Ελιάνα, τρέμω πως μια μέρα θα βρεθούν γυμνές φωτογραφίες μου στο διαδίκτυο. Τι να κάνω;

Ελιάνα, 

Είδα τι έγινε με τον Στάθη Παναγιωτόπουλο και από εκείνη την ώρα τρέμω. Ήμουν σε σχέση με ένα αγόρι για περίπου 1,5 χρόνο, αρκετό καιρό και εν μέσω καραντίνας. Κατά τη διάρκεια της σχέσης μας ανταλλάζαμε γυμνές φωτογραφίες μας και κάποια ερωτικά βίντεο. Όταν χωρίσαμε, του ζήτησα να τα σβήσει όλα και με διαβεβαίωσε πως το έκανε, αλλά δεν μπορώ να ξέρω αν όντως το έχει κάνει. Τρέμω πως μια μέρα θα βρεθώ στο διαδίκτυο, έχω χάσει τον ύπνο μου, τι να κάνω; -Δέσποινα

Η Ελιάνα απαντάει:

Αγαπητή μου Δέσποινα,

Η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη κατάσταση μας τάραξε όλους πάρα πολύ, όχι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο (που πάμε ως κοινωνία, σε τι καιρούς ζούμε, σε τι κόσμο μεγαλώνουν οι κόρες μας κλπ), αλλά και σε ένα προσωπικό, πρακτικό, «θα-μπορούσε-να-έχει-συμβεί-και-σε-μένα» επίπεδο.

Και όντως θα μπορούσε: Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε περισσότερους από 2000 συμμετέχοντες, περίπου 1/3 γυναίκες έχει στείλει σε κάποιον φωτογραφία σεξουαλικού περιεχομένου, ενώ το 49% των αντρών που έχει λάβει τέτοιο υλικό, το έχει αποθηκεύσει στο κινητό του. 57% των γυναικών που ανταλλάσσει σεξουαλικού περιεχομένου υλικό το κάνει με κάποιον που βρίσκεται σε μακροχρόνια σχέση ή με τον σύζυγό της, 17% με έναν νέο σύντροφο, 8% με κάποιον που έκανε one night stand. Γιατί σου μιλάω για αυτά τα ποσοστά;

Γιατί εκείνες που κινδυνεύουν να εκτεθούν δεν είναι κάποιες άλλες, δεν είναι κάποια αφελή, ανώριμα, επιπόλαια κορίτσια εκεί έξω που δεν τα ξέρουμε. Είμαστε οι μισές από εμάς, είμαστε οι φίλες μας, οι αδερφές μας, οι κόρες μας.

Οπότε αν κάποια από εσάς διαβάζει αυτές τις γραμμές σκεπτόμενη «ναι, αλλά εγώ δεν κινδυνεύω γιατί είμαι αρκετά έξυπνη ώστε να μην έχω στείλει ποτέ ή να στέλνω μόνο αυτές που εξαφανίζονται», μπορεί να πάρει την υπεροψία της και να περάσει έξω, διότι καμία αλλαγή δεν θα γίνει ποτέ αν θεωρούμε πως το πρόβλημα της διπλανής μας δεν είναι και δικό μας επειδή δεν μας αφορά ή θίγει άμεσα.

Εφόσον το ξεκαθαρίσαμε αυτό, πάμε πάλι στο πρόβλημα, το οποίο είναι πέρα για πέρα  υπαρκτό: μεγάλη έρευνα στη Βρετανία έδειξε πως μέσα στα τελευταία δύο χρόνια (τυχαίο που συμπίπτουν με τα χρόνια της πανδημίας;) έχουν διπλασιαστεί οι περιπτώσεις των ανθρώπων που κάποιος μοιράστηκε υλικό από προσωπικές στιγμές χωρίς τη συγκατάθεση του παρτενέρ τους (από 8% το 2019, 15% το 2021). Και το χειρότερο, 1 στους 10 ερωτηθέντες παραδέχθηκε ότι το έχει κάνει ή έχει απειλήσει να το κάνει, είτε γιατί πιστεύει πως είναι «δική του πνευματική ιδιοκτησία» (1 στους 4), είτε για να «φοβίσει» τον/την πρώην παρτενέρ (1 στους 5), είτε «για πλάκα» (1 στους 4).

Στο ερώτημά σου, τι να κάνεις, η απάντηση είναι φυσικά «τίποτα». Ελπίζουμε πως το προσωπικό υλικό σου βρίσκεται στα χέρια ενός κανονικού ανθρώπου και όχι ενός εγκληματικού, συμπλεγματικού τύπου που θα πάρει κάποιου είδους χαρά ή επιβεβαίωση από το να το δημοσιοποιήσει. Αν το κάνει, υπάρχει νομικό πλαίσιο να σε προστατεύσει (ή, τέλος πάντων, δικαιώσει, γιατί για ποια προστασία μιλάμε αν έχει ήδη γίνει το κακό) που ελπίζουμε, στον απόηχο και των τελευταίων συμβάντων να αυστηροποιηθεί και να επικαιροποιηθεί, ώστε να θεωρούνται αυτά τα περιστατικά αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή σεξουαλικά εγκλήματα και όχι απλά παραβίαση της ιδιωτικότητας του θύματος.

Στο μεταξύ, προσπάθησε να μην εμπιστεύεσαι τέτοιο προσωπικό υλικό σε νέα χέρια. Όχι τίποτα άλλο, για να μη χάνεις τον ύπνο σου στη σκέψη πως κάποιος, κάπου, κάποτε μπορεί να αποφασίσει πως είναι ΟΚ να προσβάλλει την αξιοπρέπειά σου και να αλλάξει για πάντα τη ζωή σου, έτσι, «για πλάκα».

Αγαπητή Ελιάνα, 

Εδώ και 4 χρόνια είμαι σε σχέση και τον τελευταίο καιρό η σχέση με τον σύντροφο μου έχει μετατραπεί σε ένα roller coaster.  Έχουμε χωρίσει σχεδόν μια εβδομάδα και χτες με πήρε τηλέφωνο μετανιωμένος ζητώντας την επανασύνδεση. Ο ίδιος, όταν χωρίσαμε είπε πως η σχέση μας είχε γίνει τοξική και πως βαρέθηκε. Δύο μέρες πριν βρεθούμε για να μου πει να χωρίσουμε, μου έλεγε στο τηλέφωνο πως με αγαπά, και όταν τον ρώτησα γιατί το έλεγε συνεχώς, απάντησε με τον εξής τρόπο: για να το πιστέψει. 

Αυτό το θεώρησα ως προδοσία, να λέει αυτή τη λέξη, που έχει πολύ μεγάλη σημασία για κάθε άνθρωπο. Στο τηλεφώνημα που έκανε,  ζητώντας μου να τα ξαναβρούμε, τον ρώτησα γιατί τα είπε όλα αυτά και μου είπε πως δεν ήξερε τι τον είχε πιάσει και τα έλεγε αυτά . Μου είπε πως δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς εμένα και ήταν μεγάλο λάθος να μου πει να χωρίσουμε. Του ζήτησα χρόνο για να σκεφτώ το θέμα διεξοδικά. 

Συζήτησα το θέμα με κοντινά μου πρόσωπα, όλοι απέρριψαν το ενδεχόμενο της επανασύνδεσης, με την αιτιολογία πως δεν πρόκειται να αλλάξει συμπεριφορά, είναι ασυμβίβαστος ως προς κάποια πράγματα, δεν κοιτάει να προχωρήσει παρακάτω με τη ζωή του (καριέρα κλπ). Δεν ξέρω τι να κάνω,  να δώσω άλλη μια ευκαιρία στη σχέση αυτή ή όχι;  Δώσε μου τη συμβουλή σου! Με αγάπη, -Ε.

Η Ελιάνα απαντάει:

Αγαπητή μου Ε.,

Παίρνουμε ως αξίωμα ότι οι μακροχρόνιες σχέσεις, όπως και οι γάμοι, είναι δύσκολες και θέλουν πολλή δουλειά εκατέρωθεν. Παίρνουμε επίσης ως αξίωμα ότι όταν μια σχέση αποτυγχάνει ή έχει σκαμπανεβάσματα ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας. Ακόμα και αν φαινομενικά μόνο ο ένας “προκαλεί προβλήματα” με ενεργητικό τρόπο, με πράξεις και συμπεριφορές που ταράζουν την καθημερινότητα του ζευγαριού, στην πραγματικότητα την διαμορφώνει εξίσου και ο άλλος, ακόμα και μέσα από την παθητική στάση του, την α-πάθειά του, την συναισθηματική του απόσυρση κλπ. Αυτές οι συμπεριφορές που συχνά τις βαφτίζουμε “ανοχή” και “υπομονή”, πολλές φορές είναι πιο επιζήμιες για το ζευγάρι από τον χειρότερο καυγά.

Όταν η σχέση μοιάζει με πόλεμο, δεν έχει σημασία ποιανού το όπλο κάνει περισσότερο θόρυβο.

Γιατί στα γράφω όλα αυτά; Γιατί στην ερώτησή σου, όπως και σε δεκάδες άλλες ερωτήσεις αντίστοιχου περιεχομένου που καταφτάνουν στο Ladylike, δεν βλέπω καθόλου το μερίδιο ευθύνης της γράφουσας. Σου λέει πως η σχέση σας έχει γίνει τοξική – γιατί το λέει αυτό; Πώς είσαι εσύ ως σύντροφος; Είσαι επικριτική; Είσαι πιεστική; Είσαι ζηλιάρα; Είσαι απαξιωτική; Είσαι ψυχρή; Δεν ξέρω, δεν έχω ιδέα, τυχαία παραδείγματα είναι όλα αυτά, έχω μαύρα μεσάνυχτα για τη δική σου προσωπικότητα μέσα στη σχέση.

Δεν αναφέρεσαι καθόλου στο τι έχεις κάνει “στραβά” εσύ και αυτό από μόνο του με προβληματίζει, όχι γιατί πιστεύω πως σκόπιμα μου το αποκρύπτεις, αλλά γιατί πολύ φοβάμαι πως ούτε εσύ η ίδια έχεις συνειδητοποιήσει τα κομμάτια που έχεις βάλει εσύ στο παζλ του προβλήματος, όπως πολύ συχνά συμβαίνει. Η ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι πως αν δεν δεις πρωτίστως καθαρά τις πτυχές της προσωπικότητάς σου που μπορεί να λειτουργούν επιβαρυντικά για μια σχέση, ακόμα και αν χωρίσεις με τον συγκεκριμένο, τα ίδια θα επαναλάβεις με τον επόμενο. Ξαναλέω, εικασίες είναι όλα τα παραπάνω, αλλά ίσως είναι χρήσιμη τροφή για σκέψη για σένα.

Υ.Γ.: Υπάρχει ένα λάθος δικό σου, πάντως, που μπορώ να εντοπίσω από μόνη μου: “Συζήτησα το θέμα με κοντινά μου πρόσωπα, όλοι απέρριψαν το ενδεχόμενο της επανασύνδεσης”. Ακούγεται σαν σκηνή από αμερικάνικη δικαστική ταινία όπου οι ένορκοι αποφάσισαν κατά της αθώωσης του κατηγορουμένου. Μη με παρεξηγήσεις: προφανώς και όταν είμαστε σε δίλημμα ζητάμε βοήθεια από τους ανθρώπους που μας αγαπούν, αλλά αν η γνώμη τους έχει τόση βαρύτητα ώστε να βρίσκει τη θέση της στο γράμμα που γράφεις σε κάποιον για να ζητήσεις ΚΑΙ τη δική του γνώμη, πολύ φοβάμαι πως στο τέλος πνίγεσαι στις γνώμες.

Ελιάνα, πώς αντιμετωπίζεις τις ιώσεις των παιδιών σου; – Ουρανία 

Η Ελιάνα απαντάει:

Τις αντιμετωπίζω σε συνεργασία με τον παιδίατρο. Υπάρχει άλλος τρόπος;

Ρώτα κι εσύ την Ελιάνα – στο [email protected]

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

WOMEN TODAY

Ελιάνα, οι αντιλήψεις του με θυμώνουν και με κάνουν να «ξενερώνω». Να χωρίσω;