Η Αφγανή Kimia Yousofi τρέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και προσπερνά τους τρομοκράτες της χώρας της
- 6 ΑΥΓ 2024
Η αποστολή του Αφγανιστάν στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το 2024 πλαισιώνεται από 6 ανθρώπους. 3 άντρες και 3 γυναίκες. Και μπορεί οι τελευταίες (που ουσιαστικά είναι εξόριστες από τη χώρα τους) να μην αναγνωρίζονται από τους Ταλιμπάν που κυβερνούν το Αφγανιστάν, εδώ και σχεδόν 3 χρόνια (Αύγουστος 2021), αλλά αποφάσισαν πως θα κατέβουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες περνώντας το δικό τους μήνυμα για την καταπίεση των γυναικών στη χώρα τους και τα ανύπαρκτα δικαιώματά τους. Ανάμεσα σε αυτά, συγκαταλέγεται και η απαγόρευση να συμμετέχουν σε αθλήματα και να προπονούνται σε γυμναστήρια με τον τάχα μου ισχυρισμό από την πλευρά των φανατικών ισλαμιστών Ταλιμπάν, ότι ο αθλητισμός μπορεί να οδηγήσει γυναίκες και κορίτσια σε «ακατάλληλη και ανήθικη έκθεση των σωμάτων τους».
«Μόνο 3 αθλητές εκπροσωπούν το Αφγανιστάν. Αυτή τη στιγμή στο Αφγανιστάν τα σπορ έχουν σταματήσει για τις γυναίκες. Όταν τα γυναικεία αθλήματα δεν υφίστανται πώς μπορούν οι γυναίκες να είναι μέρος της εθνικής ομάδας;», είπε φέτος ο Atal Mashwani, εκπρόσωπος της κυβέρνησης των Ταλιμπάν, αρμόδιος για τα θέματα αθλητισμού. Πέρσι, πάντως, αλλιώς μας τα έλεγε δηλώνοντας ότι οι Aρχές ψάχνουν να βρουν ένα φίλτρο για να επανεκκινήσουν τον αθλητισμό για τις γυναίκες, χτίζοντας ξεχωριστούς χώρους άθλησης για τις γυναίκες. Διά μαγείας, ακόμα το ψάχνουν αυτό το «μαγικό» φίλτρο.
Σε μια θεοκρατική χώρα λοιπόν, που δεν τήρησε την υπόσχεσή της για σεβασμό των δικαιωμάτων των γυναικών και που μάλλον έχει βάλει στόχο να της εξαφανίζει αποκλείοντάς τες σταδιακά από τα πάντα, οι 3 αθλήτριες που συμμετέχουν στη φετινή Ολυμπιάδα, λάμπουν μέσα στον σκοταδισμό των Ταλιμπάν. Τη στιγμή που σχεδόν όλες οι Αφγανές αθλήτριες βλέπουν τα όνειρά τους να καταρρέουν πίσω από υποκριτικά προσωπεία της χώρας τους, οι αθλήτριες Fariba και Yulduz Hashimi και Kimia Yousofi είναι η προσωποποίηση της ελπίδας.
Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Η Αφγανή Kimia Yousofi μάχεται για μια χώρα που κατέλαβαν οι τρομοκράτες
Η 28χρονη Kimia Yousofi είναι σπρίντερ των 100 μέτρων. Η δρομέας γεννήθηκε στο Ιράν, όπου οι γονείς της είχαν καταφύγει, όταν οι Ταλιμπάν ανέλαβαν για πρώτη φορά την εξουσία στο Αφγανιστάν από το 1996 μέχρι το 2001. Το 2016 η αθλήτρια επέστρεψε στη χώρα της και την εκπροσώπησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ενώ ήταν σημαιοφόρος του Αφγανιστάν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
David J. Phillip, File/AP IMAGES
Όταν οι Ταλιμπάν ανέβηκαν ξανά στην εξουσία τον Αύγουστο του 2021, κατάφερε να ξεφύγει από τον σκοταδισμό τους μετακομίζοντας στο γειτονικό Ιράν. Συνέχισε έτσι, να τρέχει προς το όνειρο για το Παρίσι μετά τη συμμετοχή της στους αγώνες του Τόκιο. Το 2022 ξεκίνησε την «ολυμπιακή» προετοιμασία της στην Αυστραλία με προπονητή τον John Queen από το Sydney.
«Θεωρώ πως η Kimia είναι έμπνευση για τις γυναίκες και την ανθρωπότητα σε όλο τον κόσμο. Έχει το σθένος να έχει φωνή και να μιλάει. Και να υπερασπίζεται την άποψή της. Μερικοί άνθρωποι θέλουν να κατακτήσουν το Χρυσό, το Ασημένιο, το Χάλκινο, άλλοι θέλουν να υπερασπιστούν την άποψή τους», δήλωσε ο προπονητής στο CNN.
Τη δεδομένη στιγμή, η Kimia Yousofi είναι η μοναδική Αφγανή αθλήτρια που εκπροσωπεί τον στίβο στη χώρα της, συμμετέχοντας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Η ίδια δήλωσε ότι θα εκπροσωπήσει «τα κλεμμένα όνειρα και τις φιλοδοξίες» των Αφγανών γυναικών που ζουν ένα έμφυλο απαρτχάιντ υπό τις διαταγές των Ταλιμπάν. Και το έκανε. Σκοπός της δεν ήταν η κατάκτηση ενός μεταλλίου αλλά η αποστολή ενός ηχηρού μηνύματος με τελικό παραλήπτη τους Ταλιμπάν.
Η σπρίντερ των 100 μέτρων μετά το τέλος του αγώνα την Παρασκευή, 2 Αυγούστου, στο Stade de France κρατούσε στα χέρια της ένα μικρό κομμάτι χαρτί που έγραφε γραμμένο με μαύρο χρώμα «Εκπαίδευση», «Aθλητισμός» με πράσινο χρώμα και «Tα δικαιώματα μας» με κόκκινο χρώμα που είναι και το τρίτο της σημαίας του Αφγανιστάν.
Kimia Yousofi: «Μάχομαι για μια χώρα που κατέλαβαν οι τρομοκράτες».
«Αν κάποιος εισβάλει μέσα στο σπίτι σου, λες, εντάξει, βγες έξω αυτό είναι το σπίτι μου. Πώς θα πρέπει να αισθάνομαι; Αυτοί πήραν τη γη μου. Κανείς στο Αφγανιστάν δεν τους αναγνωρίζει ως κυβέρνηση. Κανείς. Αυτοί δεν μπορούν να μιλήσουν. Εγώ μπορώ να μιλήσω», δήλωσε η Αφγανή αθλήτρια μετά τον πέρας του αγώνα.
Σχεδόν 3 χρόνια μετά την άνοδο των Ταλιμπάν στην εξουσία, η απαγόρευση που αφορά τις γυναίκες και τον αθλητισμό (και όχι μόνο) έχει γίνει μέρος της κανονικότητάς τους. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή σε συνεργασία με την εξόριστη Ολυμπιακή Επιτροπή του Αφγανιστάν φρόντισε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή των 6 αθλητών και αθλητριών στην Ολυμπιάδα του 2024. Έχει επίσης ξεκαθαρίσει, ότι κανένας αξιωματούχος των Ταλιμπάν δεν θα γίνει ευπρόσδεκτος.
Αυτές οι αποφάσεις είναι μεν θετικές αλλά στην τελική αφορούν μεμονωμένα τους Ολυμπιακούς Αγώνες και απώτερο σκοπό έχουν μάλλον να επικοινωνήσουν ότι προστατεύουν το ολυμπιακό ιδεώδες και τις αξίες της διεθνούς αθλητικής διοργάνωσης παρά να καλυτερέψουν τη ζωή και τα δικαιώματα των γυναικών που μένουν πίσω.
Αν κάτι ξέρει να κάνει καλά η διεθνής κοινότητα, οι δυτικές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί, είναι να καταδικάζει τις απεχθής πράξεις των Ταλιμπάν. Τουλάχιστον αυτών που βλέπουν το φως της δημοσιότητας κάθε τόσο. Αλλά έως εκεί. Σε κάθε συμβάν και σε κάθε δυσοίωνη είδηση εκφράζουν μία αόριστη «ανησυχία», όπως κάνει για παράδειγμα ο ΟΗΕ. Ωστόσο, τι αλλαγές φέρνουν όλα αυτά στο τέλος της ημέρας; Και πόσοι από εμάς έχουμε ακόμα στραμμένο το βλέμμα μας στη χώρα της Μέσης Ανατολής, όπως πριν 3 χρόνια που γινόταν ένας χαμός στα social media;
Ενώ εμείς ζούμε στα ασφαλή πλαίσια της δυτικής κοινωνίας έχοντας τη βόλεψή μας και τις ελευθερίες μας, η καθημερινότητα των γυναικών στο Αφγανιστάν παραμένει ένα κολαστήριο επί γης, με τα δικαιώματά τους στην εργασία, στην εκπαίδευση και στην ανθρώπινή τους υπόσταση να εξαφανίζονται μέρα με τη μέρα. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί -ουσιαστικά- αμέτοχη.
