Γυναίκες στην Κολομβία γίνονται αδαμαντωρύχοι για να παλέψουν τη φτώχεια
- 15 ΜΑΡ 2024
Τα σμαράγδια από την Κολομβία είναι πολύτιμοι λίθοι που εκτιμώνται σε παγκόσμιο επίπεδο λόγων των σημαντικών κερδών που μπορεί να αποκομίσει κανείς από την πώλησή τους. Τα Κολομβιανά σμαράγδια είναι ξακουστά για την ποιότητά τους και τη βαθυπράσινη απόχρωσή τους που ωθεί πολλούς ανθρώπους να ξοδέψουν χιλιάδες δολάρια για να αποκήσουν ένα. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι στη βιομηχανία δεν είναι πλούσιοι. Τα περισσότερα «σμαραγδένια» κέρδη πηγαίνουν σε εμπόρους και μεγάλες εταιρείες που έχουν επενδύσει εκατομμύρια δολάρια σε τεχνολογίες που βοηθούν στην εύρεση αυτών των πολύτιμων λίθων.
Βαθιά μέσα στις σήραγγες της Κολομβίας, εκεί όπου η ζέστη είναι αφόρητη σε βαθμό που προκαλεί πονοκέφαλο, Κολομβιάνες σκαλίζουν ογκόλιθους με σκοπό να βρουν πολύτιμους λίθους. Γυναίκες που βιώνουν τη φτώχεια, έχουν εναποθέσει την τύχη τους στη βιομηχανία σμαραγδιών της χώρας που εδώ και χρόνια αποτελούσε έναν ανδροκρατούμενο επαγγελματικό χώρο.
Αυτό το επάγγελμα ήταν «απαγορευμένο» για τις Κολομβιανές πριν από μερικές δεκαετίες. Τα προηγούμενα χρόνια άνδρες απαγόρευαν στις γυναίκες να πλησιάσουν τα ορυχεία επειδή πίστευαν ότι αν υπήρχαν γυναίκες τριγύρω, τα σμαράγδια δεν θα φανερώνονταν. Πλέον, φορούν τις λαστιχένιες μπότες τους, προστατευτικά κράνη και κρατούν τρυπάνια για να εισέλθουν στα ορυχεία. Η έλλειψη ευκαιριών εργασίας σε συνδυασμό με την ελπίδα να ξεφύγουν από τη μάστιγα της φτώχειας ήταν οι βασικότεροι λόγοι που ώθησαν τις Κολομβιανές στην εξόρυξη σμαραγδιών.
«Καθαρός σεξισμός. Απλώς δεν ήθελαν να δουλέψουμε», είπε η 57χρονη αδαμαντωρύχος Carmen Alicia Ávila στο Associated Press. Εργάζεται στη βιομηχανία παραπάνω από 4 δεκαετίες.
Μαρτυρίες γυναικών από τα ορυχεία της Κολομβίας. «Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε»
«Υπάρχουν μήνες, ακόμα και χρόνια που δεν βγάζω καν 250 δολάρια από την εξόρξη σμαραγδιών», λέει στο ίδιο ειδησεογραφικό πρακτορείο η Yaneth Forero, μία από τις γυναίκες που εργάζεται σε ένα μικρό, άτυπο ορυχείο κοντά στην πόλη Coscuez όπου η ζήτηση στα κοιτάσματα σμαραγδιών έχει αυξηθεί. «Αλλά συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε εδώ για το όνειρο να έχουμε ένα σπίτι με πλακάκια στα πατώματα, ένα σπίτι που να μυρίζει όμορφα, απ’ όπου κανείς δεν θα μπορεί να με διώξει», πρόσθεσε στη συνέχεια.
Τη δεδομένη στιγμή ζει σε ένα σπίτι με άβαφους τοίχους και τσιμεντένιο πάτωμα. Εκεί κρατά μερικά μικρά σμαράγδια που έχει συγκεντρώσει τους τελευταίους 3 μήνες. Υπολογίζει ότι δεν αξίζουν περισσότερο από 76 δολάρια συνολικά.
Τα χρήματα που της «δίνει» η αντίξοη αναζήτηση σμαραγδιών δεν αρκούν για να μεγαλώσει αξιοπρεπώς τα 4 παιδιά της ή να βοηθήσει τον πατέρα της, ο οποίος έχει αναπνευστικά προβλήματα μετά από δεκαετίες εργασίας σε ορυχεία σμαραγδιού.
Εργαζόμενοι σε μικρά, μη ελεγχόμενα ορυχεία όπως η Yaneth Forero που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ράβδους δυναμίτη για να ανοίγουν σήραγγες, έχουν ελάχιστες πιθανότητες να βρουν σμαράγδια που μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα τους. Για όλους τους παραπάνω λόγους, η Forero κάνει και περιστασιακές δουλειές για να τα βγάλει πέρα.
Οι εργαζόμενοι στα μικρά ορυχεία προσπαθούν να ασκήσουν πιέσεις στην κυβέρνηση ώστε να τους αναγνωρίσει επίσημα ως βιοτέχνες μεταλλωρύχους. Αυτό θα τους έδινε το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται νόμιμα τα ορυχεία. Θα τους έδινε, επίσης, περισσότερη σταθερότητα και θα διευκόλυνε τη λήψη δανείων.
Παρά τις κυβερνητικές πιέσεις, η Yaneth Forero δεν σκοπεύει να μείνει για πολύ ακόμα στη βιομηχανία. Αν σταθεί τυχερή και βρει ένα πολύτιμο διαμάντι, θα αγοράσει ένα σπίτι και θα δημιουργήσει μια μικρή επιχείρηση που θα την κρατήσει μακριά από τα σκοτεινά και αποπνυκτικά τούνελ.
«Η ζωή είναι σκληρή σε αυτά τα ορυχεία, ακόμα και αν κάποιοι έχουν βρει σμαράγδια που πουλήθηκαν στο Dubai», παραδέχθηκε. «Μερικές φορές κάθομαι σε αυτά τα τούνελ και μιλάω με τον Θεό. Αλλά δυστυχώς, φαίνεται ότι δεν έχουμε καλή σύνδεση», κατέληξε.
Άλλη μια εργαζόμενη, η Flor Marina Morales, είπε ότι και αυτή ξεκίνησε δουλειά στα ορυχεία με σκοπό το μεγάλωμα των παιδιών της. Όπως η ίδια ανέφερε, από τα ορυχεία κάποτε έφευγε στις 3 τα ξημερώματα και έμενε ξύπνια για να φτιάξει πρωινό για τα παιδιά της και να τα στείλει στο σχολείο. Πλέον, σπουδάζουν ψυχολογία και νομική. «Χαίρομαι που επέλεξαν έναν διαφορετικό δρόμο από εμένα. Η εξόρυξη είναι εξαντλητική και σε αυτή τη δουλειά ανέχεσαι πολύ πείνα, κρύο και έλλειψη ύπνου», ανέφερε η ίδια χαρακτηριστικά.
Φήμες, πάντως, λένε ότι σε αυτήν την πόλη, ένας ανθρακωρύχος βρήκε πρόσφατα ένα σμαράγδι που πουλήθηκε έναντι 177.000 δολαρίων που ουσιαστικά του έδωσαν «φτερά» να πετάξει και να ξεφύγει από την πόλη.
Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 200 γυναίκες που εργάζονται στα ορυχεία γύρω από το Coscuez, σύμφωνα με την τοπική ένωση γυναικών ανθρακωρύχων. Κάποιες εργάζονται μαζί με άνδρες, ενώ άλλοι εργάζονται σε 5 μικρά ορυχεία που ανήκουν σε γυναίκες, όπου επιτρέπεται μόνο οι γυναίκες ανθρακωρύχοι να εισέρχονται.
Μερικά από τα μεγαλύτερα σμαράγδια στον κόσμο έχουν εξορυχθεί στην Κολομβία, συμπεριλαμβανομένου ενός που ζύγιζε 3 κιλά που έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ το 1995. Το 2022 οι εξορύξεις στη χώρα «άγγιξαν» τα 122 εκατομμύρια δολάρια σε αξία, σύμφωνα με την εθνική ομοσπονδία εταιρειών σμαραγδιού.
