Η Caster Semenya είναι μια γυναίκα (με τεστοστερόνη) που εξευτελίστηκε επειδή έτρεχε πιο γρήγορα

Αφού κέρδισε το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2009 στο Βερολίνο – ξεπερνώντας σημαντικά τον καλύτερο χρόνο της, που σημειώθηκε στο Αφρικανικό Πρωτάθλημα Νεανίδων τον προηγούμενο μήνα – τα ερωτήματα σχετικά με το φύλο της αθλήτριας των 800 μέτρων έγιναν πρωτοσέλιδο σε εφημερίδες και περιοδικά. Η Semenya δεν είχε πέος. Είναι απογοητευτικό να συνειδητοποιείς ότι όταν ξεκίνησε η δημόσια δοκιμασία της, ήταν μόλις 18 ετών, νόμιμα ενήλικη, αλλά πολύ μικρή για να βλέπει τον κόσμο να μιλά για το σώμα της. Oι εξετάσεις αίματος φέρεται να έδειξαν ότι η Semenya είχε τρεις φορές περισσότερη τεστοστερόνη από τη μέση γυναίκα. Έπειτα, τα αποτελέσματα των ιατρικών της εξετάσεων δημοσιεύθηκαν από αυστραλιανές εφημερίδες, υποδηλώνοντας ότι ήταν ερμαφρόδιτη με εσωτερικούς όρχεις και χωρίς μήτρα. Ο τότε γενικός γραμματέας της IAAF είπε τον Ιούλιο του 2010 : «Είναι γυναίκα, αλλά ίσως όχι 100%».

Η Caster Semenya και τα τεστ επαλήθευσης φύλου 

Η Διεθνής Ένωση Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (International Association of Athletics Federations) ανάγκασε την Caster Semenya να κάνει ταπεινωτικά τεστ επαλήθευσης φύλου για να καθορίσει το δικαίωμα συμμετοχής  της (να αγωνίζεται) ως γυναίκα στο μέλλον. Μέσω εγγράφων που διέρρευσαν στον Τύπο το 2009, η Semenya έμαθε, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο, ότι έχει DSD, που για την Caster Semenya σημαίνει ότι το σώμα της παράγει φυσικά υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης από μια τυπική γυναίκα, αν και τι σημαίνει DSD ποικίλλει για τα άτομα. Έπρεπε να παίρνει φάρμακα από το 2010 έως το 2015 για να μειώσει τα επίπεδα τεστοστερόνης της. Από απόγνωση. Η Caster Semenya δεν είναι τρανς και ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι είναι.

Το 2019, η IAAF τής απαγόρευσε να αγωνίζεται ως γυναίκα στις κατηγορίες που είχε επιλέξει. Ενώ έχασε τη νομική της μάχη ενάντια στην απαγόρευση αυτή σε ελβετικό ομοσπονδιακό δικαστήριο το 2020, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε τον Ιούλιο του 2023 ότι η Ελβετία δεν είχε παράσχει «επαρκή θεσμικά και διαδικαστικά εχέγγυα» για να διασφαλίσει ότι οι καταγγελίες της θα αντιμετωπίζονταν αποτελεσματικά. Αλλά οι κανόνες σχετικά με την αναγκαστική καταστολή της τεστοστερόνης δεν έχουν αλλάξει και η Semenya εξακολουθεί να μην συμμετέχει σε αγώνες ελίτ ως γυναίκα. Δεν της επιτρέπεται να αγωνίζεται.

Το 2011, η IAAF την κατέταξε ως γυναίκα με υπερανδρογονισμό, όπου το σώμα της παράγει φυσικά περισσότερη τεστοστερόνη. Από το 2018, η IAAF/World Athletics προτιμά πλέον να χρησιμοποιεί «αθλητές με διαφορές σεξουαλικής ανάπτυξης (DSD)», έναν όρο ομπρέλα για τις συνθήκες που καθιστούν τη σεξουαλική ανάπτυξη κάποιου ασυνήθιστη.

Η τύχη της Semenya άλλαξε το 2015. Μια προσωρινή απόφαση Cas ανέστειλε τους κανόνες υπερανδρογονισμού της IAAF για δύο χρόνια. Ξαφνικά, λύθηκε. Πήρε ένα χρυσό στα 800 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016 και ένα χάλκινο στα 1500 μέτρα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2017. Στη συνέχεια, όμως, το 2018, η IAAF μείωσε στο μισό το προηγούμενο όριο τεστοστερόνης για τις αθλήτριες με DSD. Παρήγγειλε έρευνα που είπε ότι έδειξε ότι οι γυναίκες με υπερανδρογονισμό είχαν ένα αθέμιτο πλεονέκτημα σε αποστάσεις μεταξύ 400 μέτρων και 1 μιλίου. Η Semenya δεν εξεπλάγη από τους νέους κανόνες.

Τα απομνημνεύματά της The Race to Be Myself είναι η απάντηση που χρωστούσε 

Η ιστορία της Caster Semenya δεν είναι μοναδική. Κάτω από διάφορες ονομασίες, «δοκιμές φύλου», «επαλήθευση φύλου» ή «δοκιμές θηλυκότητας» εισήχθησαν στον αθλητισμό στα μέσα της δεκαετίας του 1960 για να εμποδίσουν τους άντρες αθλητές να αγωνίζονται ως γυναίκες. Το 2020, μια έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εξέταζε εμπειρίες μιας δεκαετίας ανθρώπων που επηρεάστηκαν από την πρακτική αυτή, διαπίστωσε ότι είχε επηρεάσει δυσανάλογα τις γυναίκες αθλήτριες από την Αφρική και την Ασία. 

Το 2014, η Ινδή σπρίντερ, Dutee Chand, αποβλήθηκε από τους αγώνες αφού υποβλήθηκε σε επαλήθευση φύλου εν αγνοία της. Το 2006, η Santhi Soundarajan κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στον αγώνα των 800 μέτρων στους Ασιατικούς Αγώνες της Ντόχα, αλλά της αφαιρέθηκε το μετάλλιο λιγότερο από μία εβδομάδα αργότερα, αφού διαπιστώθηκε ότι είχε σύνδρομο αναισθησίας στα ανδρογόνα, μια γενετική πάθηση που επηρεάζει την ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων και των αναπαραγωγικών οργάνων.

Η γάμος της Caster Semenya με την Violet Raseboya

Μια ανάμνηση που η Semenya δεν θα ξεχάσει ποτέ είναι η πρώτη της συνάντηση με τη σύζυγό της, Violet Raseboya. Γνωρίστηκαν σε μια γυναικεία τουαλέτα το 2007, γράφει η Semenya στα απομνημονεύματά της, και η Raseboya την μπέρδεψε με έφηβο αγόρι. Μετά από χρόνια φιλίας, το ζευγάρι παντρεύτηκε το 2015. Τα ειδησεογραφικά sites, σε μια προσπάθεια να δυσφημήσουν την ταύτιση της Semenya ως γυναίκα, εξέτασαν εξονυχιστικά τον γάμο τους. Η Semenya και η Raseboya εκπαιδεύουν μελλοντικούς αθλητές μέσω του Masai Athletics Club τους, μιας ομάδας που συνίδρυσε το ζευγάρι στο Limpopo, και μεγαλώνουν τις δύο κόρες τους, Oratile και Oarabile, που είναι 4 και 2 ετών. 

Τι λέει σήμερα η Caster Semenya;

«Οι άνθρωποι πάντα θα σε κατακρίνουν, πάντα θα σε κρίνουν. Είναι μέρος της ζωής. Αλλά το πώς θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου εξαρτάται από σένα».