H Laura Bates ξέρει ότι η ισότητα αργεί 300 χρόνια και ότι 1 στις 3 γυναίκες είναι θύμα κακοποίησης

Η πραγματικότητα για την ισότητα είναι πικρή 

«Η ισότητα μεταξύ των 2 φύλων απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο. Με τους τρέχοντες ρυθμούς η οργάνωση του ΟΗΕ για τις γυναίκες (Ταμείο Ανάπτυξης για τις Γυναίκες UNIFEM) προβλέπει ότι θα επιτευχθεί σε 300 χρόνια», τόνισε ο António Guterres σε ομιλία του κατά την έναρξη των συζητήσεων στη Νέα Υόρκη της Επιτροπής του ΟΗΕ για το καθεστώς των Γυναικών (CSW), 2 ημέρες πριν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Το Everyday Sexism Project 

H πλατφόρμα που η Laura Bates ίδρυσε το 2012 για να μπορούν οι γυναίκες να συζητούν ανώνυμα τα περιστατικά σεξισμού στην καθημερινότητά τους. Φαντάζεσαι γιατί την έκανε διάσημη και πόσες γυναίκες είχαν να καταθέσουν τη δική τους ιστορία παρενόχλησης. Ξεκίνησε ως ένας ιστότοπος όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους από τον καθημερινό, κανονικοποιημένο σεξισμό, από την παρενόχληση στο δρόμο έως τις διακρίσεις στο χώρο εργασίας, έως τη σεξουαλική επίθεση και τον βιασμό.

Η ιδέα ξεκίνησε όταν η ίδια η Laura Bates συνειδητοποίησε ότι ο σεξισμός που συναντούσε στις οντισιόν της (ήταν ηθοποιός) ήταν κανονικοποιημένος. Και κραυγαλέος. Φυσικά την απειλούν ακόμη και σήμερα με βιασμό άνδρες επειδή μιλά για τον μισογυνισμό. Την αποκαλούν feminazi. Την ίδια στιγμή που δέχεται μαρτυρίες από 9χρονα κορίτσια που έλαβαν dick pic. Το Everyday Sexism Project έχει πλέον συγκεντρώσει πάνω από 100.000 μαρτυρίες από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και έχει «υποκαταστήματα» σε 25 χώρες σε όλο τον κόσμο. Οι αφηγήσεις των γυναικών για τον καθημερινό σεξισμό αποκαλύπτουν ότι πολλοί άνδρες είναι σοκαρισμένοι από τις αναφορές που γίνονται, καθώς απλώς αγνοούν ότι αυτό συμβαίνει ακόμη. Για να αντιμετωπίσουμε τον καθημερινό σεξισμό, πρέπει να τον συνειδητοποιήσουμε. 

Η Laura Bates έχει γράψει πολλά best seller, το Everyday Sexism, το Misogynation, το Girl Up, το Men Who Hate Women, με πιο πρόσφατο το Fix th System, Not the Women. Και τα μυθιστορήματα The Burning, The Trial και το No Accident. Γράφει για τον φεμινισμό στον Guardian, τους New York Times και το Grazia. Έμαθε ότι αν αποκαλείσαι φεμινίστρια, θα σε κατηγορήσουν για υπερευαισθησία κι υστερία. Τον Απρίλιο του 2014, η Laura Bates ονομάστηκε ως μία από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη επιρροή στη Βρετανία στη λίστα του BBC Woman’s Hour Power List 2014.

H Laura Bates ξέρει ότι είμαστε τόσο απευαισθητοποιημένοι στον μισογυνισμό και είναι τόσο κοινός στον πολιτισμό μας, που αγωνιζόμαστε να τον αναγνωρίσουμε ως «ακραίο» (81 γυναικοκτονίες σε 4 χρόνια δεν είναι αρκετές για να κατοχυρωθεί νομικά ο όρος στην Ελλάδα, αναρωτιέμαι για την άρνηση του Μαξίμου να δώσει νομική υπόσταση στις γυναικοκτονίες). 

Οι περισσότερες γυναίκες βιώνουν σεξισμό και παρενόχληση σε τακτική βάση με καθημερινές πράξεις που συχνά αγνοούνται. Με το Everyday Sexism Project της, η συγγραφέας Laura Bates ήθελε να δώσει στις γυναίκες τη δυνατότητα να μιλήσουν.