ΑΓΓΕΛΙΑΝΑ ΚΟΡΩΝΙΟΥ

Η Foxy Lady θέλει να στηρίζουμε περισσότερο η μία την άλλη

24 Media/Τζώρτζια Παρασκευούδη

Από την πρώτη φορά που τη γνώρισα για να μου «χτυπήσει» τα δύο πιο αγαπημένα μου τατουάζ μέχρι και τη δεύτερη φορά που τη συνάντησα για να μου μιλήσει στο LadyLike, με κέρδισε η αμεσότητά της και ο δυναμισμός που εκπέμπει. Πόσες πιθανότητες έχεις να γνωρίσεις έναν άνθρωπο που έχει για nickname το όνομα του αγαπημένου σου σκύλου;

Με την Αγγελιάνα Κορωνιού aka Foxy Lady είπαμε πολλά εκείνο το μεσημέρι της Τετάρτης στο Dildo Tattoo Studio όπου και εργάζεται ως tattoo artist. Τρία πράγματα θα κρατήσω από τη συζήτησή μας. Πρώτον, ότι δεν λογαριάζει στερεότυπα, δεύτερον, θέλει να στηρίζουμε περισσότερο η μία την άλλη και τρίτον, ότι επιδιώκει το παιδί της να μεγαλώσει ένας ελεύθερος άνθρωπος. Τη γνωρίζεις παρακάτω.

– Αγγελιάνα, πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη δερματοστιξία;

Στα 18 μου, όταν σπούδαζα στο ΤΕΙ Διακόσμησης Εσωτερικών Χώρων που είχα περάσει, ένας συμφοιτητής μου μεγαλύτερος από εμένα, μου έκανε το πρώτο μου τατουάζ. Θυμάμαι τότε να λέω ότι θα μπορούσα να το κάνω και εγώ κάποια στιγμή. Η απόφαση, βέβαια, ήρθε πολύ αργότερα περίπου στα 25-26 με πολλή σκέψη και πολύ ψάξιμο. Όταν το πήρα απόφαση πήγα στον Τζένιο στο Dildo και του είπα θέλω να ξεκινήσω. Με βοήθησε πολύ το ότι είχα κάνει σχέδιο στο Λύκειο οπότε είχα έναν μπούσουλα. Έκατσα στο μαγαζί, μού έδειξε αρκετά πράγματα, πήγαινα αρκετές ώρες και έβλεπα.

Από το πώς στήνουνε μέχρι το πώς εξυπηρετούνε μπροστά στην γραμματεία. Αυτό με βοήθησε πολύ στο να αντιληφθώ πώς ξεκινάς με τον πελάτη και το πώς πρέπει να τελειώσεις μαζί του. Από την ημέρα που μου ήρθε στο μυαλό μέχρι την πράξη περάσανε κάποια χρόνια. Αλλά νομίζω ότι έγινε σε μια ώριμη φάση της ζωής μου. Τώρα τα παιδιά ξεκινάνε πολύ νωρίς. Δηλαδή 18 χρονών έρχονται και σου λένε θέλω να μάθω να κάνω τατουάζ.

– Ποιο ήταν το πρώτο τατουάζ που έκανες;

Ήταν στα 18 πίσω στο σβέρκο ένα αστέρι που έγραφε once upon a time . Πρωτότυπο (γέλια). Τώρα το έχω κάνει ένα ωραίο cover γιατί έχω γεμίσει την πλάτη και ήθελα να ταιριάζει.

– Και το πρώτο τατουάζ που έκανες σε άλλον;

Στον αδερφό μου. Μόλις είχα πάρει τον εξοπλισμό και λέω θα ξεκινήσω στο σπίτι. Τα έκανα όλα μα όλα λάθος. Θυμάμαι ότι του έριξα πάνω του όλο το Dettol και συγκάηκε, χρησιμοποίησα λάθος βελόνα σε ένα κεραυνό που είναι χτυπημένος από έναν άλλον κεραυνό (γέλια). Ευτυχώς, του το έκανα στα οπίσθια οπότε δεν φαινόταν. Δεν ήθελε όμως να το αλλάξει. Ήθελε να έχει το πρώτο μου τατουάζ όπως και να ήταν.

– Το πιο περίεργο που σου έχουν ζητήσει;

Μου έχουν ζητήσει να τους κάνω μια τελεία σχεδόν μέσα στο μάτι. Είχα ιδρώσει ολόκληρη. Δεν ήταν περίεργο απλά ήταν δύσκολο για εμένα. Τα πιο περίεργα ίσως είναι όταν έχουν επιλέξει να κάνουν κάποιο από τα δύο γεννητικά όργανα πάνω τους. Για παράδειγμα, έχω κάνει ένα πέος με φτερά και γράφει «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί και όχι κορόιδο στο κλουβί» (και βγαίνει όντως από ένα κλουβί). Έχω κάνει ένα αιδοίο, μικρό και χαριτωμένο με χρώματα, σε μία Ιταλίδα που γράψαμε “My soul”. Ο Θεός και η ψυχή μας δηλαδή (γέλια). Τέτοιου τύπου περίεργα γιατί έτσι κι αλλιώς αυτά που σχεδιάζω είναι χιουμοριστικά και μπορεί να είναι περίεργα ακόμη και για μένα.

– Από πού αντλείς έμπνευση;

Αντλώ έμπνευση από τραγούδια που μπορεί να ακούω τύπου Μαίρη Λίντα, Μανώλη Χιώτη. Από παλιά ρεμπέτικα μέχρι ελαφρολαϊκά δεν έχω τέτοια θέματα. Εκεί δίνω πόνο! Δεν θα τα ακούσω σπίτι μου αλλά θα τα ακούσω για να εμπνευστώ. Από τους φίλους μου, επίσης, που θα μπούνε και αυτοί σε μία διαδικασία να σκεφτούν κάτι και αυτοί (είτε για να μου το πούνε σαν ιδέα είτε την ώρα της συζήτησης). Από τη γιαγιά μου που λέει κάτι βλάχικα, από τη μαμά μου που μπορεί να μου πει κάποιες εκφράσεις της εποχής της. Γενικά υπάρχει πολλή έμπνευση.

– Είδα πρόσφατα ένα τατουάζ που έκανες και λέει «Μπουνιά στο κατεστημένο». Ποιο είναι το αγαπημένο σου λογοπαίγνιο;

Γενικά έχει δοθεί μια εντύπωση φεμινιστικής διάθεσης από εμένα. Δεν το έχω κάνει επίτηδες, δεν είμαι φανατικός άνθρωπος. Αγαπάω πολύ τις γυναίκες και μου αρέσει μέσα από τη δουλειά μου να ενδυναμώνω την αυτοπεποίθηση και την προσωπικότητά τους.

Με απασχολούν πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Μου δίνουν έναυσμα να κάτσω να φτιάξω κάτι.

Έχω μπει, βέβαια, και στην παγίδα «μήπως αυτό που φτιάχνω ξεφεύγει από τα όρια; Μήπως κάποιος κακοπροαίρετος μπορεί να βρει κάτι μείον σε αυτό και να με χρεώσει κάτι;»

Πλέον, δεν νιώθω τόσο ελεύθερη στο πώς θα εκφραστώ.  Παρ’ όλα αυτά προσπαθώ να φιλτράρω τα σχέδια και να δίνω ένα αποτέλεσμα που να είναι τόσο όσο. Με ενοχλεί όμως που νιώθω εγκλωβισμένη.

‘Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που δεν ξέρεις τι πρέπει να πεις και τι όχι. Όταν σταματάς να είσαι ο εαυτός σου αυτό αρχίζει και φαίνεται. Επηρεάζει τη δουλειά σου. Τα αγαπημένα μου, πάντως, είναι τα πιο γυναικεία. Ό,τι είναι μικρό και cute το λατρεύω. Ένα από αυτά είναι και ένα τατουάζ που έκανα σε μια κοπέλα και έλεγε «Το 2020 γαμ***». Καταλαβαίνεις πως πήγε αυτό! Αποφάσισε, όμως, να το εκδηλώσει πάνω της με έναν πολύ cute τρόπο και αυτό είναι ωραίο.

– Πώς είναι να είσαι από τις λίγες γυναίκες στον χώρο; Είναι περισσότερες τώρα από όταν ξεκίνησες;

Οι γυναίκες στον χώρο πάλι δεν είναι πολλές. Είναι τόσες όσες και η κάθε μία που έρχεται στον χώρο έχει ήδη από πριν την δική της ταυτότητα. Δεν νιώθω ανταγωνισμό. Νιώθω έναν πολύ ωραίο συναγωνισμό. Δεν είναι αυτό που νομίζεις πως η μία θα σαμποτάρει την άλλη. Αντιθέτως, η μία θα στέλνει στην άλλη πελάτη που μπορεί να θέλει κάτι διαφορετικό. Υπάρχει γενικά πολλή στήριξη.

Οι άντρες με αγκαλιάσανε και νομίζω πώς έχουν αγκαλιάσει όλες τις γυναίκες στον χώρο του tattoo. Δεν έχω νιώσει άσχημα. Δεν έχω νιώσει να μην με έχουν προτιμήσει επειδή είμαι γυναίκα, άρα μπορεί να ξέρει λιγότερα άρα μπορεί να μη «βαράει» καλά. Γενικά νιώθω πολύ ωραία σε αυτό τον χώρο γιατί και όταν ξεκινήσαμε στο μαγαζί ήμασταν πιο λίγα άτομα και ήμουν η μόνη κοπέλα. Με είχαν στα «όπα όπα». Και βλέπω το ίδιο να συμβαίνει και στα περισσότερα κορίτσια γιατί είναι δημιουργικές. Άμα συνέβαινε το αντίθετο δεν θα δουλεύανε.

– Αγγελιάνα, είσαι και μητέρα. Έχεις δυσκολευτεί να συνδυάσεις τη δουλειά σου με τη μητρότητα;

Προς το παρόν όχι. Έχω σοβαρή βοήθεια και αυτό με διευκολύνει να γυρίσω στη δουλειά. Βοήθησε και η καραντίνα τους πρώτους μήνες που ήθελα να κάνω αποκλειστικούς θηλασμούς. Δουλεύω, επίσης, σε ένα πολύ φιλικό περιβάλλον. Κάνω ένα επάγγελμα που κανονίζω εγώ το πρόγραμμά μου. Έχω πολύ καλή σχέση, ειδικά με τον Τζένιο που συνεργαζόμαστε.

Υπήρχε εξαρχής το ξεκαθάρισμα ότι εφόσον θα γεννήσω οι ώρες μου θα είναι πιο περιορισμένες. Θα κανονίζω όλα μου τα ραντεβού όσο πιο κοντά γίνεται για να μειώνω τις ώρες που θα είμαι στο μαγαζί.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα μπορούσα να εξυπηρετήσω κάποιο ραντεβού σε μια συγκεκριμένη ώρα. Σε συνδυασμό με τη βοήθεια που έχω, με βοηθάει πολύ στο να μπορώ να κάνω και ένα δεύτερο και ένα τρίτο παιδί.

Όσο για τον αποκλειστικό θηλασμό, το λέω γιατί το βίωσα κυρίως από διάφορα forums που (κακώς) έμπαινα για να συμβουλευτώ, πρέπει να μπορείς να ξεχωρίζεις τις πληροφορίες. Αν έχεις έναν χαρακτήρα που δεν σε επηρεάζει είσαι ΟΚ. Απλά μπαίνεις και κρατάς τις πληροφορίες που θέλεις.

Αν είσαι όμως άτομο που επηρεάζεσαι καταλήγεις να είσαι δυστυχισμένη. Υποτίθεται ότι διανύεις την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής σου και άλλες γυναίκες σε γεμίζουν με ενοχές για τον αποκλειστικό θηλασμό, για το αν γέννησες φυσιολογικά ή όχι.

Θέλω να σου πω πως σε αυτό τον κύκλο δεν είμαστε πολύ καλές μεταξύ μας και λυπάμαι που το λέω. Έχω δει σε groups στο Facebook γυναίκες να τρολάρουν άλλες γυναίκες που έχουν γίνει μητέρες. Μια γυναίκα θέλει υποστήριξη και πρέπει να κάνει αυτό που την κάνει ευτυχισμένη όταν έχει το παιδάκι της στην αγκαλιά της. Άμα είναι να την θηλάζω και να κλαίω ή να αγχώνομαι για το αν θα πάρει ξένο γάλα ή δικό μου εκεί το χάνεις το παιχνίδι.

– Υπάρχει ένας «ανταγωνισμός» μεταξύ των μαμάδων;

Είναι πολύ κρίμα να έχεις γεννήσει και να έχω γεννήσει και εγώ και να σου λέω ψέματα ότι εγώ τα έχω καταφέρει. Δεν είσαι λιγότερο μάνα άμα έχεις γεννήσει με καισαρική. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις ενημερωθεί καλύτερα, να εμπιστεύεσαι τον γιατρό σου και να καταλαβαίνεις αν αυτός ο γιατρός που μπορεί να τον έχεις και 10 χρόνια σε πάει για καισαρική ή όχι. Το αν καταλήξεις σε καισαρική δεν έγινε και τίποτα. Σε νοιάζει να γεννηθεί καλά το μωρό.

– Τι θα συμβούλευες μια νέα μαμά;

Ποτέ δεν είναι αργά για να γίνεις μητέρα από τη στιγμή που η επιστήμη σε βοηθάει να αποκτήσεις ένα παιδί σε όποια ηλικία εσύ μπορέσεις. Δεν χρειάζεται να νιώθεις άσχημα, επίσης, για το πώς θα γεννήσεις. Δεν θέλω να δώσω συμβουλές για το πώς να είσαι σαν μαμά γιατί εκεί παίζουν πολλά ρόλο. Μπορείς να εκπαιδευτείς με το να ενημερώνεσαι και να διαβάζεις όσα σε βοηθάνε.

Κρατώντας πάλι (θα το πω ξανά) την πληροφορία που σου ταιριάζει. Δεν γίνεται όλες, για παράδειγμα, ξαφνικά να γυρίσουμε στο Μοντεσόρι. Δεν μπορούμε να είμαστε 24 ώρες με το παιδί γιατί υπάρχουν γυναίκες που πρέπει να γυρίσουν στη δουλειά τους. Αυτά τα πολύ απλά που εμείς τα έχουμε κάνει δύσκολα.

Πιστεύω πως όλα χτίζονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Θα πρέπει όταν μένεις έγκυος να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε στηρίζουν. Κι αν δεν έχεις να προσπαθήσεις να βρεις. Δεν είναι ντροπή να ζητάς βοήθεια. Γιατί υπάρχει και αυτό. Ντρέπεσαι να ζητήσεις βοήθεια για κάτι που δεν μπορείς να κάνεις μόνη σου. Όλο ξεκινάει από πριν. Μια σωστή επιλογή συντρόφου και σύντροφος δεν εννοώ πάντα άντρας θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό. Με τον/την σύντροφο που έχεις επιλέξει να ζήσεις να ξέρεις πως αυτό το άτομο θα δώσει στοιχεία του χαρακτήρα του στο παιδί σου. Αυτό είναι το πιο βασικό. Από τη στιγμή που έχεις αυτό προχωράς στο επόμενο.

Στη διαδικασία της εγκυμοσύνης πρέπει για μένα να νιώθεις ότι διανύεις την πιο χαρούμενη περίοδο της ζωής σου γιατί αν δεν μπεις σε αυτό το mindset θα σε επηρεάσουν περισσότερο και οι ορμόνες και θα νιώσεις και λίγο περίεργα με το σώμα σου. Πρέπει να είσαι happy. Οτιδήποτε δύσκολο έρθει με ηρεμία και ψυχραιμία θα το διαχειριστείς. Γιατί δεν πάνε όλες οι εγκυμοσύνες καλά. Δεν σημαίνει όμως ότι αν κάτι ξεκινήσει δύσκολα δεν θα πάει καλά.

– Τι σε φοβίζει στο να μεγαλώσεις το παιδί σου;

Αυτό που με φοβίζει περισσότερο από όλα είναι αυτά που συμβαίνουν τώρα. Και εγώ έχω βρεθεί σε κάποιες περιπτώσεις αντίστοιχες και απλά νιώθω τυχερή που τις αντιμετώπισα ή το timing έκατσε και στάθηκα τυχερή. Με αγχώνουν όλα αυτά. Με ενδιαφέρει το παιδί μου να μεγαλώσει σε μία ελευθερία. Θέλω να είναι ελεύθερος άνθρωπος. Να μην φοβάται να μου πει πράγματα. Να με εμπιστεύεται. Και αυτό ξεκινάει από το να μην είμαι επικριτική. Θέλω να κερδίσω την εμπιστοσύνη του ώστε να μπορεί να μου μιλήσει.

Πρόσφατα γνώρισα ένα παιδί που πραγματοποίησε αλλαγή φύλου. Τον ρώτησα, λοιπόν, αν η μητέρα του τον έχει στηρίξει γιατί σαν νέα μαμά θέλω να ξέρω. Μου είπε ότι τον στήριξε απόλυτα και εκεί σκέφτηκα πώς είναι να γεννάς ένα παιδί και να μη το στηρίζεις; Με απασχολούσε και πριν αλλά δεν περίμενα να με επηρεάσει τόσο πολύ. Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα παρατήσω το παιδί μου ή δεν θα το στηρίξω.

Επιδιώκω, γενικά, να της δημιουργήσω έναν χαρακτήρα ώστε να πιστεύει στον εαυτό της. Να μπορεί να φιλτράρει πληροφορίες.

– Νιώθεις ότι ο σύντροφός σου έχει ενεργό ρόλο στο μεγάλωμα του παιδιού;

Εννοείται ότι έχει. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά την γέννα είχα την υποστήριξη που χρειαζόμουν. Το πρώτο διάστημα, το μεγαλύτερο ζόρι το τρώει ευτυχώς ή δυστυχώς η γυναίκα. Το θέμα είναι να σε καταλαβαίνει ο/η σύντροφός σου και να μη σου δίνει τόση σημασία στις περιόδους που κλαις και οι ορμόνες έχουν τρελαθεί. Συγκεκριμένα, τότε ήταν που αντιλήφθηκα ότι η ψυχολογία μιας γυναίκας είναι μία λεπτή κλωστή. Μία λεπτή γραμμή σε χωρίζει από το να πας στην επιλόχειο κατάθλιψη. Γιατί δεν είναι και η πιο ευχάριστη περίοδος της ζωής σου, υπάρχουν δυσκολίες.

Ναι, μεν, είσαι χαρούμενη που έχεις φέρει έναν άνθρωπο στον κόσμο αλλά τα ξενύχτια, τα κλάματα και η ψυχολογία που μπορεί να είναι πεσμένη, σε κάνουν να σκέφτεσαι έτσι θα είναι η ζωή μου από εδώ και πέρα;

Εκεί, λοιπόν θέλεις τον σύντροφο που θα σε ηρεμήσει και θα σου σταθεί. Και στην περίπτωση που περάσεις στην επιλόχειο πάλι να σε βοηθήσει. Πολλές φορές ούτε εσύ η ίδια δεν το καταλαβαίνεις ότι το περνάς. Σε αυτό το σημείο όμως θέλω να πω πως αυτό δεν σημαίνει ότι μία γυναίκα δεν μπορεί να μεγαλώσει μόνη της ένα παιδί. Εάν, υπάρχει έστω και μια βοήθεια, έχει κάποιον άνθρωπο στον οποίο μπορεί να στηριχθεί, δεν τελειώνει η ζωή σε περίπτωση που χωρίσεις. Μπορείς να μεγαλώσεις το παιδάκι σου γιατί είναι το πιο σημαντικό που έχεις κάνει.

– Ασχολείσαι με την πυγμαχία. Πες μου λίγα λόγια.

Ξεκίνησα το box παράλληλα με το τατουάζ γιατί ήθελα να βρω ένα άθλημα που να με εξιτάρει. Στην αρχή δειλά δειλά και κάποια στιγμή αποφάσισα να το πάρω πιο εντατικά. Έκανα τον πρώτο αγώνα, έκανα τον δεύτερο και μετά πήγε μόνο του. Με βοήθησε πάρα πολύ ψυχολογικά. Το box δεν είναι «ξύλο», δεν χτυπιέσαι όταν ξεκινάς. Έχει πολλή εσωτερική δουλειά.

Δουλεύεις τον εαυτό σου, τον εγωισμό σου, παλεύεις με ανασφάλειες. Μαθαίνεις να σέβεσαι τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Και είναι ωραίο να βλέπεις να έρχονται παιδιά από μικρή ηλικία γιατί μαθαίνουν την έννοια της ισότητας. Είναι ένα άθλημα που έχει πολλά να προσφέρει αρκεί πάντα να έχεις τους κατάλληλους προπονητές δίπλα σου.

– Τελευταία ερώτηση: Γιατί Foxy Lady;

Όταν ξεκίνησε η φάση του Instagram σκέφτηκα πως δεν ήθελα να γράψω Αγγελιάνα Κορωνιού. To Foxy Lady ήταν το καλύτερο nickname γιατί τότε θυμάμαι το είχα κάνει και tattoo από το τραγούδι του Hendrix. Μπορεί να μην ξέρουν καν το όνομά μου και να με φωνάζουν Foxy. Είναι μικρό, οικείο και το θυμούνται εύκολα. Μου αρέσει.

Exit mobile version