Η Κατερίνα Διδασκάλου είπε την πικρή αλήθεια για τις σεξεργάτριες και την κοινωνία μας
- 16 ΣΕΠ 2024
Η Κατερίνα Διδασκάλου εδώ και πολλά χρόνια ζωντανεύει για το θεατρικό κοινό τον μονόλογο του Αντώνη Τσιπιανίτη, Η πόρνη από πάνω. Με αφορμή τον θεατρικό μονόλογο αυτόν, βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή Πρωίαν σε είδον και την ΕΡΤ.
Η Κατερίνα Διδασκάλου έρχεται σε επαφή με αυτό το κείμενο για 13η χρονιά. Σε αυτό υποδύεται μία κακοποιημένη γυναίκα, που της αλλάζει τη ζωή μία πόρνη που μετακομίζει στο από πάνω διαμέρισμα από αυτό που ζει εκείνη με τον κακοποιητή σύζυγό της.
«Μια περιθωριακή γυναίκα που στην αρχή όταν της μιλά για εκείνη ο διεφθαρμένος δημόσιος λειτουργός, που συμβαίνει να είναι σύζυγός της, ένας αστυνομικός διεφθαρμένος που πουλάει προστασία σε μαγαζιά, και στην από πάνω», είπε για τον χαρακτήρα που έδωσε τον τίτλο στον μονόλογο μιλώντας στην εκπομπή Πρωίαν σε είδον σημειώνοντας ότι η ηρωίδα που υποδύεται αρχικά αντιδρά στην μετακόμιση της πόρνης από πάνω. Στη συνέχεια όπως είπε «με έναν μαγικό τρόπο» τα πράγματα αλλάζουν.
«Αυτό το έργο όταν το διάβασα τον Αύγουστο του 2011, είπα, κοίτα, μια ηρωίδα που περνάει τόσο σκοτάδι καταφέρνει να βγει στο φως», εξήγησε στη συνέχεια η Κατερίνα Διδασκάλου. Η ηθοποιός αποκάλυψε απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ότι για κάποιο καιρό μιλούσε με σεξεργάτριες τις οποίες είχε καλέσει να δουν και την παράσταση.
Μιλώντας σχετικά είπε μία πικρή αλήθεια για τις σεξεργάτριες και την κοινωνία μας. «Μιλάνε με πάρα πολύ σεβασμό για τη δουλειά τους. Εγώ τις θεωρώ αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής μας αλυσίδας. Κατά καιρούς με έχουν κριτικάρει για αυτή μου την πρόταση, αλλά εγώ το πιστεύω αυτό, δίχως φόβο μήπως δεν είμαι politically correct, ότι είναι γυναίκες που απορροφούν πάρα πολύ βία που αλλιώς θα εισέπρατταν οι υπόλοιπες γυναίκες», σημείωσε η Κατερίνα Διδασκάλου.
Η ίδια διευκρίνισε ότι φυσικά δεν αναφέρεται σε θύματα trafficking μιλώντας για «αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής αλυσίδας». «Φυσικά πιστεύω ότι πρέπει να προστατεύονται κι αυτές και τα δικαιώματά τους. Και φυσικά δεν εννοώ τις κοπέλες που φέρνουν και τους παίρνουν το διαβατήριο, που τις κάνουν σκλάβες, εννοώ τις γυναίκες που το κάνουν από επιλογή», εξήγησε η ίδια.
Σε πολλές χώρες του κόσμου οι σεξεργάτες και σεξεργάτριες αντιμετωπίζουν ποινικές διώξεις, βία, διακρίσεις και άλλες μορφές παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αυξάνει τους κινδύνους για την υγεία τους. Η βία την οποία περιγράφει η Κατερίνα Διδασκάλου, είναι μία πραγματικότητα, δυστυχώς, για τον σύγχρονο κόσμο στον οποίο ζούμε και υποστηρίζεται και ερευνητικά. Σχετικές μελέτες, όπως αναφέρει το UNAIDS, έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που απασχολούνται στη βιομηχανία του σεξ υπόκεινται σε υψηλά ποσοστά βίας (για παράδειγμα στην Αϊτή το 36,6% των γυναικών σεξεργατριών είχε υποστεί σωματική βία και το 27,1% σεξουαλική βία).
Πρόκειται για μία πικρή αλήθεια που ωστόσο μπορεί να αλλάξει με την πλήρη αποποινικοποίηση της σεξεργασίας σε όλες τις χώρες του κόσμου. Σύμφωνα με το Human Rights Watch, η σεξεργασία θα μπορούσε να γίνει ασφαλέστερη αν οι κυβερνήσεις παγκοσμίως προχωρούσαν σε αποποινικοποίηση της σεξεργασίας και σε πολιτικές που θα εξασφάλιζαν ότι οι σεξεργάτριες και σεξεργάτες δεν αντιμετωπίζουν νομικές διακρίσεις. Επιπλέον θα πρέπει να ενισχύσουν τις υπηρεσίες προς τους σεξεργαζόμενους προκειμένου να διασφαλίζουν ότι έχουν ασφαλείς συνθήκες εργασίας και πρόσβαση σε δημόσια αγαθά και κοινωνικές υπηρεσίες.
Επιπλέον, σύμφωνα με το Human Rights Watch, οποιοσδήποτε κανονισμός που αφορά τις σεξεργάτριες και τους σεξεργάτες δεν πρέπει να εισάγει διακρίσεις και να συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στην Ελλάδα, όπως αναφέρει το colouryouth.gr η σεξεργασία νομικοποιήθηκε «μόνο φαινομενικά, με προϋποθέσεις που κάνουν σχεδόν αδύνατη τη νόμιμη άσκηση αυτού του είδους εργασίας προσφέροντας στα άτομα που την ασκούν, μηδενική κατοχύρωση εργατικών δικαιωμάτων, κοινωνικής πρόνοιας/αλληλεγγύης και προστασία απέναντι σε εγκλήματα βίας αλλά και μηδενική αναγνώριση κοινωνικού έργου. Ένα επάγγελμα, η λειτουργία του οποίου είναι απαραίτητη για μεγάλη μερίδα του κοινωνικού συνόλου, αντί να γίνει προσπάθεια για μετατροπή του σε ένα λειτούργημα που θα κινείται μέσα στο πλαίσιο επίσημων και επικυρωμένων από την πολιτεία θεσμών, δαιμονοποιείται λόγω συντηρητικών αντανακλαστικών, πουριτανισμού και ηθικών κωλυμάτων εξωθώντας επαγγελματίες και πελάτες στην παρανομία, την παραοικονομία και σε πολλούς κινδύνους (συνθήκες εργασίας, μαστροπεία, ενίσχυση δουλεμπορίου, βιομηχανία της νύχτας, διάκριση στην αντιμετώπιση από την αστυνομία».
Όσο το παραπάνω ισχύει, τόσο θα ισχύει κι αυτό που λέει η Κατερίνα Διδασκάλου. Οι σεξεργάτριες θα κινδυνεύουν να απορροφούν τη βία των ανθρώπων. Και δεν είναι η δουλειά τους αυτή.
