Η Michaela DePrince είναι μπαλαρίνα με λεύκη και δίνει άλλο νόημα στη σκηνή
- 11 ΙΟΥΝ 2017
Όταν ήταν 3 ετών, είδε μια μπαλαρίνα στο εξώφυλλο ενός περιοδικού και αμέσως ευχήθηκε να μπορέσει να είναι η ίδια στη θέση της μια μέρα. Ζούσε σε ένα ορφανοτροφείο στην πατρίδα της Σιέρα Λεόνε, έχοντας χάσει τους γονείς της από τον εμφύλιο και το λοιμό. Τι ήταν εκείνο που την ενθουσίασε τόσο πολύ στη μπαλαρίνα και ήθελε να της μοιάσει; Ότι έμοιαζε αληθινά χαρούμενη.
Ένα χρόνο αργότερα, σε ηλικία 4 ετών, η Michaela DePrince υιοθετήθηκε από μια οικογένεια Αμερικανών οι οποίοι -ευτυχώς για εκείνη- σύντομα κατάλαβαν την κλίση της στο χορό και την έγραψαν σε μαθήματα μπαλέτου. Παρά το γεγονός ότι έπασχε από λεύκη και εξακολουθεί, είδε το όνειρό της να γίνεται πραγματικότητα. “Εκφράζω τον εαυτό μου χωρίς καν να μιλάω και αυτό το βρίσκω υπέροχο”, δηλώνει.
Στην αρχή αντιμετώπισε αρκετές δυσκολίες τόσο του χρώματος του δέρματός της όσο και εξαιτίας της ασθένειάς της. “Στην αρχή, πραγματικά σιχαινόμουν που είχα λεύκη. Όταν έπρεπε να χορέψω χωρίς ολόσωμο κορμάκι, προσπαθούσα κάπως να καλύψω το κορμί μου. Τώρα πια, αντιλαμβάνομαι ότι είναι οκ να έχω λεύκη. Έτσι είμαι και δε χρειάζεται να το κάνω αυτό”, σημειώνει η η 22χρονη πλέον Michaela.
“Θέλω με το χορό μου να δείξω στον κόσμο ότι είναι οκ να είσαι διαφορετικός από τους άλλους με οποιοδήποτε τρόπο. Είναι οκ να έχεις ψεγάδια και να τα αγαπάς. Αυτό σε κάνει μοναδικό”, συμπληρώνει η νεαρή χορεύτρια που πια είναι σολίστ στο Dutch National Ballet.
Ας την απολαύσουμε:
