Η Μαρίνα Αρπλία άφησε την πολυεθνική κι έγινε επιχειρηματίας πριν τα 30 της. 150.000 γονείς την ευχαριστούν για αυτό

– Μαρίνα,θα ήθελα να μας πεις τους πιο σημαντικούς σου σταθμούς της ζωής σου πριν το Project Parenting.

Ξεκίνησα τη ζωή μου σαν ένα πολύ χαρούμενο και κοινωνικό παιδάκι προερχόμενη από μία οικογένεια που με έχει αγαπήσει πολύ. Ο πρώτος σημαντικός σταθμός ήταν το σχολείο για μένα. Τα χρόνια στο σχολείο ήταν σίγουρα τα χειρότερα που έχω ζήσει ως τώρα. Ξέρεις, είναι αυτό το συναίσθημα ότι είσαι κάπου που δεν ταιριάζεις που διαρκώς δεν τα καταφέρνεις.

Ζούσα για τα Χριστούγεννα το Πάσχα και το καλοκαίρι. Παρόλο που ήμουν πολύ κακή μαθήτρια και μου έλεγαν ότι δεν πρόκειται να καταφέρω τίποτα στη ζωή μου, ο πατέρας μου με στήριξε πάρα πολύ. Με διάβαζε καθημερινά και με έμαθε την τεράστια αξία της προσπάθειας και της επιμονής, 2 βασικές αξίες που μου χρησίμευσαν σε όλα όσα κατάφερα μετέπειτα.

Σταθμός 2- Αξία της ομάδας και του να μην παίρνεις το feedback προσωπικά

Μετά το σχολείο μπήκα τυχαία στο Παιδαγωγικό καθώς δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω με τη ζωή μου. Η ζωή μου στην Πάτρα ήταν από τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής μου. Στα 20 μου είχα την τύχη να μπω στην AIESEC έναν οργανισμό που σίγουρα αν δεν είχα ζήσει αυτή την εμπειρία δεν θα ήμουν σήμερα εδώ. Μέσα από τον οργανισμό ανακάλυψα τον κόσμο. Ήρθα σε επαφή με έναν άγνωστο – μέχρι τότε – κόσμο για μένα, τον κόσμο της επιχειρηματικότητας.

Δούλεψα σε περισσότερες από 17 ομάδες και πήρα βασικά μαθήματα, όπως πόσο σημαντικό είναι να μην παίρνεις κάθε feedback που σου δίνουν προσωπικά, ότι δεν έχουν όλα να κάνουν με μένα και πόσα μπορείς να καταφέρεις όταν συνδέεσαι με άλλους ανθρώπους κάτω από έναν όμορφο σκοπό. Η AIESEC για μένα ήταν το μόνο πρακτικό και ουσιαστικό σχολείο που έχω φοιτήσει. 4 χρόνια που έμοιαζαν σαν 10 με πολλά πολλά χαστούκια, υπέροχους συνεργάτες που αργότερα θα στελέχωναν και τη δική μου startup. 

Σταθμός 3 – Κάθε άνθρωπος έχεις τη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο μέσα από τις μικρές και μεγάλες πράξεις που κάνει

Μέσα από τον οργανισμό μου δόθηκε και η ευκαιρία να ταξιδέψω. Μέχρι να φύγω από τον οργανισμό είχα ταξιδέψει σε 20 χώρες. Το πρώτο μου εθελοντικό ταξίδι στη Λιθουανία είναι από τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής μου. Συμμετείχα σε ένα απίστευτο πρόγραμμα που μαζί με άλλα 6 παιδιά από 6 διαφορετικές χώρες και 2 διαφορετικές ηπείρους διδάσκαμε virtual arts σε παιδιά που είχαν προσπαθήσει να αυτοκτονήσουν και σε κέντρα ημέρας.

Εκεί συνειδητοποίησα ότι το όνειρο που με έκαιγε από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, να αλλάξω τον κόσμο ήταν εφικτό, ήταν πραγματοποιήσιμο. Το να προσφέρεις στους γύρω σου και στην κοινωνία ξεκινάει πρώτα με το να προσφέρεις στον εαυτό σου. Να προσφέρεις τη δυνατότητα της αλλαγής. Αλλάζοντας εσένα σταδιακά είναι οι μικρές πράξεις που μετράνε. Όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε στην αλλαγή του κόσμου αρκεί να μην περιμένουμε να έρθει η αλλαγή έξω από εμάς αλλά να ξεκινήσουμε με τον εαυτό μας.

Σταθμός 4 – Το μόνο που γνωρίζω για τον κόσμο είναι ότι δεν γνωρίζω τίποτα

Επόμενη εμπειρία που όχι με άλλαξε α-π-λ-ά, αλλά με έκανε να αναθεωρήσω όλα όσα πίστευα για τον κόσμο, ήταν όταν πήγα για εθελοντισμό στην Γκάνα. Πρώτο μεγάλο μάθημα με το που πάτησα το πόδι μου σε αυτή τη χώρα ήταν πόσα υποσυνείδητα στερεότυπα είχα χωρίς καν να το καταλαβαίνω! Όλα όσα είχα στο μυαλό μου ότι θα δω. Κίνδυνος, πεινασμένα παιδιά στον δρόμο, φτώχεια, ήταν στερεότυπα που μου είχαν καλλιεργηθεί και δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που είδα στην πραγματικότητα.

«Η Γκάνα είναι το πιο όμορφο και ασφαλές μέρος που έχω βρεθεί».

Εκεί γνώρισα τους πιο καλούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει, καθώς όλοι προσπαθούσαν να με βοηθήσουν με κάποιο τρόπο. Η συγκεκριμένη εμπειρία αποτέλεσε σταθμό για μένα, γιατί θυμήθηκα πόσο σημαντικό είναι να είσαι ταπεινή και να μην βγάζεις συμπεράσματα για πράγματα που δεν γνωρίζεις.

Σταθμός 5 – Η σημασία του εργασιακού περιβάλλοντος

Μετά από αυτή την εμπειρία είχα την ευκαιρία να εργαστώ στην AIESEC και να έρθω σε επαφή με τον επιχειρηματικό κόσμο καθώς ήμουν υπεύθυνη πωλήσεων. Χωρίς αυτή την ευκαιρία που μου δόθηκε σίγουρα δεν θα ήμουν εδώ σήμερα. Ήταν μία απίστευτη εμπειρία και έφτιαξα πολλά μεγάλα projects με εταιρείες- κολοσσούς.

Τελειώνοντας τη θητεία μου από τον οργανισμό, είχα την ευκαιρία να εργαστώ σε 2 μεγάλες εταιρείες. Στην αρχή σε ένα project της Google και μετά στην GSK. Αυτές οι 2 εμπειρίες ήταν τόσο σημαντικές για μένα. Έμαθα πόσο σημαντικό είναι να εργάζεσαι σε ένα μέρος που σε σέβονται και αμείβεσαι καλά.

-Πώς και γιατί αποφάσισες να αφήσεις την ασφάλεια μιας πολυεθνικής για να φτιάξεις κάτι δικό σου;

Θα δώσω άλλον έναν bonus σταθμό που απαντά ακριβώς αυτή σου την ερώτηση:

Σταθμός 6 – Μπορώ να καταφέρω τα πάντα

Λίγο πριν παραιτηθώ από τη GSK είχα πάει στην Κολομβία και είχα την τύχη να πάω στον Αμαζόνιο για 1 εβδομάδα. Ήταν το πιο συγκλονιστικά όμορφο μέρος που έχω βρεθεί. Εκεί αποφάσισα ότι, μόλις γυρίσω θα παραιτηθώ από τη δουλειά που ήμουν και δεν με κάλυπτε, για να κυνηγήσω το όνειρό μου να κάνω τον κόσμο πιο όμορφο. Το πώς, άγνωστο, αλλά έπρεπε να κάνω κάτι για να έρθω πιο κοντά σε αυτό.

«Σε μια εταιρεία μπορεί να έχεις έναν πολύ καλό μισθό και κάποια πολύ καλά projects αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε καλύπτει συναισθηματικά ή ιδεολογικά».

Ενώ λοιπόν φαινομενικά είχα μια πολύ καλή δουλειά, κάτι μου έλειπε. Έτσι λοιπόν, όταν γύρισα παραιτήθηκα.

-Μίλησέ μας για το Project Parenting. Ποιος είναι ο προσωπικός σου στόχος μέσα από τη δημιουργία του;
Το Project Parenting είναι η πρώτη ολιστική εκπαιδευτική πλατφόρμα για γονείς! Είναι η πρώτη οργανωμένη πλατφόρμα που αποτελείται από τους καλύτερους επαγγελματίες στη χώρα που δημιουργούν μαζί μας εκπαιδευτικό υλικό για όλους τους ρόλους που μπορεί να επιλέξει να έχει ένας γονιός.
Αν πάμε λίγο πιο βαθιά, για μένα το Project Parenting είναι αγάπη, είναι καρδιά, είναι ένωση, είναι ΜΑΖΙ, είναι ελπίδα, είναι αλλαγή, είναι ουράνιο τόξο. Είναι αυτό το πολύχρωμο ουράνιο τόξο που δείχνει ότι βαδίζουμε σε μία τεράστια αλλαγή. Ότι ο κόσμος αλλάζει, ότι εμείς αλλάζουμε και αποτελεί την ελπίδα για έναν πιο όμορφο κόσμο με περισσότερη ενσυναίσθηση και αγάπη.

Όλα ξεκινάνε από την οικογένεια, όποια μορφή και αν έχει, γιατί αυτή είναι οι πηγή που θα δώσει το ερέθισμα σε κάθε άνθρωπο να ξεμάθει όσα έμαθε και να έρθει σε επαφή με την καρδιά του φεύγοντας από το μυαλό του.
«Εμπιστοσύνη» είναι η λέξη κλειδί, που θα μας βοηθήσει να μην βάλουμε τα παιδιά σε στεγανά και σε κανόνες που έχει δημιουργήσει η κοινωνία από φόβο. Εμπιστοσύνη στα ίδια, αλλά και σε εμάς ότι μπορούμε να αφεθούμε στο να μεγαλώνουμε μαζί με το παιδί.

 Θέλω το Project Parenting να γίνει αυτό το φως που θα καθοδηγήσει τους ανθρώπους στο να ξεμάθουν και να μάθουν από την αρχή.

Το ξεκίνησα γιατί ήταν το δικό μου κάλεσμα. Έτσι το ένιωσα. Στην αρχή δεν ήταν ξεκάθαρο γιατί ήμουν μόνη και πώς μπορείς να φτιάξεις το ΜΑΖΙ όταν είσαι μόνη; Μόλις δημιουργήθηκε όμως, ήταν ξεκάθαρο ότι ήρθα για να κάνω αυτό.

Στην ομάδα σου είστε κυρίως γυναίκες. Ήταν μια συνειδητή απόφαση;

Η επιλογή τόσο της εσωτερικής ομάδας όσο και της ομάδα των συνεργατών μας (επαγγελματίες) έγινε με βάση τις ικανότητές τους και το πάθος τους να αλλάξουν τον κόσμο. Οι περισσότερες είμαστε γυναίκες, αλλά τυχαία. Κυρίως γιατί όταν μια συνεργασία ξέρεις ότι δουλεύει και είναι συνταγή επιτυχίας, τη δοκιμάζεις και σε άλλα περιβάλλοντα για να δεις αν είναι το ίδιο και μέχρι τώρα το Girl Power έχει δουλέψει.

Tο φύλο δεν έχει καμία σχέση στην επιτυχία.

-Έχεις βγάλει κάποια συμπεράσματα που θα ήταν χρήσιμα για τις γυναίκες που θέλουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στον χώρο του επιχειρείν;

4 πράγματα για μένα είναι τα πιο σημαντικά που με βοήθησαν από την αρχή μέχρι σήμερα:
1. Να είναι ξεκάθαρο τι θέλεις να κάνεις και ποιο σκοπό θέλεις να υπηρετήσεις με το προϊόν που θα δημιουργήσεις.
2. Να βρεις την ιδανική ομάδα που θα υπηρετήσει το προϊόν που θα δημιουργήσεις με πάθος και αγάπη και θα πιστεύει σε αυτό. Η ομάδα είναι το Α και το Ω για την επιτυχία μιας επιχείρησης για μένα.
3. Να μην φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια σε πράγματα που δεν γνωρίζεις, να διαβάζεις βιβλία και να εκπαιδεύεσαι διαρκώς.
4. Ακόμα και αν έρθουν πολύ δύσκολες μέρες να έχεις πίστη στον εαυτό σου ότι θα καταφέρεις να το αντιμετωπίσεις. Όλα είναι δυνατά αρκεί να προσπαθήσουμε για να τα καταφέρουμε.

-Από την εμπειρία σου ποιοι είναι οι πιο συχνοί προβληματισμοί της σύγχρονης εργαζόμενης μητέρας και πώς η πλατφόρμα του P.P επιχειρεί να βοηθήσει;

Και ποιοι ΔΕΝ είναι. Μια σύγχρονη εργαζόμενη μητέρα και μόνο από τον τίτλο που της δίνουμε φοράει ήδη 3 καπέλα, έχει ήδη 3 ρόλους:
1. Σύγχρονη: Γυναίκα της εποχής της
2. Εργαζόμενη: Εργάζεται
3. Μητέρα: Έχει παιδί
Και πόσα ακόμα δεν φανερώνει αυτός ο τίτλος. Μπορεί και η ίδια να είναι κόρη, μπορεί να είναι σύντροφος, φίλη, έχει ίσως κάποιο πάθος, κάποιο χόμπι, κι άλλα πόσα! Οι μεγαλύτερες όμως ανησυχίες που έχει μια μαμά είναι σχετικά με το παιδί της, πώς θα είναι καλή μαμά.
Στην αρχή αυτό που βλέπουμε πολύ είναι ο φόβος αποχωρισμού, ο θηλασμός και η δουλειά και πώς θα αποθηλάσει, πώς θα κάνει τη μετάβαση από το γάλα στη στερεά τροφή κ.ο.κ ακόμα περισσότερο, όταν δεν μπορεί να είναι στο σπίτι 24/7.

Ένας άλλος προβληματισμός, ειδικά όταν εργάζεται και χρειάζεται να εμπιστευτεί έναν τρίτο φροντιστή, όπως γιαγιάδες και παππούδες. Το πώς όλα αυτά που έχει χτίσει η ίδια ή και με τον σύντροφό της μπορούν να τηρηθούν και από τους μεγαλύτερους και να μην τα «κρίνουν» επειδή διαφέρουν από αυτά που έκαναν οι ίδιοι στα παιδιά τους.

Ένα θέμα που επίσης βλέπουμε πολύ είναι το παιχνίδι. Πώς ως ενήλικες θα βρούμε χρόνο να παίξουμε με το παιδί, πώς θα είμαστε εκεί, παρόντες και όχι να σκεφτόμαστε χίλια δυο άλλα, πώς θα επιλέξουμε παιχνίδια που προωθούν τη σύνδεση και τη σχέση ανάμεσα στον γονιό και το παιδί.

Και γενικά οι προβληματισμοί δεν τελειώνουν ποτέ. Γονείς με παιδιά στην ειδική αγωγή ψάχνουν υλικό πάνω σε αυτό, με θέματα στο σχολείο, για bullying, για σεξουαλική αγωγή. Και για αυτό και για εμάς είναι πολύ σημαντικό κάθε γονιός να μπορεί να βρει για τα πάντα στην πλατφόρμα μας. Γενικά είμαστε δίπλα τους ολιστικά. Αυτό το «ολιστικό» είναι όλη η ουσία του Project Parenting. Κάθε γονιός μπορεί να μάθει για ό,τι θέλει με όποιον τρόπο θέλει. Να νιώθει αποδεκτός, ακολουθώντας τον δικό του ρυθμό.