμη παλεύεις με τους δαίμονες σου, τους οποίους μάλιστα αρνείσαι να αποδειχθείς και να αντιμετωπίσεις, άσε την απόφαση της οικογένειας για λίγο στην άκρη… Έχεις δουλειά πρώτα με τον εαυτό σου.
Αγαπήθηκες όταν ήσουνα παιδί;
Ρωτάς πώς μπορούμε να ξέρουμε αν είμαστε ικανοί και έτοιμοι για αυτό το ”βήμα”; Ρωτάς αν μπορούμε να ξέρουμε αν θα είμαστε καλοί σύζυγοι και γονείς; Ξέρω και ξέρεις ότι σχολειά για αυτούς τους σημαντικότατους ρόλους δεν υπάρχουν. Πορευόμαστε ανάλογα με αυτά που ”κουβαλάμε μέσα μας”…
Γενικά πιστεύω ότι για να μπορέσει κάποιος να αισθανθεί θετικά συναισθήματα, όπως η αγάπη, η στοργή, η αφοσίωση, πρέπει να έχει εξοικειωθεί με αυτά στην παιδική του ηλικία. Πιστεύω ότι παιδί που δε βίωσε την αγάπη, τη στοργή και την τρυφερότητα στα παιδικά του χρόνια είναι δύσκολο, αν όχι απίθανο, να εκδηλώσει τέτοια συναισθήματα με λειτουργικό τρόπο ως ενήλικας στη ζωή του.
Ο άλλος πόλος της αγάπης είναι το μίσος και βρίσκεται και αυτό ”φυτεμένο” κάπου μέσα μας. Δεν είναι ένα συναίσθημα ταμπού, αφού μάλλον όλοι μας κάτι έχουμε μισήσει στη ζωή μας. Αν υπάρχει αγάπη στη ζωή μας, στις μνήμες μας, αρκεί, για να κάνει το μίσος που ίσως αισθανόμαστε κατά καιρούς να μοιάζει με ψήγμα.
Βέβαια θα μου πεις: τι γίνεται με όλους εκείνους που δεν έχουν αγαπηθεί;! Μπορείς να τους διακρίνεις γύρω μας σχετικά εύκολα. Τις περισσότερες φορές είναι εξαιρετικά επιτυχημένοι στον επαγγελματικό τομέα και δημιουργούν στον εαυτό τους το ψευδές συναίσθημα της συναισθηματικής πληρότητας. Όσον αφορά όμως στη δημιουργία οικογένειας, σπάνια παρατηρούμε να γίνονται καλοί σύζυγοι ή καλοί γονείς.
Γιατί; Ίσως γιατί όσοι δεν έχουν αγαπηθεί ανατρέφουν ένα νάρκισσο μέσα τους που δεν τους επιτρέπει να δώσουν περίσσευμα αγάπης και προσοχής σε κάποιον άλλο. Στο άλλο άκρο βρίσκονται εκείνοι που ακριβώς επειδή δεν έλαβαν ποτέ αγάπη, την αποζητούν τόσο απεγνωσμένα που δεν μπορούν να κάνουν βήμα χωρίς την επιβεβαίωση και το παίνεμα των τρίτων.
Συμφωνείς υποθέτω ότι ούτε αυτό το πρότυπο μπορεί να αποτελέσει καλό σύζυγο ή καλό γονέα. Τα παιδιά εισπράττουν τα πάντα. Ακόμη και όσα δεν εκφράζουμε με λόγια…
Μέτρησες τη συναισθηματική σου ισορροπία;
Ένα από τα μότο που θεωρώ σημαντικό και ακολουθώ στη ζωή μου είναι ότι: ο καθένας μας πρέπει να πατάει στα πόδια του με ειλικρίνεια και δύναμη. Συνεπώς πριν την απόφαση να κάνουμε οικογένεια, καλό θα ήταν να τολμήσουμε μια βαθύτερη συναισθηματική αναζήτηση, διερευνώντας το επίπεδο της συναισθηματικής ισορροπίας τη δεδομένη χρονική στιγμή. Έτσι, όσο είναι δυνατόν προλαβαίνουμε λάθη, ταλαιπωρίες, μανούρες, πόνο… που ενδεχομένως να προκαλέσουμε στον σύντροφο και τα παιδιά μας.
Πως θα το κάνουμε αυτό; Κολπάκι!
Πολύ απλά ρωτάς τον εαυτό σου τα παρακάτω:
– Παίρνω μεγαλύτερη χαρά όταν προσφέρω ή όταν κερδίζω;
– Αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνώ τα συναισθήματά μου με τους γύρω μου;
– Έχω ή μπορώ να ξεκλέψω χρόνο για να κάνω κάτι που με ευχαριστεί;
– Ασχολούμαι με κάτι πέρα από τον εαυτό μου ή την στενή οικογένειά μου;
– Μαθαίνω από τις επιτυχίες και τα λάθη μου;
– Διαχειρίζομαι αποτελεσματικά τις ανησυχίες, τους φόβους, τα άγχη και τις προκαταλήψεις μου;
Μην ταράζεσαι αν δεν είναι ικανοποιητικό το αποτέλεσμα των απαντήσεων σου. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι πλήρως ακατάλληλος για γονιός. Ωστόσο οι οι απαντήσεις είναι ένας δείκτης για το πόσο σκληρά πρέπει να δουλέψουμε με τον εαυτό μας προκειμένου να πετύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συναισθηματική ισορροπία.
With love: δες καθαρά την εικόνα χωρίς εγωισμούς. Η αποδοχή ότι υπάρχει προβληματικό ”θεματάκι”, ”πληγούλα” μέσα σου, είναι το πρώτο βήμα. Κάνε το δώρο στον εαυτό σου να μιλήσεις με έναν ειδικό.
Η οικογένεια δεν είναι σπορ, είναι απόφαση ζωής. Βρες την ωριμότητα και βελτίωσε τον εαυτό σου. Για τον εαυτό σου. Για μια οικογένεια με υγιέστερες συμπεριφορές, χαμόγελο, αγκαλιά και αγάπη.
Διάβασε επίσης στο Kl2real
Μετά από μια μέρα γεμάτη ”αμαρτία” έρχονται οι ενοχές! Εξαφάνισέ τις…
