Η συγκλονιστική εξομολόγηση της Δώρας Χρυσικού για τον καρκίνο

Καρκίνος. Και τώρα; Οφείλουμε να πάμε παρακάτω. Να παλέψουμε. Να ζήσουμε. Για τη Δώρα Χρυσικού όλα τα παραπάνω είχαν από κοντά κι ένα ακόμα ρήμα. Οφείλουμε και να μιλήσουμε. Φόρεσε το μαντήλι της και συνέχισε τα γυρίσματα στη Γη της ελιάς. Το έβγαλε και πήγε για μπάνιο στη θάλασσα. Με μπικίνι. Γιατί ολόσωμο; Γιατί να κρύψει την τομή της;

«Πρωτίστως, ήθελα να δώσω δύναμη και στις υπόλοιπες γυναίκες. Ήταν όμως, και ένας δικός μου τρόπος προς την ίαση και την αποδοχή, ήταν ένας τρόπος να αποδεχτώ την εικόνα μου. Είμαι ένας άνθρωπος καθαρός, δεν θα ήθελα να είμαι κρυψίνους. Δεν ήθελα να κρύβομαι», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της.

Μπροστά και ανοιχτά. Ούτε αρρώστια κακιά, ούτε μισόλογα. Καρκίνος. Χωρίς μαλλιά από τις χημειοθεραπείες. Με τομή από την επέμβαση. Ένας νέος εξωτερικός εαυτός που σου υπενθυμίζει ότι είσαι εδώ. Ζωντανή.

Δώρα Χρυσικου: «Οι άνθρωποι θεωρούμε ότι είμαστε άτρωτοι»

Η Δώρα Χρυσικού μίλησε στην Ελένη Μενεγάκη για τη μάχη με τον καρκίνο, αλλά και για το πώς ο σύντροφός της στάθηκε στο πλάι της. Γυναίκες, ακούστε. Άντρες, ακούστε. Γενικά ακούστε, νιώστε, κατανοήστε, σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων, όποιες κι αν είναι.

«Είμαι πολύ καλά σε αυτή την περίοδο της ζωής μου, είμαι γερή, είμαι υγιής, όταν έχεις υγεία μπορείς να τα παλέψεις όλα. Οι άνθρωποι θεωρούμε ότι είμαστε άτρωτοι και μόνο όταν μας χτυπήσει κάτι την πόρτα αρχίζουμε και σκεφτόμαστε διαφορετικά.

Σε λίγες ημέρες έχω τα γενέθλιά μου και κλείνω τα 46 και παράλληλα λέω ότι κλείνω και τα 2, γιατί το ένα είναι η ηλικία μου η βιολογική και τα 2 είναι από την ημέρα που έκανα την επέμβαση και ξεπέρασα τον καρκίνο.

Το άγχος αυτό δεν φεύγει ποτέ από μέσα σου, μαθαίνει να ζεις με αυτό. Έχεις τον φόβο, αλλά μετά από ένα σημείο το κοντρολάρεις», ανέφερε αρχικά η Δώρα Χρυσικού.

Η συζήτηση κύλησε και έφτασε στις σχέσεις. Η Δώρα Χρυσικού μίλησε για τη δική της σχέση ζωής. Για τον σύντροφό της που δεν λιποψύχησε.

«Ήμουν φαλακρή, με την τομή, χωρίς μαλλιά και μου έλεγε “είσαι η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου”»

«Είμαι σε μια σχέση πολλά χρόνια, όπως όλες οι σχέσεις, κι αυτή έχει περάσει από πολλά μετερίζια. Το θέμα με την ασθένειά μου είναι κάτι που με έχει πείσει πια ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ο δικός μου άνθρωπος, είναι ο σύντροφος της ζωής μου. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Δημιουργείται μια τρομερή εγγύτητα. Λες ‘’αυτός είναι ο σύμμαχός μου, είναι ο συνοδοιπόρος μου’’. Έχω έρθει σε επαφή με πάρα πολλές γυναίκες, το οποίο είναι πάρα πολύ σοκαριστικό, διότι εγώ δεν το βίωσα καθόλου έτσι. Μου λένε ότι “ήμουν παντρεμένη, είχα παιδιά και με το που έμαθε ο άντρας μου ότι αρρώστησα, έφυγε, με παράτησε”.

Οπότε εγώ, το λέω και είναι πολύ συγκινητικό, που είχα έναν άνθρωπο, ο οποίος με έκανε μπάνιο. Ήμουν φαλακρή, με την τομή, χωρίς μαλλιά και μου έλεγε “είσαι η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου”.

Δεν με έκανε ποτέ να αισθανθώ ούτε για μια στιγμή – γιατί αυτό είναι μεγάλο crash test για τη γυναικεία φιλαυτία, το ταυτοτικό που έχει μια γυναίκα- ότι δεν είμαι ποθητή, ότι πια έχω τελειώσει ως γυναίκα. Αυτό ήταν κάτι που το κάναμε μαζί γιατί ότι και να ένιωθα εγώ, ότι και να έλεγα στον εαυτό μου, αν είχα απέναντί μου έναν άνθρωπο, ο οποίος ήταν αδιάφορος ή έλεγε ‘’τώρα αυτή αρρώστησε’’.

Έμαθα εκ των υστέρων ότι κάποιοι από το περιβάλλον μας του είπαν “και τώρα θα μείνεις με τη Δώρα που αρρώστησε; Και τι θα κάνεις;”. Και τους είπε “τι ακριβώς εννοείτε; Η Δώρα είναι ο άνθρωπός μου. Ήταν, είναι και μακάρι να είναι”», εξομολογήθηκε η Δώρα Χρυσικού.

«Αναμετριόμαστε με το μπόι μας. Είτε το ψηλώνουμε, είτε γινόμαστε ανθρωπάκια»

«Αυτό, λοιπόν, είναι κάτι που για εμένα είναι βαθιά αγάπη, είναι βαθύ ενδιαφέρον, είναι βαθιά ανθρώπινο και είναι αυτό το ‘’μαζί’’ που δεν μπορείς εύκολα να το περιγράψεις.

Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη που έρχεται με κάποια πράγματα. Είναι θέμα προτεραιοτήτων, είναι θέμα αντοχών. Και στο θέμα των αντοχών, τι να πεις σε κάποιον; Γιατί δεν αντέχει; Δεν μπορείς να κρίνεις.

Έχω μάθει πια να είμαι πολύ ανεκτική με τους ανθρώπους που δεν αντέχουν γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είναι όλα για όλους. Οι άνθρωποι παλεύουν όπως μπορούνε.

Κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα. Κάθε μέρα μαθαίνουμε. Παίρνουμε μαθήματα. Αναμετριόμαστε με το μπόι μας. Είτε το ψηλώνουμε, είτε γινόμαστε ανθρωπάκια. Τα εμπεριέχουμε όλα οι άνθρωποι».

Βάλσαμο να την ακούς και να τη βλέπεις να χαμογελά. Η Δώρα Χρυσικού είναι -γενικά- μια όαση για τα αυτιά και την ψυχή μας.