Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη έχει κακοποιηθεί πολλές φορές και επανέφερε μία συζήτηση που «ξεχάσαμε»

Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη με αφορμή την ερώτηση που της απηύθυνε μέσα από το αφιερωματικό video η δημοσιογράφος Ναταλία Αργυράκη, για τα φερσίματα των καλλιτεχνών που δεν αντέχει, άνοιξε και πάλι τη συζήτηση. Μία συζήτηση που ουδέποτε τέλειωσε και που σίγουρα οι γυναίκες δεν είχαμε καμία ανάγκη να μπει κάτω από το χαλί για να μην «ενοχλεί» πια.

«Είμαστε μια γενιά γυναικών, και ανδρών, αλλά θα μιλήσω για τις γυναίκες. Εγώ δουλεύω από το 1989, μεγαλώσαμε μαζί με κάποιους ανθρώπους, που κάπως είναι η ευρύτερη οικογένειά μας, γιατί εμείς που είμαστε καλλιτέχνες, ηθοποιοί, πολλές φορές μπορεί να βρίσκουμε πολύ πιο κοντινή οικογένεια από αυτήν στο σπίτι, γιατί έχουμε μια καλύτερη γλώσσα συνεννόησης, αυτό το λίγο “φεύγα” που έχει ο καλλιτέχνης. Μεγαλώσαμε, λοιπόν, μαζί με ανθρώπους που μας άδειασαν, μας άδειασαν πολύ άσχημα και μιλάω φυσικά για όλες αυτές τις ιστορίες που όλοι ακούσαμε. Λέω για το #MeToo», είπε αρχικά η Δάφνη Λαμπρόγιαννη.

«Και που δεν ακούσαμε, γιατί υπάρχουν και πάρα πολλές ιστορίες που δεν βγήκαν προς τα έξω και δεν θα βγουν ποτέ. Ξέρω ότι στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών υπάρχουν δεκάδες καταγγελίες που δεν ακούστηκαν, δηλαδή αυτό που έχει βγει είναι ούτε η κορυφή του παγόβουνου. Δεν είναι μόνο αυτό ο χώρος μας. Πάντα πιστεύω ότι δεν έχει να κάνει μόνο με έναν χώρο αυτό. Έχει να κάνει με τους ανθρώπους, με αυτό που μάθαμε ότι είναι η πατριαρχία, γιατί τώρα ζούμε αυτό το κύμα του φεμινισμού, που χρησιμοποιεί αυτές τις εκφράσεις. Εμείς παλιότερα τους λέγαμε φαλλοκράτες και διάφορα», πρόσθεσε η Δάφνη Λαμπρόγιαννη.

Η ηθοποιός ζήτησε, λοιπόν, μεγαλύτερη προσοχή από όλο «το lifestyle που δημιουργεί είδωλα πολύ εύκολα», εξηγώντας ότι όσο πιο εύκολα κάνουμε «θεούς» κάποιους ανθρώπους, χωρίς να ψάχνουμε περισσότερο για εκείνους, τόσο μεγαλύτερη δύναμη τούς δίνουμε για να εκφράζουν αυτή τη διάθεσή τους.

«Τουλάχιστον οι άνθρωποι που έχουν μια διάθεση απέναντι σε αυτόν τον καινούριο τρόπο ζωής, που θα θέλαμε να έρθει και που να είναι πιο υγιής, αυτό που λέμε σήμερα, πιο συμπεριληπτικός, και οι άνθρωποι να έχουν τα ίδια δικαιώματα. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μην ενδυναμώνονται άνθρωποι ελαφρά τη καρδία. Να μην τους κάνουμε θεούς τόσο εύκολα και ίσως να ψάχνουμε και λίγο περισσότερο, όταν κάνουμε τα πορτρέτα τους για το τι άλλο μπορεί να συμβαίνει και δεν ξέρω βέβαια τι μπορεί να βγει στον αέρα. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο», υπογράμμισε η Δάφνη Λαμπρόγιαννη.

«Σε μας όταν έγιναν όλα αυτά και βγήκαν προς τα έξω μας έριξαν μια μεγάλη ευθύνη πως ξέρατε πράγματα και δεν μιλάγατε. Καταρχάς όχι, δεν ξέραμε. Αυτά τα πράγματα δεν τα ξέραμε. Δηλαδή όποιοι τα ήξεραν και δεν μίλαγαν πρέπει να είναι ελάχιστοι και πρέπει να είναι το ίδιο εγκληματίες», σημείωσε λίγο αργότερα η ηθοποιός όταν η Ναταλία Αργυράκη επεσήμανε ότι στα πορτρέτα των ηθοποιών δεν είναι εύκολο οι δημοσιογράφοι που καλούνται να αναδείξουν το έργο τους, να ξέρουν τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη παραδέχτηκε ότι γνώριζαν για κάποιες συμπεριφορές που είχαν γίνει αποδεκτές γιατί «ζούσαμε σε ένα πλαίσιο που οι γυναίκες πρέπει να αντέχουν». «Για να έχουν δουλειά, για να καταφέρουν να κάνουν αυτό που θέλουν. Αλλά στην ουσία, δεν ξέραμε», πρόσθεσε η ηθοποιός.

Έπειτα έκανε μία παραδοχή που ίσως χρειάστηκε να κάνουν πολλές γυναίκες τα περασμένα χρόνια. Γυναίκες που συνειδητοποίησαν κάπως μέσα στα τελευταία χρόνια και μέσα από κινήματα, όπως το #MeToo, πόσο είχαν «συνηθίσει» τους κανόνες της πατριαρχίας, τόσο που δεν συνειδητοποιούσαν την κακοποίηση που και οι ίδιες είχαν υποστεί. Όπως είπε, όταν αρχίσαμε να ακούμε για το #MeToo το οποίο γιγαντωνόταν πρώτα στις ΗΠΑ «Ήμουν από αυτούς που πολύ γρήγορα είπε -γιατί δεν πέρναγε από το μυαλό μου καν ότι μπορεί να το έχω βιώσει κι εγώ- “ναι, ρε συ, καλά τώρα το θυμήθηκαν; Και γιατί δεν έκανες κάτι τότε. Έκανες καριέρα πρώτα και μετά από 20 χρόνια θυμήθηκες ότι είχες περάσει άσχημα”.

Μετά άρχισα να βλέπω στοιχεία και να αναλογίζομαι τη δική μου ζωή. Όπου εγώ είμαι ένας άνθρωπος που μίλαγε τότε και μιλάει πάντα και αντιστέκεται και προσπαθεί να πιάσει το χέρι του διπλανού του που μπορεί να είναι πιο αδύναμος από χαρακτήρα», σημείωσε η Δάφνη Λαμπρόγιαννη και πρόσθεσε:

«Όταν άρχισα να καταλαβαίνω τι έχει συμβεί άρχισα να συνειδητοποιώ τι έχει συμβεί και σε μένα, που νόμιζα ότι δεν έχω πάθει τίποτα. Έχω κακοποιηθεί πάρα πολλές φορές και πολύ σοβαρά. Απλώς, επειδή κατάφερνα να πηγαίνω παρακάτω, δεν το θεωρούσα κακοποίηση. Και έτσι λοιπόν μαθαίνουμε ότι εσύ πρέπει να τα βγάλεις πέρα, όχι ο άλλος που σου επιτίθεται, να μην σου επιτίθεται. Επίσης, κατάλαβα το πόσο κοστίζει να αντιστέκεσαι , για αυτούς που πολύ εύκολα λένε “γιατί δεν έφευγες τότε;”, εγώ το έχω πληρώσει με την υγεία μου. Δεν ξέρω πόσες φορές έχω μπει στο νοσοκομείο, δεν ξέρω πόσες εγχειρήσεις έχω κάνει».

«Από τότε που ενηλικιώθηκα ως γυναίκα και ως επαγγελματίας έχω μάθει με το ένα χέρι να κρατάω κόντρα, και με το άλλο να κατορθώνω να κάνω όλα τα άλλα. Θέλω και τα δυο μου χέρια όταν δουλεύω. Δεν θέλω να μου την πέφτει κανείς, δεν θέλω να μου επιτίθεται κανένας, θέλω να συνεργάζομαι», κατέληξε η Δάφνη Λαμπρόγιαννη σε μία τοποθέτηση που δεν ξέραμε ότι την είχαμε ανάγκη. Αλλά την είχαμε.

Και πρόσθεσε και μία αλήθεια ακόμα, με την οποία αν ποτέ σε έχουν πει «δύσκολη» και «απαιτητική» χωρίς να καταλαβαίνεις τι ακριβώς εννοοούν, θα ταυτιστείς. Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη μίλησε για τον χαρακτηρισμό «δύσκολη στις συνεργασίες της» που την ακολουθεί. «Είναι περίεργη, είναι δύσκολη, αλλά αυτό σημαίνει ότι η Δάφνη μιλάει και ζητάει αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο άλλος χωρίς καν να χρειαστεί να ζητηθούν. Τόσο απλά. Δεν πειράζει, its ok. Τα πρώτα χρόνια μπορεί και να ζοριζόμουν με αυτό αλλά είναι πολλά χρόνια που δεν με πειράζει που λένε ότι είμαι περίεργη. Γιατί ξέρω ότι δεν ζητάω ορχιδέες στο καμαρίνι μου για να δουλέψω, ούτε λευκά κεριά. Ζητάω να έχει χαρτί υγείας, θέρμανση, να συνεργαζόμαστε πάνω στη σκηνή, να μην είσαι μόνος σου και θεωρείς ότι είμαι εκεί για να σε υπηρετώ ή για να σε βολεύω. Τέτοια πράγματα», είπε.

Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη πρωταγωνιστεί στην παράσταση Ο ιμπρεσάριος από τη Σμύρνη, στο Εθνικό Θέατρο, ενώ αργότερα μέσα στη χρονιά θα έχει και τηλεοπτική παρουσία στην πλατφόρμα ANT1+ μέσα από τη σειρά Σωτέ.