Η Μαρία Πολύζου για τις μάχες της ζωής της: Η σεξουαλική κακοποίηση, οι απόπειρες αυτοκτονίας και ο καρκίνος
- 6 ΑΠΡ 2022
«Θα μπορούσα πάρα πολλές φορές να τα έχω παρατήσει. Εντούτοις βρίσκω πάντα ένα φως να βλέπω και να ακολουθώ για να ανέβω στη δική μου κορυφή», ακούμε τη Μαρία Πολύζου να λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή «Μέρα Μεσημέρι με τη Μάριον».
Η Μαρία Πολύζου δεν είναι απλώς μια κορυφαία μαραθωνοδρόμος. Η Μαρία Πολύζου είναι μια αληθινή μαχήτρια ζωής που ακόμα και στα πιο δύσκολα στάθηκε όρθια και πάλεψε.
Η Μαρία Πολύζου μίλησε για την ημέρα που έμαθε ότι έχει καρκίνο και τη μάχη που έδωσε. «Όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο ήταν που δόθηκε ο μεγαλύτερος αγώνας της ζωής μου. Την ίδια μέρα έμαθα ότι η κόρη μου πέρασε στις Πανελλήνιες. Με πήρε τηλέφωνο η γιατρός και μου λέει επί λέξη, “Κυρία Πολύζου μπορείτε να έρθετε στο γραφείο μου; Κάτι θέλουμε να σας πούμε”.
Χρειάστηκε πέρα από την επέμβαση, να κάνω 16 χημειοθεραπείες, να κάνω 32 ακτινοβολίες, να συνεχίσω να παίρνω το χάπι για τα επόμενα 10 χρόνια της ζωής μου. Να είμαι δηλαδή πάντα, ακόμα και αυτή τη στιγμή, σε επιφυλακή για ό,τι αφορά την υγεία μου.
Πάλεψα ακόμη και για μια τρίχα του μαλλιού μου να μείνει παραπάνω και να τη φροντίζω με μια ειδική κάσκα που υπάρχει. Είναι μια επώδυνη κατάσταση, δεν θα πω ότι είναι εύκολο.
Το να μείνει στο κεφάλι σου μια κάσκα με μείον 32 βαθμούς Κελσίου που έχει αυτή η κάσκα, γιατί παγώνει το τριχωτό της κεφαλής, δεν είναι και εύκολο. Πολλές γυναίκες δεν αντέχουν. Εγώ άντεχα», ανέφερε η Μαρία Πολύζου.
Μαρία Πολύζου: «Όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο ήταν που δόθηκε ο μεγαλύτερος αγώνας της ζωής μου»
Η Μαρία Πολύζου συγκλόνισε όταν μίλησε ανοιχτά για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη στην ηλικία των 11 ετών.
Σε ένα απόσπασμα του βιβλίου της «Μην τα Παρατάς» η Μαρία Πολύζου γράφει: «Γεννήθηκα στην Πάτρα, ο πατέρας μου ήταν ψαράς, δούλευε σκληρά αλλά ήταν πάμπτωχος. Από ένα σημείο και μετά η ζωή του έγινε ακόμη πιο δύσκολη καθώς έμεινε ανάπηρος.
Ο πατέρας μου ήταν άγριος στην όψη και στους τρόπους. Δεν ήταν ψηλός, μάλλον μετρίου αναστήματος. Είχε σκούρα επιδερμίδα και το καλοκαίρι μαύριζε περισσότερο λόγω δουλειάς. Είχε μαύρα μαλλιά και μούσια που τον έκαναν ακόμη πιο τρομακτικό. Έπινε και όταν μεθούσε, γινόταν βίαιος. Μας χτυπούσε και τον τρέμαμε όλοι. Εμένα από την ηλικία των 11-12 ετών με βίαζε».
Στη συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε για εκείνη την εποχή κι όσα κλήθηκε να αντιμετωπίσει, ενώ αναφέρθηκε και στις δύο απόπειρες αυτοκτονίας που είχε κάνει.
«Ήμουν 11 ετών, στην έκτη δημοτικού. Η ζωή μου αλλάζει πάρα πολύ. Από το λευκό και το πολύχρωμο, έγινε το μαύρο. Οπότε από εκεί και πέρα ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστώ τη ζωή μου και την ύπαρξή μου και να συνεχίσω να γελάω και να ονειρεύομαι.
Κάθε παιδί που κακοποιείται, νιώθει μόνο του. Εννοείται πως έχουν κλείσει όλες οι πύλες εξόδου για να υπάρξει, για να κυκλοφορήσει, να δημιουργήσει και να μιλήσει. Τα πάντα έχουν κλείσει. Νιώθει ότι έχουν κλείσει όλες οι πόρτες να απευθυνθεί. Έκανα δύο απόπειρες αυτοκτονίας. Αυτό και μόνο δείχνει πόση μαυρίλα υπήρχε στη ζωή μου».
Θα κλείσω, έτσι όπως άρχισα. Με λόγια δικά της. Με λόγια που αφυπνίζουν και δίνουν κουράγιο. «Θα μπορούσα πάρα πολλές φορές να τα έχω παρατήσει. Εντούτοις βρίσκω πάντα ένα φως να βλέπω και να ακολουθώ για να ανέβω στη δική μου κορυφή».
