Η Έλλη και η Τζούλια ξέρουν τι σημαίνει να ρωτάνε ένα 14χρονο κορίτσι «τι φορούσες όταν σε βίασαν»

Η Τζούλια Δημάκη και η Έλλη Κουλουκουντή δημιούργησαν το Unbound, μια πλατφόρμα που καταπολεμά τη σεξουαλική βία μέσω της Τέχνης. Η πρώτη τους έκθεση είναι εμπνευσμένη από το κίνημα (κυριολεκτικά είναι εγκατάσταση αλλά έχει ταξιδέψει παντού) “What Were You Wearing“, που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τις Jen Brockman και Dr Mary Wyandt-Hiebert. Η έκθεση παρουσιάζει ρούχα που φορούσαν (ανώνυμα) άτομα που έχουν υποστεί σεξουαλική επίθεση (εμπνευσμένη και από το ποίημα της Mary Simmerling “What I Was Wearing”)

Με μια συλλογή που περιλαμβάνει 10 ρούχα και 40 έργα τέχνης (από ποιήματα μέχρι 3D installations), η έκθεση στοχεύει να αντιμετωπίσει την αντίληψη ότι τα προκλητικά ρούχα είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στη σεξουαλική επίθεση, αμφισβητώντας το διαδεδομένο στερεότυπο της ενοχοποίησης των θυμάτων, το victim blaming. Αυτή η έκθεση στη συνέχεια επαναλήφθηκε σε όλο τον κόσμο, αλλά κυρίως στην Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με τον ΟΗΕ από την Πρωτοβουλία Spotlight. 

Η Julia και η Elly είναι σαν αδελφές, κολλητές εδώ και σχεδόν 10 χρόνια. Είναι μαθήτριες στο Campion και στο πλαίσιο του CAS (Creativity/ Activity/Service) project του σχολείου τους (βασική εργασία για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο) έψαχναν να κάνουν κάτι που δεν θα εξυπηρετούσε απλά το εκπαιδευτικό κομμάτι της εργασίας, αλλά θα είχε και κοινωνικό αντίκτυπο. Και σκέφτηκαν ως γνήσιες καλλιτέχνιδες.

Πήραν τα βιώματά τους, το τραύμα τους, τη ζωή τους και την έκαναν τέχνη. Ενστικτωδώς. Αποφάσισαν να οργανώσουν μια έκθεση/ εγκατάσταση με ρούχα που φορούσαν επιζώσες και επιζώντες την ημέρα που δέχθηκαν σεξουαλική επίθεση. Γιατί; Γιατί αν πάρεις εσύ τα ηνία της ιστορίας σου και την αφηγηθείς μέσα από το δικό σου πρίσμα θα σπάσεις τα στερεότυπα που κατηγορούν τα θύματα. Γιατί το τραύμα σου μόνο έτσι θεραπεύεται. Όταν γίνει κομμάτι σου και κολλήσει μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια του εαυτού σου. Είναι 2 17χρονα κορίτσια που ξέρουν πόσο επικίνδυνο είναι να είσαι νέα γυναίκα.

«Ρούχα μας έδωσε κι ένα αγόρι. Ήταν η πρώτη φορά που μίλησε σε κάποιον για τη σεξουαλική κακοποίησή του. Πίστευε ότι κανείς δεν θα τον πίστευε. Μας έδωσαν ρούχα και ενήλικες γυναίκες, που είχαν κρατήσει τα ρούχα τους χρόνια. Έτσι θέλουμε να μιλήσουμε και για το grooming ανηλίκων. Σεξουαλική κακοποίηση έχω δεχτεί και στο Κολωνάκι από αστυνομικούς (λέει η Έλλη που έχει καταθέσει και η υπόθεση έχει πάρει τη δικαστική οδό) στις 2 τα ξημερώματα. Μου έκαναν απρεπή σχόλια. Ήμουν 15 ετών τότε.

Πάγωσα και μετά άρχισα να τρέχω φοβισμένη. Συμβαίνουν πράγματα καθημερινά που δεν θα έπρεπε. Σκοπός μας είναι να μετουσιώσουμε το τραύμα μας σε κάτι που θα έχει αντίκτυπο. Είναι θεραπευτικό να εκφράζεις τα συναισθήματά σου, τα ανείπωτα, μέσω της Τέχνης σου».

«Θέλουμε να ενδυναμώσουμε κάθε κορίτσι, αγόρι, γυναίκα, άνδρα, ανεξαρτήτου ηλικίας ή καταγωγής. Και να πούμε ότι δεν είσαι μόνο επιζώσα βιασμού ή επιζών σεξουαλικής κακοποίησης. Είσαι πολλά περισσότερα».

Κλείσαμε το τηλέφωνο. Τα κορίτσια συνέχισαν να ψάχνουν τα ρούχα που θα φορέσουν αύριο στην έκθεσή τους. Δεν τους ευχήθηκα να συνεχίσουν να αλλάζουν το αύριο μας. Δεν χρειάστηκε.

Info: What Were You Wearing?, Σάββατο, 5 Οκτωβρίου, από τις 19:00 ως τις 23:00 στο Art Factory, Ταύροw, Λαμίας 6