Κάτια Γκουλιώνη: «Όταν μία γυναίκα περνάει τα 45, οτιδήποτε τριγύρω σταματά να της απευθύνεται»

Ορμώμενη από τον ρόλο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που είχε υποδυθεί στην ταινία «Ευτυχία», που σκηνοθέτησε ο σύντροφός της, Άγγελος Φραντζής, η Κάτια Γκουλιώνη αναφέρθηκε σε εκείνη την προσωπικότητα που τη γοήτευσε και που υπήρξε «βιωματική φεμινίστρια» όπως είπε.

«Μου έδωσε τεράστια χαρά γιατί αγάπησα την ηρωίδα αυτή παρα πολύ και με γοήτευσε και με απελευθέρωσε. Έκανε τα τραύματά της παράσημα και προχωρούσε με ένα ιδιότυπο χιούμορ το οποίο σου δίνει μία ελευθερία στο να μη σε αγγίζουν πράγματα που δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία εντέλει», σημείωσε η ηθοποιός για τον ρόλο που τη «σύστησε» στο ευρύ κοινό.

Η οικογένεια, η κοινωνική πίεση και οι «στολές» των γυναικών

«Ήταν βιωματική φεμινίστρια η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Ζήτησε διαζύγιο το 1932 για να γίνει ηθοποιός», εξήγησε η Κάτια Γκουλιώνη. Κι έπειτα μοιράστηκε τις απόψεις της για τη γυναίκα στην κοινωνία του σήμερα. Απόψεις για τις οποίες χαιρόμαστε όποτε βρίσκεται χώρος στην ελληνική τηλεόραση.

«Ακόμα και σήμερα μία γυναίκα να ζητήσει διαζύγιο είναι ένα τεράστιο κομμάτι το οποίο κοινωνικά δεν είναι αποδεκτό όσο και να λέμε ότι προχωράμε. Αν σκεφτούμε ότι η ταυτοποίηση μίας γυναίκας γίνεται μόνο μέσω της οικογένειας κι ότι ακόμα και σε πιο απλή μορφή, ένα ζευγάρι δεν είναι εντελώς αποδεκτό σε περίπτωση που δεν υπάρχει ένα παιδί, η κοινωνική πίεση που υπάρχει μας αναγκάζει να φοράμε “στολές” για να επιβιώσουμε», σημείωσε η Κάτια Γκουλιώνη.

Η ηθοποιός εξήγησε πώς η ίδια και ο σύντροφός της, υπέγραψαν σύμφωνο συμβίωσης «χωρίς μάρτυρες» γιατί όπως είπε: «Δεν χρειαζόμασταν να μας ταυτοποιήσει κανένας κάτι που θέλαμε να κάνουμε».

«Είναι ευχάριστο, είναι δημιουργικό, είναι δύσκολο κάποιες φορές γιατί είναι ένα μοίρασμα δουλειάς που δεν μπορεί να μην έρθει και στο σπίτι», ανέφερε για τις συνεργασίες τους στον κινηματογράφο.

Η Κάτια Γκουλιώνη αποκαλύπτει την ηλικία της και μιλά για τον ηλικιακό ρατσισμό

Στη συνέχεια της κουβέντας της με τη δημοσιογράφο, η Κάτια Γκουλιώνη αναφέρθηκε στον «φασισμό» που υπάρχει στην πραγματικότητα που ζούμε κοινωνικά ακόμα και σήμερα.

«Είμαι 40 χρονών κι όταν μία γυναίκα αρχίζει και περνάει τα 45, τα 50 οτιδήποτε τριγύρω σταματά να της απευθύνεται», ανέφερε η Κάτια Γκουλιώνη.

«Από τις διαφημίσεις, από τα περιοδικά από ότιδήποτε. Βλέπουμε το ηλικιακό θέμα που υπάρχει σε ταινίες που βλέπουμε, σε πρωταγωνιστές σε σήριαλ, σε βιβλία. Σαν κάτι να σταματά να αποτελεί ένα ενεργό κομμάτι της κοινωνίας», σημείωσε στη συνέχεια. Οι γυναίκες, αυτό το κομμάτι της κοινωνίας που πλήτετται ακόμα από διακρίσεις παρόλο που αποτελεί τον μισό πληθυσμό αυτού του πλανήτη. Η γυναίκα που της μαθαίνουν να αγχώνεται για την ηλικία, που στο κάτω κάτω δεν είναι κάτι περισσότερο από αριθμούς στη σειρά.

Το άγχος που μεταφέρεται

Η Κάτια Γκουλιώνη αναγνωρίζει αυτό το άγχος. Μερικές φορές το νιώθει κι άλλες καταλαβαίνει ότι δεν είναι δικό της. Το άγχος για την ηλικία, για τους ρόλους, για την απόκτηση ενός παιδιού.

«Σίγουρα είναι ένα άγχος που μεταφέρεται. Πάρα πολλοί φίλοι μπορεί να ρωτήσουν γιατί δεν έχουμε κάνει παιδί ενώ είμαστε σε μία σχέση τόσα χρόνια. Είναι ένα άγχος που εγώ δεν το έχω, αλλά μεταφέρεται γιατί έτσι μαθαίνουμε», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Επανερχόμενη στις 8 γυναίκες της επαγγελματικής της ζωής, η Κάτια Γκουλιώνη ανέφερε: «Είναι ένα έργο πάρα μα πάρα πολύ ενδιαφέρον, που μιλάει για τη μοναξιά με ένα αδυσώπητο χιούμορ. Είναι κάπως σαν συντεχνία γυναικών που μοιραζόμαστε με αγάπη οτιδήποτε φέρουμε η κάθε μία στην πρόβα». Γυναικεία αλληλεγγύη. Γυναικεία σύμπραξη, αυτό το βάλσαμο.