Η Hilary Swank δεν θα έλεγε ποτέ ξανά «ναι» σε έναν transgender ρόλο
- 2 ΟΚΤ 2020
Έχουν περάσει 21 ολόκληρα χρόνια από το Boys Don’t Cry, την ταινία που χάρισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου στη Hilary Swank.
Βασισμένη στην πραγματική ιστορία του Brandon Teena, ενός transgender άντρα που ήταν το θύμα ενός άγριου εγκλήματος μίσους και μία σοκαριστική γροθιά στο στομάχι, τότε που η τρανσφοβία ήταν σε ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα. Η Hilary Swank μίλησε για τα σημερινά δεδομένα και αν θα ήταν εκείνη που θα υποδυόταν τον Brandon.
«Πριν από 20 χρόνια, οι trans άνθρωποι δεν κυκλοφορούσαν λέγοντας “Γεια είμαι trans”. Σήμερα όμως ζουν τη ζωή τους αν και έχουμε ακόμα μακρύ δρόμο να διανύσουμε για να φτάσουμε στην ασφάλειά τους. Υπάρχουν όμως πολλοί trans ηθοποιοί που θα ήταν ξεκάθαρα πολύ πιο σωστοί για τον ρόλο και θα είχαν την ευκαιρία να περάσουν από οντισιόν». Και αυτό μάς θυμίζει το περιστατικό με τη Halle Berry που την ανάγκασε να αποσυρθεί από τον ρόλο ώστε να δώσει τη δυνατότητα σε transgender ηθοποιούς.
Τι πιστεύει για τα νέα Όσκαρ
Να σου υπενθυμίσω ότι έχουν τεθεί 4 νέοι κανονισμοί που εν ολίγοις αφορούν τη μεγαλύτερη συμπεριληπτικότητα των μειονοτήτων στις ταινίες. Περισσότερες γυναίκες, εθνικότητες και άτομα με αναπηρίες. Η Hilary Swank κρίνει πως είναι η σωστή απόφαση. «Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα και και να ακούσουμε ιστορίες από ανθρω΄πους που εκπροσωπούν τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε. Ένας πολύχρωμος κόσμος με όλα τα είδη ανθρώπων. Πρέπει να αλλάξουν οι κανόνες. Είμαι 29 χρόνια σε αυτόν τον χώρο. Και έχουν ειπωθεί τόσες ιστορίες από την οπτική ενός λευκού στρέιτ άντρα, ο οποίος δεν εκπροσωπεί τους πάντες. Θέλουν να ακουστούν έτσι όπως εκείνοι νομίζουν».
Η τηλεοπτική επιστροφή της Hilary Swank
Μίλησε επίσης και για τη σειρά “Away” του Netflix, στην οποία υποδύεται μία αστροναύτη που φεύγει σε αποστολή για τον Άρη, με διάρκεια 3 ετών. Αφήνει πίσω τον σύζυγο και την κόρη της και τα προβλήματα ξεκινούν. Είπε πως ένιωσε να ταυτίζεται με τον ρόλο αλλά μίλησε και για το πόσο διαφορετικά αποτυπώνεται μία γυναίκα τώρα, συγκριτικά με 5 χρόνια πριν.
«Νιώθω ότι μοιάζω με την Emma, γιατί δεν μασάω τα λόγια μου. Και οι γυναίκες που φέροντια έτσι, μπορεί να χαρακτηριστούν κρύες ή «δύσκολες». Αν υποδυόμουν αυτόν τον ρόλο πριν 5 χρόνια, θα ήταν πιο σκληρός και ατσαλένιος. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Είναι μία γυναίκα που δεν έχεις όλες τις απαντήσεις και η ευαισθησία της είναι δύναμη και όχι αδυναμία».