Μαρία Αρκομάνη: Η γυναίκα που θα σε πάει στα σύννεφα

Τον Ιούλιο λοιπόν που επέστρεφα από Κύπρο, κάθισα στη θέση μου(φυσικά μπροστά μπροστά για να μην νιώθω το κούνημα), έδεσα την ζώνη μου (τόσο σφιχτά που με πονούσε η κοιλιά μου), έκανα την προσευχή μου και έκλεισα τα μάτια. Έτσι κάνω σε κάθε απογείωση. Λίγα λεπτά μετά μας καλωσόρισε Η πιλότος. Η πιλότος;

Δεν ήμουν σίγουρη αν όντως άκουσα γυναίκα να μιλάει από τα μεγάφωνα. Μου φάνηκε παράξενο. Στην αρχή πίστεψα πως είναι η αεροσυνοδός όμως μετά με διέψευσε ανακοινώνοντας πως είναι τελικά η πιλότος μας. Ένας πανικός ξέσπασε μέσα μου, πέρασε όλη μου η ζωή μπροστά από τα μάτια μου.

Γιατί όμως; Γιατί να αντιδράσω με τέτοιο τρόπο; Και φαντάζομαι δεν είμαι η μόνη. Δεν είναι θέμα ρατσισμού από μεριάς μου (και δεν πρέπει να είναι από κανέναν) αλλά ήταν κάτι το ασυνήθιστο. Δεν μου είχε ξανασυμβεί να πετάξω με γυναίκα πιλότο. Γι αυτό μάλλον αντέδρασα έτσι.

Αυτή δεν έχει σπουδάσει; Δεν έχει εκπαιδευτεί; Γιατί λοιπόν στο άκουσμα της γυναικείας φωνής να αντιδράσω έτσι; Τέτοια ερωτήματα γύριζαν στο μυαλό μου και μέσα σε λίγα λεπτά ηρέμησα. Η αντίδραση μου ήταν υπερβολική.

Με αφορμή την φοβία μου και τη Διεθνή ημέρα πολιτικής αεροπορίας που είναι σήμερα μιλήσαμε με μια πιλότο την Μαρία Αρκομάνη που εργάζεται ως εκπαιδεύτρια αέρος στην σχολή Global Aviation SA. Η Μαρία, παρέμεινε πολύ σοβαρή και απάντησε επαγγελματικά σε όλες τις ερωτήσεις μου, όσο κι αν προσπάθησα να την κάνω να χαλαρώσει. Αυτό θέλουμε άλλωστε από μια γυναίκα που χειρίζεται ένα αεροπλάνο. Να μην ξεχνά ποτέ την ευθύνη και το πόστο της.

Η Μαρία μας μίλησε και μας είπε 10 πράγματα που πρέπει να ξέρεις(οπωσδήποτε) για μια γυναίκα πιλότο

Πρέπει να επιλέγεις την σωστή σχολή. Να συμβαδίζει με τα όνειρά σου και να σου παρέχει ό,τι χρειάζεται ώστε να τα πραγματοποιήσεις. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί μέσα από άγνοια έπεσα στην Global Aviation SA όπου η απόφαση μου ήταν άμεση και αν κρίνω από την πορεία μου μέχρι σήμερα έκανα την καλύτερη επιλογή.

Η εκπαίδευση και η γνώση του αεροπλάνου είναι ο βασικός παράγοντας για να μην χάνεσαι στον αέρα. Το αεροπλάνο μέσα έχει κάποιες οθόνες, κουμπάκια(όπως τα λέει ο κόσμος) .Το κάθε ένα έχει τον δικό του ρόλο και σκοπό. Στο να μην χανόμαστε, υπάρχουν οι χάρτες που έχουμε πάντα και κάτι οθόνες μικρές που τις λέμε ραδιοβοηθήματα.

Απαιτείται αφοσίωση, πειθαρχεία και διάβασμα. Εγώ είχα την αγάπη από πλευράς μου και την υποστήριξη της σχολής με ότι αυτό συνεπάγεται και έτσι όλα πήγαν καλά. Σαφώς πιέστηκα αρκετές φορές, αλλά η αγάπη ήταν τόσο μεγάλη που δεν το έβαλα κάτω και αναδείχτηκα. Όταν θέλεις κάτι πραγματικά, όλα συνωμοτούν και τα καταφέρνεις, όσες δυσκολίες και να περάσεις.

Είναι πολύ σημαντικό να το κάνεις επειδή το αγαπάς και το θέλεις και όχι να το δεις σαν ένα επάγγελμα καταξίωσης και κύρους. Δεν μπορούσα και ούτε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνω κάτι άλλο πέρα από το να πετάω.

Πάλεψα και ίδρωσα για να βάλω την στολή μου ολοκληρωμένη. Αγόρασα το πουκάμισο ,το παντελόνι και την γραβάτα. Από εκεί και πέρα έπρεπε να δουλέψω για να την στολίσω. Το πρώτο στολίδι ήταν η πρώτη επωμίδα και η πουλάδα κάνοντας την πρώτη μου πτήση solo (χωρίς εκπαιδευτή). Στην ουσία μετά από αυτή την πτήση ο εκπαιδευτής αφήνει τα παιδιά να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν μόνοι τους.

Η πρώτη φορά που πέταξα στα σύννεφα ήταν ακριβώς όπως το ονειρευόμουν με την διαφορά ότι το όνειρό μου έπαιρνε σάρκα και οστά. Είχα την τιμή και την τύχη να πετάξω με δύο εκπαιδευτές όπου τους είχα σε όλη μου την αεροπορική εκπαίδευση τον κύριο Νίκο Βαρελά και τον κύριο Μάριο Σαμπράκο. Σπουδαίοι άνθρωποι που ακόμα και μέχρι σήμερα (συνάδελφοι πια) μου μαθαίνουν πράγματα.

Όταν κοιτάς από ψηλά η γη μοιάζει με ζωγραφιά. Είσαι σε έναν άλλο κόσμο με δικούς του νόμους και κανόνες. Αν τους σεβαστείς ,θα κάνεις ένα μαγικό ταξίδι σε έναν φιλόξενο κόσμο. Είναι συναισθήματα που δεν μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Είναι όμως μια μαγική πραγματικότητα και νιώθω ευλογημένη που μπορώ να ταξιδεύω σε αυτόν τον κόσμο.

”Αυτόματος πιλότος” είναι η ικανότητα του αεροπλάνου με αυτό το σύστημα να κάνει όλα όσα το διατάξεις. Ή αλλιώς πολύ απλά, πατώντας ένα κουμπί ο πιλότος μπορεί να απολαύσει το ταξίδι αφήνοντας τον αυτόματο πιλότο να ενεργήσει για όλα όσα εκείνος θα έκανε.

Σίγουρα έχω αντιμετωπίσει ρατσισμό επειδή είμαι γυναίκα πιλότος αλλά όχι φανερά. Όταν είσαι σίγουρη για τον εαυτό σου τίποτα δεν σε ρίχνει και κανείς δεν μπορεί να σε επηρεάσει. Αντίθετα παίρνεις δύναμη νιώθοντας ότι κάποιος σε φοβάται επειδή δεν μπορεί να σε ανταγωνιστεί και προσπαθεί να σου βάλει τρικλοποδιές.

Όταν έχεις δίπλα σου ένα παιδί και ξέρεις πως έχει βασιστεί πάνω σου έχεις άγχος. Από θέμα ασφάλειας, από θέμα γνώσεων και τεχνικών διαδικασιών. Πρέπει να του μάθεις την αεροπορική παιδεία. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι. Από θέμα άγχους και ευθύνης σαφώς και η αδρεναλίνη είναι στα ύψη διότι ότι και να γίνει είσαι υπεύθυνος για την ζωή που κουβαλάς. Είσαι υπεύθυνος για την οικογένεια του όλη. Για αυτό η γνώση και το διάβασμα σε αυτό το επάγγελμα δεν σταματάει ποτέ. Όσο περισσότερα, τόσο καλύτερα.