Ιωάννα Παλιοσπύρου: Η ανάρτηση με τις σοκαριστικές φωτογραφίες, 3 χρόνια μετά την επίθεση
- 22 ΜΑΙ 2023
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου βγαίνει από το αυτοκίνητό της. Κρατά την τσάντα της και διασχίζει την είσοδο του κτιρίου στο οποίο εργάζεται. Ίδιες κινήσεις. Κάθε μέρα οι ίδιες κινήσεις. Το ημερολόγιο γράφει 20 Μαΐου 2020. Η χορογραφημένη ρουτίνα της σπάει. Μαζί σπάει και η ζωή της.
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου λίγο πριν μπει στο ασανσέρ, δέχεται επίθεση με βιτριόλι. Ο Γολγοθάς ξεκινά. 3 χρόνια μετά από εκείνη την ημέρα, η Ιωάννα είναι όρθια και δυνατή.
Δεν αφήνει τίποτα πίσω. Πορεύεται με όσα πέρασε και περνά. Αγκαλιάζει ξανά και ξανά τη νέα εικόνα της. Η Ιωάννα Παλιοσπύρου είναι αληθινή μαχήτρια. 3 χρόνια από τη μέρα που της άλλαξε τη ζωή η Ιωάννα Παλιοσπύρου δημοσίευσε 3 συγκλονιστικές φωτογραφίες από εκείνες τις στιγμές, λίγο μετά την επίθεση με το βιτριόλι.
Ιωάννα Παλιοσπύρου: «Υπόσχομαι πως, για όσο ζω, θα βρίσκω λόγους για να το γιορτάζω»
«3 χρόνια από την επίθεση. Σώμα και ψυχή. Θεός και άνθρωπος. Καλό και κακό. Δεν ξέρω πώς, αλλά αυτή είναι η απόδειξη. Υπόσχομαι πως, για όσο ζω, κάθε χρόνο, θα βρίσκω λόγους για να το γιορτάζω. Και έχω πολλούς», έγραψε η Ιωάννα Παλιοσπύρου στο μήνυμά της.
Ένα χρόνο πριν, 2 μετά την επίθεση, η Ιωάννα Παλιοσπύρου αφαίρεσε την προστατευτική μάσκα που φορούσε, δείχνοντάς μας το πρόσωπό της.
«Ήρθε η ώρα να ξανασυστηθούμε»
«Ήρθε η ώρα να ξανασυστηθούμε. Με κατακλύζουν πολλά και διαφορετικά συναισθήματα. Άγχος, φόβος αλλά και μεγάλη συγκίνηση. Σας ευχαριστώ που 2 χρόνια τώρα γίνατε η δύναμη μου, που στέκεστε δίπλα μου, αποδεικνύοντας πως η αγάπη των πολλών νικά τον φθόνο και τελικά μπορεί να κάνει θαύματα», έγραφε τότε.
Στους Πρωταγωνιστές του Σταύρου Θεοδωράκη, η Ιωάννα Παλιοσπύρου είχε δείξει για πρώτη φορά το πρόσωπό της και είχε μιλήσει για την πρώτη φορά μέσα στο νοσοκομείο που αντίκρυσε τον εαυτό της στον καθρέφτη.
«Είδα τα μάτια μου, τις ουλές, τα χείλη μου»
«Πρώτη φορά είδα τον εαυτό μου στον καθρέφτη λίγες ημέρες πριν βγω από το νοσοκομείο. Οι γιατροί και οι ψυχολόγοι με πίεζαν πολλές ημέρες πριν να κάνω αυτό το βήμα. Εγώ δεν ήθελα. Φοβόμουν αυτό που θα αντικρίσω. Δεν είχα δει ούτε καν τα χέρια μου. Το απέφευγα. Προσπαθούσα να κερδίσω χρόνο. Όμως έφτασε η ώρα. Ήθελα να έχω δίπλα μου τη γιατρό μου. Θυμάμαι πως στο νοσοκομείο, στην τουαλέτα, υπήρχε καθρέφτης, αλλά ήταν καλυμμένος.
Είχα την επιλογή να το κάνω, αλλά δεν το έκανα ποτέ. Έφτασε εκείνη η ημέρα, ήρθε η γιατρός μου. Έφερε το μέικαπ και άρχισε να μου το τοποθετεί παντού. Και πρώτη στρώση και δεύτερη στρώση. Μου τοποθέτησε και κάποιες γάζες στα δύσκολα σημεία που δεν μπορούσαν να καλυφθούν και μου έδωσε έναν στρογγυλό καθρέφτη. Κοιτάζω τον εαυτό μου για τρία δευτερόλεπτα, κρατάω την αναπνοή μου και λέω “οκ”. Είδα τα μάτια μου, τις ουλές, τα χείλη μου. Δεν πίεσα τον εαυτό μου πολύ. Κράτησε για μερικά δευτερόλεπτα».
Ο επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής, Κωνσταντίνος Κοντοάγγελος, ο ψυχίατρος της Ιωάννας, είχε μια συγκλονιστική συζήτηση με την Ιωάννα Παλιοσπύρου, την οποία μετέδωσε η εκπομπή.
Η συγκλονιστική συζήτηση της Ιωάννας Παλιοσπύρου με τον ψυχίατρο της
«Είναι μεγάλη χαρά που μιλάω μαζί σου. Θέλω να σου πω ένα μεγάλο ”ευχαριστώ” που κατάφερες να ζήσεις. Το τραύμα που πέρασες ήταν πολύ μεγάλο. Η δυσκολία που πέρασες μέσα στο Θριάσιο νοσοκομείο ήταν απίστευτα μαρτυρική. Η πρώτη μέρα που σε γνώρισα ήταν συγκλονιστική. Ήταν ανήμερα της Παναγίας, 15 Αυγούστου 2020, μια ηλιόλουστη ημέρα.
Θυμάμαι πως βρήκα με δυσκολία το σπίτι σου στο Μοσχάτο και είχα μια αγωνία το τι θα συναντήσω. Ειλικρινά συγκλονίστηκα όταν συνάντησα έναν άνθρωπο που του έλειπε ένα από τα βασικά πράγματα που έχουμε στη ζωή μας, το πρόσωπο.
Κοιτούσα έναν άνθρωπο που δεν είχε μαλλιά και δεν είχε ένα αυτί, αλλά εγώ έπρεπε να του πω πως θα τα καταφέρουμε», δήλωσε ο κ. Κοντοάγγελος.
Από τη μεριά της, η Ιωάννα Παλιοσπύρου τον ρώτησε αν υπήρχε στιγμή που φοβήθηκε πως «δεν θα τα καταφέρουμε». Εκείνος απάντησε. «Πρέπει να σου πω ότι την πρώτη ημέρα που ερχόμουν στο σπίτι σου το αυτοκίνητό μου πήγαινε με 60 χιλιόμετρα, τη δεύτερη με 40 και την τρίτη με 30. Κάποιες φορές αναρωτιόμουν: Εγώ μπορώ να βοηθήσω αυτόν τον άνθρωπο; Θα τα καταφέρω; Κι αν αποτύχω;
Η αλήθεια είναι πως κάποιες φορές φοβήθηκα, αλλά αισθάνθηκα ασφάλεια ότι θα τα καταφέρουμε 3 μήνες μετά τη γνωριμία μας. Μου έδωσαν ένα υγιές και δυνατό σπίτι από το οποίο έλειπε η σκεπή και μου είπαν ”γιατρέ, ξαναφτιάξε τη σκεπή”. Κατάφερες το βιτριόλι να μην σου κάψει την ψυχή, αλλά μόνο το δέρμα».
