Λίλα Βόγλη: “Δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα. Το φύλο μας δεν χρειάζεται προστασία”

Γεννήθηκα στον Πειραιά και έμεινα μέχρι την ηλικία των 12 στο κέντρο της Αθήνας στη Μ.Βόδα. Ηταν μια παρα πολυ ωραια γειτονιά. Εχω πολυ ωραιες αναμνήσεις με τα παιδιά να παίζουμε στους δρόμους και στο προαύλιο του σχολείου.

Δεν με ενοχλεί η πολυεθνικότητα που έχει αναπτυχθεί πλέον σε αυτή την περιοχή. Κατανοώ όμως απολύτως τον προβληματισμό των κατοίκων, γιατί δεν εγινε δομημένα η προσέλευση των μεταναστών στη χωρα μας και δεν φρόντισε κανείς για μια ήρεμη, ειρηνική συμβίωση, η οποία εχει να προσφέρει και στους μεν και στους δε. Η ανταλλαγή πολιτισμού και κουλτούρας σε συνδυασμό με τη διαφορετική θρησκεία θα μπορούσε να είναι μία σπουδαία εμπειρία και για τους Έλληνες και για τους μετανάστες.

Από μικρή ήμουν πολύ κοινωνική. Συγχρόνως, είχα ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ακούω τους άλλους. Ντρεπόμουν να μιλήσω δημόσια. Δεν ήμουν, δηλαδή, το παιδί που θα πρωταγωνιστούσε σε θεατρικές παραστάσεις. Ήμουν το παιδί που θα έκανε τα σκηνικά.

Η επικοινωνία έχει την αξία της. Δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ουσία της λειτουργίας μιας εταιρείας, ενός οργανισμού ή ακόμη περισσότερο της πολιτικής. Η επικοινωνία είναι το όχημα για να ενημερωθούν οι ενδιαφερόμενοι με ειλικρινή  και σαφή τρόπο για όσα τους αφορούν. Δεν υποκαθιστά τη δραστηριότητα ενός οργανισμού και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποκαθιστά τον πυρήνα της πολιτικής. 

Επειδή έχω μια ισχυρή άποψη για τη ζωή, για το πώς θέλω να είναι τα πράγματα γύρω μου, πιστεύω πως θα μπορούσα να επηρεάσω τον σύντροφό μου. Δεν θέλω ομως να είμαι αρχηγός. Θελω εκεινος να είναι αρχηγός. Δεν θα με πείραζε καθόλου να βρίσκομαι ένα βήμα πίσω του. Γενικά, προτιμώ οι άνθρωποι που είναι κοντά μου να είναι καλύτεροι από μένα.

Θαυμάζω πάρα πολύ τους ανθρώπους που είναι έξυπνοι, δημιουργικοί και ευφάνταστοι. Παίρνω πολλά πράγματα από αυτούς.

Ημουν δημόσιος υπάλληλος στα 24 μου και παραιτήθηκα. Δεν ήμουν ευτυχισμένη στο συγκεκριμένο περιβάλλον. Δεν νομίζω ότι μπορούσα ν προσφέρω πάρα πολλά πράγματα. Δεν έπαιρνα χαρά και νομίζω πως δεν έδινα χαρά.

Το TEDx Academy είναι μια αφορμή να συναντηθούν όσοι έχουν καινοτόμες ιδέες, κοινά ιδανικά και κυρίως κοινή αντίληψη για το πώς πρέπει να εξελίσσονται τα πράγματα. Κοιτούν στη φωτεινή πλευρά της ζωής. Στη δημιουργική της πλευρά. Φέτος το θέμα της διοργάνωσης που θα γίνει στις 26.09 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών είναι η Εξέλιξη. Η εξέλιξη είναι απολύτως συνδεδεμένη με τη ζωή μας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.Είναι η συμβολή μας στην πορεία των πραγμάτων.

Υπάρχει μία ομιλία από το TEDx Academy που με άγγιξε πάρα πολύ και αυτή ήταν του Γιάννη Μπουτάρη. Έκανε μια προσωπική εξομολόγηση και χωρίς κανένα σύμπλεγμα μίλησε δημοσίως για την προσωπική του ιστορία με το αλκοόλ, για τη σχέση του με τη γυναίκα του και τις μεταπτώσεις αυτής της σχέσης. Όλοι  έχουμε θέματα που μας απασχολούν, έχουμε αδυναμίες, έχουμε αναζητήσεις. Άλλοτε τα αντιμετωπίζουμε, άλλοτε δυσκολευόμαστε, άλλοτε νιώθουμε υπερβολικά αδύναμοι και ανήμποροι. Όμως στο τέλος με έναν τρόπο σχεδόν μαγικό, βρίσκουμε τη δύναμη και πάμε παρακάτω. Αυτό έχει σημασία, το παρακάτω, και ας μην είναι πάντα εύκολο και ας είναι πολλές φορές οδυνηρό. Οι δυσκολίες είναι τα μαθήματα της ζωή μας.

Οι άνθρωποι δίνουν αξία στις θέσεις και στους θεσμούς, δεν συμβαίνει το αντίστροφο. Η προσωπική μας ισορροπία είναι το απόλυτο κριτήριο για το πως αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις και για το πως αντιλαμβανόμαστε την ευθύνη που αναλαμβάνουμε. Ο πολιτικός οφείλει να έχει ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία με τον κόσμο, να εξηγεί σφαιρικά, να βρίσκει λύσεις και να δίνει την προοπτική. Αυτό προϋποθέτει μία προσωπική και μία συλλογική υπέρβαση. Αν δημιουργηθεί μια κρίσιμη μάζα πολιτικών που θα το υπηρετήσουν αυτό και πολιτών που θα το επιβραβεύσουν, τότε μπορεί να περάσουμε σε μια επόμενη μέρα στη διακυβέρνηση της χώρας.

Δεν ήμουν ποτε apolitique και δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος μπορεί να είναι.

Αξίζει να αφήσεις την ασφάλεια για να αναζητήσεις αυτό που θα σου δώσει μεγαλύτερη πληρότητα. Η ικανοποίηση και η πληρότητα είναι δομικές έννοιες και οι συμβιβασμοί που κάνουμε κατά καιρούς, τις απομακρύνουν από τη ζωή μας.

Μόνο αν το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε ειναι υγιές, υπάρχει ελπίδα και για μας. Σημασία έχει η μεγάλη εικόνα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να νιώσω καλά ζώντας σε μια χώρα που όλα γύρω καταρρέουν, ακόμη κι αν εγώ ευημερούσα. Δεν θα μπορούσα να είμαι ευτυχής.

Ειμαι εντελώς αντίθετη με την άποψη που εχει επικρατήσει, λόγω κρίσης, τα τελευταία χρόνια, ότι αφού υποφέρω εγω, να υποφέρουν και οι άλλοι. Αυτή είναι μια επικίνδυνη αντίληψη. Πρέπει όλοι μαζί να ξαναχτίσουμε όσα γκρεμίσαμε.  Η πολιτική διαμορφώνει την καθημερινότητα μας, τη ζωή μας και το μέλλον μας. Μας αφορά όλους και αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά. Ζούμε στη χώρα μας από επιλογή και οφείλουμε να προσπαθούμε για το καλύτερο.

Με εντυπωσιάζει το γεγονός πως όλοι επαναστατήσαμε όταν αναγκαστήκαμε να ζούμε με λιγότερα χρήματα. Δεν αγανάκτησε κανείς μας όταν δεν είχαμε οικονομικά θέματα αλλά όλα γύρω μας ήταν στρεβλά.

Πιστεύω πάρα πολύ στους νέους ανθρώπους, στη  φρεσκάδα τους, στις ιδέες τους και στην αθωότητα τους. Ανησυχώ γιατί υπάρχουν κάποιοι που τους επηρεάζουν και τους νουθετούν. Η καλλιέργεια των θεωριών συνωμοσίας και των αόρατων εχθρών, εδραιώνει μέσα μας το φόβο και την αδυναμία και μας κρατάει στάσιμους. Είναι εγκληματικό το γεγονός ότι κάποιοι παραπλανούν τους νέους ανθρώπους και υποβαθμίζουν τη δύναμη και την ισχύ τους. Έχουμε κρίση, άποψη και τη δύναμη να αποφασίζουμε για το μέλλον μας. Κανείς δεν μπορεί να μας βλάψει αν εμείς δεν το επιτρέψουμε. Είμαστε ο εχθρός μας και ο σύμμαχός μας.

Η κρίση που βιώνουμε ως χώρα δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο. Όλες οι χώρες στην ιστορια τους έχουν αντιμετωπίσει κάτι αντίστοιχο. Το πρωτόγνωρο στη δική μας περίπτωση είναι οτι δεν θέλουμε να την ξεπεράσουμε. Εστιάζουμε στο πρόβλημα και όχι στη λύση.

Τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπισθούν αν κάνουμε όλοι την υπέρβασή μας. Δεν μπορεί η αλλαγή και η εξέλιξη να αφορά μόνο τους γύρω μας και όχι εμάς.

Δεν με συγκινεί το φύλο, αλλά η ικανότητα ενός ανθρώπου. Δεν καταλαβαίνω γιατί οι γυναίκες έχουμε την αγωνία να αποδείξουμε πράγματα. Δεν θεωρώ ότι το φύλο μας χρειάζεται προστασία. Δεν χρειάζεται να μας προστατεύσει κανείς. Είμαι υπέρ της ικανότητας, της μοναδικότητας και της αριστείας. Αυτά αναγνωρίζω στους ανθρώπους. Δεν μπορώ να επιβραβεύσω κάποιον για το φύλο του.

Μια πάρα πολύ σπουδαία γυναίκα που είχα την τύχη να γνωρίσω και άλλαξε τη ζωή μου, μου είπε κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ : “Κοίτα τον φόβο σου στα μάτια και θα τον τελειώσεις“. Είναι ακριβώς έτσι. Ας τελειώσουμε με το φόβο και ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να τον ξαναβάλει στη ζωή μας. 

*Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson