Η Μαριάννα Τουμασάτου για την αλλαγή που θέλει να δει στο ελληνικό θέατρο. «Όλο το καλοκαίρι βασανίστηκα και άντεξα»

«Τελειώνοντας μια πολύ σκληρή σχολή, νομίζαμε ότι είναι στις υποχρεώσεις του μαθητή να σκουπίζουμε, να σφουγγαρίζουμε, να καθαρίζουμε τους χώρους. Όχι, δεν είναι. Αλλά εγώ έτσι νόμιζα. Είχα πιεστεί πολύ στη σχολή, έχω περάσει bullying, αλλά έτσι θεωρούσα ότι είναι. Επειδή σαν άνθρωπος έχω μια επιθετικότητα, τα έβγαλα πέρα», τόνισε η Μαριάννα Τουμασάτου. Η ίδια διευκρίνισε ότι από εκείνη την περίοδο απέκτησε μια άσπρη τούφα στα μαλλιά της.

«Ένα καλοκαίρι ολόκληρο ο Λαζάνης, ο οποίος δεν ζει πια με έδιωξε από τη σχολή γιατί θεωρούσε ότι δεν κάνω για το Θέατρο Τέχνης, για κανένα θέατρο. Ότι θα χαλάσω τα χρόνια μου και τα λεφτά μου ούσα φοιτήτρια και με έστειλε σπίτι μου. Του ζήτησα να το ξαναδούμε και μου είπε ότι θα το συζητούσε με τη Ρένη Πιττακή και τον Μίμη Κουγιουμτζή. Κι επί ένα καλοκαίρι μέρα παρά μέρα με κατέβαζε στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης για να μου πει “Στο μυαλό μου σε έχω αλλά δεν πρόλαβα να το συζητήσω”. Και φτου κι απ’ την αρχή. Με πήγε μέχρι και στην Επίδαυρο για να μου απαντήσει. Όλο το καλοκαίρι βασανίστηκα και άντεξα και αφού άντεξα με πήρε πίσω. Είναι αυτό πράγμα για ένα παιδάκι 18-19 χρονών;», εξομολογήθηκε η Μαριάννα Τουμασάτου.

«Έτσι νόμιζα εγώ ότι είναι, έτσι έμαθα. Παίζω με 39 – 40 πυρετό, με ράμματα, κομμένη, σκισμένη, αλλά έτσι έμαθα. Αλλά τα καινούρια παιδιά δεν πρέπει να το μάθουν αυτό. Το θέατρο θέλει κάποιες θυσίες, αλλά μέχρι ενός σημείου. Δεν θα πεθάνουμε εμείς για το θέατρο», πρόσθεσε η Μαριάννα Τουμαστάτου και τόνισε ότι «όταν είμαστε νέοι δεν έχουμε τα όρια σαφή για να αντιδράσουμε».

Μια νέα εποχή έχει φτάσει, όχι μόνο στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και σε κάθε εργασιακό χώρο. Και μπορεί ακόμα να νιώθουμε ότι δεν έχουμε δει τόσο μεγάλα αποτελέσματα, αλλά θα φανούν. Θα φανούν όταν τα όρια διαχωριστούν. Όταν κάθε νέος θα τα ξέρει για να μπορεί να αντιδράσει. Όταν οι επόμενοι μάθουν διαφορετικά. Να κοιτούν τον κάθε επαγγελματικό κόσμο με γνώμονα την ανθρωπιά.

«Να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυρία Μπεκατώρου που άνοιξε τον μεγάλο δρόμο και σε όλα τα κορίτσια, τη Ζέτα, την Τζένη, την Αγγελική και τη Λουκία που ανοίγουν τα παράθυρα να μπει φως να φύγει αυτή η μούχλα που υπάρχει. Κάποια στιγμή πρέπει να τους σταματήσουμε αυτούς τους ανθρώπους», σημείωσε η Μαριάννα Τουμασάτου. Και συμφωνούμε όλες.

H Μαριάννα Τουμασάτου τόνισε ότι: «Πρέπει να φύγουν αυτοί οι άνθρωποι από τον χώρο». «Δεν θέλω η κόρη μου μια και ξέρω, να βρεθεί σε έναν τέτοιο χώρο, ούτε κάποιο άλλο κοριτσάκι. Ούτε κανένα αγοράκι να ταλαιπωρηθεί. Κανένα παιδί δεν θέλω να το περάσει αυτό. Να πάνε σπίτι τους, να ζητήσουν βοήθεια και να τελειώνουμε με αυτό. Ζητάνε τώρα προστασία πολλοί εξ αυτών, για ποιον λόγο; Για τις οικογένειές τους, γιατί δεν τις προστάτευσαν πιο πριν οι ίδιοι;». Επιπλέον μίλησε για τη συγγνώμη και όλα όσα έχουν συζητηθεί γι’ αυτήν.

«Ούτε να ακούω για συγγνώμες και τις γενιές ούτε να τα ακούω. Όχι δεν θα ζητήσω εγώ συγγνώμη που φέρθηκα καλά μαζί με κάποιον που δεν φέρθηκε καλά; Δεν θα ζητήσω εγώ συγγνώμη μαζί με τον άλλο που έχει χουφτώσει και κλειδώσει ένα παιδάκι στο καμαρίνι. Οι ευθύνες είναι ατομικές. Η συγγνώμη τι είναι; Όταν μετανοώ για ό,τι έχω κάνει, όχι όταν φοβάμαι επειδή εξετέθην. Άλλο η συγγνώμη, άλλο τα πίτουρα. Δεν μπορώ να βάλω στο ίδιο τσουβάλι έναν άνθρωπο που μπορεί να περνάει τώρα δύσκολα με όλα τα κορίτσια που έχουν κλάψει σιωπηλά τόσα χρόνια και με τα αγόρια που έχουν υποστεί ότι έχουν υποστεί. Με ποιο δικαίωμα παίζεις με την ψυχή ενός ανθρώπου; Πώς το κάνεις αυτό το πράγμα; Πήγαινε να το λύσεις και μην παίρνεις στον λαιμό σου παιδιά», σημείωσε μεταξύ άλλων η Μαριάννα Τουμασάτου.