Η Nadia Nadim κατάφερε να φύγει από το Αφγανιστάν και σήμερα είναι διεθνής ποδοσφαιρίστρια
- 20 ΑΥΓ 2021
Η ιστορία, δυστυχώς, επαναλαμβάνεται. Ήταν 2001 όταν οι Ταλιμπάν αποχωρούσαν από το Αφγανιστάν, παραχωρώντας την εξουσία στις δυνάμεις των ΗΠΑ. 20 χρόνια αργότερα, αυτή η πολύπαθη και ταλαιπωρημένη χώρα αναβιώνει ζοφερές στιγμές και οι πικρές μνήμες της 5ετίας 1996-2001, ξαναγίνονται παρόν. Από την Κυριακή, 15 Αυγούστου, λοιπόν, οι Ταλιμπάν έχουν κυριαρχήσει στη χώρα. Οι σκηνές τρόμου και χάους που λαμβάνουν χώρα στους δρόμους της Καμπούλ και μεταδίδονται από διεθνή ΜΜΕ τα τελευταία 24ωρα, σοκάρουν, θλίβουν και προκαλούν ανατριχίλα.
Ο φόβος των γυναικών πως θα επιστρέψουν στον Μεσαίωνα των Ταλιμπάν παίρνει σάρκα και οστά. Ό,τι αυτή η χώρα κατάφερε να εκσυγχρονίσει μέσα σε αυτήν την 20ετία, όσα βήματα έκανε μπροστά, καταρρέουν όλα σαν χάρτινος πύργος. Μέσα, λοιπόν, σε αυτήν την χαοτική κατάσταση που επικρατεί τη δεδομένη στιγμή στο Αφγανιστάν, στον νου μας επιστρέφουν άνθρωποι που εγκατέλειψαν με μεγάλη πίκρα τον τόπο τους ακριβώς 20 χρόνια πριν για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Άνθρωποι που κατάφεραν να φτιάξουν τη ζωή τους μακριά από την πατρίδα τους. Αυτοί οι άνθρωποι δίνουν μία μικρή – αλλά αληθινή – ελπίδα. Ανάμεσά τους και η 33χρονη Nadia Nadim, η πρώην Αφγανή πρόσφυγας και νυν επιθετικός της Racing Louisville και της εθνικής γυναικών Δανίας, πρέσβειρα της UΝESCO, φοιτήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Aarhus, της οποίας το όνομα θα βρεις στη λίστα του Forbes με τις πιο Επιδραστικές Γυναίκες.
«Είναι αποκαρδιωτικό αυτό που συμβαίνει. Μετά από 20 χρόνια που κάναμε για να ξεφύγουμε από αυτά τα σκατά, να ‘μαστε πάλι εδώ. Είναι συγκλονιστικό», ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή της, μιλώντας με πόνο καρδιάς.
Η Nadia Nadim είδε την εκτέλεση του πατέρα της, με τα ίδια της τα μάτια
Πριν από 20 χρόνια, η διεθνής παίκτρια ήρθε αντιμέτωπη με την πιο σκληρή πραγματικότητα. Δυο παιδικά μάτια, μία αθώα παιδική ψυχή στην ηλικία των 13 είδε τους Ταλιμπάν να εκτελούν τον πατέρα της. Τότε αξιωματικό του αφγανικού στρατού. Μία εικόνα που κανένα παιδί στον κόσμο δεν αξίζει να δει. Ένας θάνατος στο πλαίσιο ενός ανούσιου πολέμου που κανένα παιδί δεν αξίζει να θρηνήσει.
«Το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν να μείνω ζωντανή. Ξέρεις, να επιβιώσω μέχρι την επόμενη μέρα», αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή της στο CNN Sport.
Το προσφυγικό ταξίδι από το Πακιστάν, στην Ιταλία και μετέπειτα στη Δανία
Η εγκατάλειψη του τότε κατακτημένου Αφγανιστάν; Μονόδρομος. Η μητέρα της και οι 4 αδερφές της, με λιγοστά πράγματα στα χέρια, άφησαν πίσω τους, τους κόπους μίας ζωης και με ένα αναπάντητο «γιατί», πέρασαν τα σύνορα με το Πακιστάν. Από εκεί, κατάφεραν να βρεθούν με πλαστά διαβατήρια στην Ιταλία με τελική στάση τη Δανία. Στην χώρα όπου η οικογένεια εν αγνοία της μεταφέρθηκε με ένα φορτηγό, πιστεύοντας πως ο τελικός προορισμός θα ήταν το Λονδίνο.
«Σχεδιάζαμε να πάμε στο Λονδίνο, όπου είχαμε λίγους συγγενείς και με πλαστά διαβατήρια ήρθαμε στην Ιταλία μέσω Πακιστάν», γράφει η Nadia Nadim στην ιστοσελίδα της. «Από εκεί, εγώ και ολόκληρη η οικογένειά μου επιβιβάστηκαμε σε ένα φορτηγό, νομίζοντας ότι κατευθυνόμαστε προς το Λονδίνο» προσθέτει η ίδια. «Μετά από λίγες μέρες, κατεβήκαμε από το φορτηγό, περιμένοντας να δούμε το Big Ben. Δεν το είδαμε. Το μόνο που είδαμε ήταν δέντρα. Ρωτήσαμε έναν περαστικό και διαπιστώσαμε ότι το λεωφορείο μάς είχε αποβιβάσει στη Δανία», καταλήγει.
Ωστόσο, όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο και στην περίπτωση της Nadia Nadim, η Δανία ήταν ο τόπος που έκανε τα πρώτα της βήματα στο ποδόσφαιρο. Ο τόπος που αργότερα την κατέταξε στην κορυφή του παγκόσμιου γυναικείου ποδοσφαίρου.
Οι αντίξοες συνθήκες στο προσφυγικό camp δεν πτόησαν τη Nadia Nadim
Παρά τις αντίξοες συνθήκες διαβίωσης στο camp προσφύγων με έδρα μία επαρχιακή πόλη της Δανίας, η Nadia Nadim δεν το έβαλε κάτω. «Στο camp υπήρχαν συνομήλικα παιδιά και παίζαμε ποδόσφαιρο. To έδαφος είχε λακούβες και τα δοκάρια στις εστίες ήταν σπασμένα. Μου άρεσε όμως! Προσπαθούσα για ώρες να ντριμπλάρω τα αγόρια», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά σε παλαιότερη συνέντευξή της η διεθνής αθλήτρια.
Ο δρόμος προς την κορυφή
Η καριέρα της που ξεκίνησε από την τοπική ομάδα Βίμποργκ και συνεχίστηκε σε άλλες τρεις Δανέζικες ομάδες, συγκεκριμένα την Άαλμποργκ, τη Σκόβμπακεν και τη Φορτούνα Χιέρινγκ, την έστειλε στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην ποδοσφαιρική ομάδα γυναικών Blue Sky των ΗΠΑ το 2014. Ακολούθησε η ομάδα Portland Thorns, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στα ευρωπαϊκά εδάφη, όπου η καριέρα της έφτασε στο απόγειό της.
Πρώτος σταθμός αποτέλεσε η γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα της Manchester City το 2018. Τη σεζόν 2019-21 έκανε μεταγραφή στην Paris Saint Germain. Ωστόσο, πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, λέει το ρητό. Η μοίρα της, λοιπόν, την έφερε ξανά πίσω στις ΗΠΑ, που μέχρι στιγμής είναι και ο τελευταίος της σταθμός. Από τον Ιούνιο του 2020, η Nadia Nadim είναι μέλος της ομάδας Racing Louisville.
Όταν η Nadia Nadim δεν παίζει ποδόσφαιρο, κάνει τον κόσμο καλύτερο
Εκτός γηπέδων, η 33χρονη αθλήτρια μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στις σπουδές της και το φιλανθρωπικό έργο σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Έθνη. Τελευταίο της έργο, η συνεργασία με την PSG και την KLABU. Φιλανθρωπική οργάνωση που βοηθά στην κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων σε camp προσφύγων ανά τον κόσμο.
«Μετά την ποδοσφαιρική μου καριέρα, θα ήθελα να δουλέψω ως πλαστικός χειρουργός», έχει δηλώσει σε συνέντευξή της η φοιτήτρια Ιατρικής κι εμείς της ευχόμαστε να πετύχει τους στόχους που δεν μπόρεσε ποτέ να πετύχει στο Αφγανιστάν.
