Η Paris Hilton μιλά για την κακοποίησή της: «Με φίμωναν. Με χαστούκιζαν. Με έβλεπαν να κάνω μπάνιο»
- 21 ΟΚΤ 2021
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Paris Hilton μιλά για την κακοποιητική συμπεριφορά που έχει δεχθεί. Να σου υπενθυμίσω πως ήταν Σεπτέμβριος του 2020 όταν η επιχειρηματίας και πρών τηλεπερσόνα μίλησε δημόσια για τις τοξικές σχέσεις που κατά καιρός είχε επισυνάψει και στις οποίες είχε υπάρξει θύμα κακοποιητικής συμπεριφοράς. «Πέρασα από πολλές κακοποιητικές σχέσεις», ανέφερε η ίδια στο περιοδικό People. «Με έπνιξαν, με χτύπησαν, με άρπαξαν βίαια. Ανέχτηκα καταστάσεις που κανείς δεν πρέπει να ανέχεται», έλεγε μεταξύ άλλων.
Όλα, όμως, σε αυτήν τη ζωή έχουν την εξήγησή τους. Έτσι και στην περίπτωση της Paris Hilton, η τάση της να προσκολλάται και να «αναζητά» τοξικές σχέσεις, ήταν ο εγκλεισμός της στο αναμορφωτήριο Provo Canyon όταν η ίδια ήταν ακόμα έφηβη και στο οποίο υπέστη συναισθηματική και σωματική κακοποίηση στην εφηβεία της. Την κόλαση που βίωσε για 11 μήνες, η ίδια είχε αποκαλύψει στο ντοκιμαντέρ της στο Youtube, “This is Paris”.
Η Paris Hilton μιλά από το βάθρο του Κογκρέσου, ως θύμα κακοποιητικής συμπεριφοράς
Με αφορμή, λοιπόν, τη νομοθεσία που σκοπεύει να προστατέψει και να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των παιδιών που ζουν σε ιδρυματικές συνθήκες, η Paris Hilton – ως θύμα κακοποίησης από τέτοιου είδους κέντρα φροντίδας και ως «προβληματική έφηβη» – παρευρέθηκε στο Κογκρέσο την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου και είπε τη δική της ιστορία . Κατά τη διάρκεια του αποκαλυπτικού λόγου της, οι Δημοκρατικοί βουλευτές Jeff Merkley, Rosa DeLauro, Adam Schiff και η μητέρα της στέκονταν στο πλευρό της.
H Paris Hilton κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου έξω από το Καπιτώλιο των ΗΠΑ στις 20 Οκτωβρίου 2021 στην Ουάσιγκτον, με αφορμή τη συζήτηση μελών της Δημοκρατικής παράταξης για την παιδική κακοποίηση και τη θέσπιση νομοθεσίας για την προστασία των παιδιών σε αναμορφωτήρια. / Alex Wong/Getty Images/Ideal Image
«Κάθε μέρα στις ΗΠΑ, παιδιά που ζουν σε κέντρα φροντίδας υπόκεινται σε συναισθηματική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση. Η ομοσπονδιακή νομοθεσία και η χρηματοδότηση είναι αναγκαίες, για να γίνουν πραγματικές μεταρρυθμίσεις και ανάληψη ευθυνών», ανέφερε στην αρχή η Paris Hilton που συστήθηκε ως «επιζήσασα» και όχι ως Paris Hilton και υποσχέθηκε να παλέψει για τα δικαιώματα αυτών των παιδιών, υπογραμμίζοντας τη προβληματική λειτουργία αυτών των ιδρυμάτων και επισημαίνοντας την ανάγκη τακτικής νομοθετικής εποπτείας.
«Με φίμωναν, με χαστούκιζαν στο πρόσωπο. Άνδρες εργαζόμενοι με έβλεπαν να κάνω ντους»
«Μου υποσχέθηκαν ότι η λεγόμενη σκληρή αγάπη θα με έκανε καλά. Πως το να με στείλουν στην άλλη άκρη της χώρας, ήταν ο μόνος τρόπος», πρόσθεσε στην συνέχεια, μιλώντας για τη συνειδητή στήριξη και οικονομική ενίσχυση αυτού του είδους εκπαίδευσης από τους γονείς της, με στόχο τη «διόρθωσή» της.
«Με φίμωναν, με χαστούκιζαν στο πρόσωπο. Άνδρες εργαζόμενοι με έβλεπαν να κάνω ντους λέγοντάς μου χυδαίους χαρακτηρισμούς, με ανάγκαζαν να παίρνω φάρμακα χωρίς διάγνωση γιατρού. Δεν πήγα κανονικά σχολείο. Μπήκα στην απομόνωση γεμάτη γρατζουνιές, καλυμμένη με αίμα και τόσα ακόμη», ανέφερε στη συνέχεια η Paris Hilton, αποκαλύπτοντας τα απάνθρωπα βιώματα στα χέρια των εργαζομένων στο Provo Canyon.
Το μετατραυματικό στρες της Paris Hilton
«Για 20 χρόνια δεν μπορούσα να κοιμηθώ τη νύχτα, καθώς αναμνήσεις από σωματική βία, το αίσθημα της μοναξιάς και την απώλεια φίλων, να διατρέχουν τη μνήμη μου. Αυτή δεν ήταν αϋπνία. Ήταν τραύμα», πρόσθεσε η Paris Hilton, αποκαλύπτοντας πως στα 16 της χρόνια, δυο άνδρες τη σήκωσαν βίαια από το κρεβάτι της στη μέση της νύχτας, αφού τη ρώτησαν «αν θα έρθεις μαζί μας με τον εύκολο ή τον δύσκολο τρόπο».
Συνεχίζοντας τις τραγικές αποκαλύψεις, η ίδια ανέφερε: «Νομίζοντας ότι με απαγάγουν ούρλιαξα για βοήθεια από τους γονείς μου. Και καθώς με άρπαζαν από το σπίτι μου, τους είδαν να κλαίνε στην άκρη του διαδρόμου. Δεν ήρθαν να με σώσουν εκείνη τη νύχτα. Ήταν η εισαγωγή μου στη βιομηχανία των προβληματικών νέων», ενώ μεταξύ άλλων επεσήμανε ότι οι γονείς της είχαν εξαπατηθεί.
«Δεν ήμουν εγώ. Ήμουν ο αριθμός 127»
«Και η εμπειρία μου σε καθεμία από αυτές με στοιχειώνει μέχρι σήμερα» σημείωσε. «Στο Πρόβο Κάνιον στη Γιούτα μου έδωσαν ρούχα με αριθμό. Πλέον δεν ήμουν εγώ. Ήμουν ο αριθμός 127. Με ανάγκασαν να μείνω μέσα 11 μήνες» τονίζει.
«Η βιομηχανία των προβληματικών νέων που κοστίζει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια κατάφερε να παραπλανήσει γονείς, σχολικές περιφέρειες, υπηρεσίες παιδικής πρόνοιας και συστήματα δικαιοσύνης για ανηλίκους εδώ και δεκαετίες» πρόσθεσε η Πάρις Χίλτον που μίλησε και για ένα περιστατικό στο Μίσιγκαν όπου επτά μέλη του προσωπικού κράτησαν δεμένο για 12 λεπτά τον 16χρονο Cornelius Frederick, ο οποίος αργότερα πέθανε.
«Πίσω από γυαλιστερά διαφημιστικά φυλλάδια και υποσχέσεις, κρύβεται μία σκοτεινή αλήθεια. Η πραγματικότητα της κακοποίησης, της κακομεταχείρισης, της παραμέλησης, του μαρτυρίου. Για πολύ καιρό, κακοί ηθοποιοί της βιομηχανίας των “προβληματικών εφήβων” κατασπάραξαν απελπισμένους γονείς και ευάλωτα παιδιά. Έκαναν την παιδική κακοποίηση επιχειρηματικό μοντέλο», ανέφερε από την πλευρά του ο Adam Schiff.
«Οι εγκαταστάσεις που κακοποιούν παιδιά υπό το πρόσχημα της φροντίδας δεν έχουν καμία απολύτως θέση στην κοινωνία μας. Θα συνεχίσω να πιέζω για ισχυρότερη νομοθεσία, εποπτεία και διαφάνεια», κατέληξε ο ίδιος.
