Μία μέρα με τον γιο μου και τα 101 σκυλιά της Δαλματίας

Έτσι είναι. Μπορεί να μην με αφήνει να χουζουρέψω ούτε μία μέρα που βρέχει γλυκά και η βροχή ακούγεται μελωδικά στην τέντα του μπαλκονιού, αλλά πώς θα μπορούσα να αντισταθώ  σε αυτό το γλυκό μουτράκι που κολλάει με την απόσταση μιας ανάσας απέναντι στο δικό μου και μου λέει: Μαμά, περάσανε τα 5 λεπτά; Χουζούρεψες;

Αν έχεις παιδί πρέπει να είσαι έτοιμη να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις με την τσίμπλα στο μάτι. Κι όταν λέω προκλήσεις δεν εννοώ να είσαι όμορφη και τσαχπίνα αν σου χτυπήσει το κουδούνι ο ωραίος και σέξι ταχυδρόμος. Αλλά, να μπορείς, πριν πιεις καφέ και φτιάξεις ένα παζλ από τρενάκια γύρω γύρω από μια λίμνη, με τις ράγες τους, πολλά λουλούδια, χαμογελαστό ήλιο και ζωάκια που παίζουν στον αγρό. Για να μην πιάσουμε την νέα φάση μας που ονομάζεται τρισδιάστατα παζλ έτσι;

Μπορεί εσύ να θέλεις να ετοιμάσεις έναν κουβά καφέ, αλλά προηγείται το πρωινό του παιδιού που αν δεν το πίνει ή αν δεν τρώει τίποτα όπως το δικό μου παιδί να του το δίνεις, έτσι ακριβώς όπως κάνει η μάνα σου, όταν πάτε διακοπές στο χωριό.

Στέκεσαι ή κάθεσαι δίπλα του (αν είσαι τυχερή και κάθεται) και προσπαθείς, για να το πιεί, να του αποσπάσεις την προσοχή με κάποια ιστορία που δεν την έχει ξανακούσει ή κάποια περιπέτεια που μόλις ξεκίνησε, σίγουρα όχι τα 7 κατσικάκια. Καλό παραμύθι, αλλά το έχουμε ξανακούσει.

Αφού τα έχεις καταφέρει, αλλά δε έχεις χρόνο για να το απολαύσεις, το παιχνίδι μεταφέρεται στο μπαλκόνι και ποικίλει ανάλογα με τις επιλογές. Τι εννοώ; Ο γιος μου κάνει πατίνι. Γιούπιιιιιιιι! Μετά από λίγα λεπτά θα κάνει ποδήλατο, ευτυχώς γιατί αυτό μπορεί να σου δώσει λίγο χρόνο, αφού έχεις μετακινήσει τα έπιπλα του μπαλκονιού, να ποτίσεις καμία γλάστρα. Εντάξει, όμως, ρε μαμά, αλλά δεν κοιτάς που ντιφτάρω. Που τι; Ντριφτάρω θα πει, κάνω κόλπα κατά την στροφή. Ίσως και με λίγο φρένο. Σε κοιτάω, μωρό μου! Ωραία, παίρνουμε τα skateboard. Εσύ το μεγάλο κι εγώ το μικρό. Μπρούμυτα πάνω στο skate έτσι; Διότι, αν ανέβουμε και οι δύο και αρχίσουμε τα κόλπα θα χρειαστούμε ασθενοφόρο για το ΚΑΤ. Θέλει δουλειά του skate και χρόνο πολύ δεν έχουμε, αν και φυσικά έχουμε όλο τον εξοπλισμό. Κράνος, προστατευτικά για τους αγκώνες και τα γόνατα, τα οποία ο γιος μου φοράει πάνω από τις πιτζάμες και πέφτω κάτω από τα γέλια μόλις εμφανίζεται στο ίδιο μπαλκόνι. Χριστέ μου, τι γλυκό πλάσμα! Πάνω από τον Μίκυ και τον Ντόναλντ, ένας φαντάρος έτοιμος για πόλεμο.

Αργότερα θα ζωγραφίσουμε και θα κολλήσουμε τα έργα στα ντουλάπια της κουζίνας, θα εκτοξεύσουμε αυτοκινητάκια από ειδικές κατασκευές, ύστερα θα γονατίσω να τα βρω κάτω από τις καρέκλες του σαλονιού γιατί ο γιος μου έχει κάτι να κάνει στο δωμάτιο του, ενώ ταυτόχρονα έχω βάλει και κάτι στο τσουκάλι να φάμε το μεσημέρι. Τα Σάββατα πάντα μαγειρεύω και προσπαθώ να περνάω όλη την ημέρα με το παιδί. Δεν είναι μόνο οι ενοχές ότι δεν το βλέπω πολύ τις καθημερινές. Αυτό έχω ανάγκη. Να τον χορτάσω.

Μαμά, πολύ κακιά αυτή η Κρουέλα Ντε Βιλ

Και τα καταφέρνουμε. Επιστρέφει από το δωμάτιο του ντυμένος σεφ. Έχει βάλει μια ποδιά και ένα καπέλο που είχαμε κρατήσει από κάποιο παιδικό πάρτι. Να σε βοηθήσω μαμά; Βάζει το σκαμπουδάκι του και θέλει να ανακατέψει το φαγητό. Να κόψει σαλάτα και να πλύνει τα πιάτα. Με απύθμενη όρεξη κουβαλάει το σκαμπουδάκι του και τα κάνει όλα. Σε λίγο φεύγει πάλι και επιστρέφει ντυμένος Ζορό. Πόσο με κάνει να γελάω. Μαμά, βαρέθηκα να είναι σεφ. Είμαι ο Ζορό. Θέλεις να παίξουμε με τα σπαθιά; Εννοείται! Που είναι το δικό μου.

Τελικά, καθόμαστε για φαγητό. Αν είσαι μάνα, ξέρεις. Όταν τρώμε μιλάμε και μιλάμε πολύ.

Για το φαγητό που κάνει καλό στα κόκαλα και τους μυς, για τον μικρό αρακά που πήγε να συναντήσει την φίλη του την ντομάτα και το καρότο που το κοροϊδεύανε επειδή είναι πορτοκαλί, αλλά τελικά, μόλις έμαθαν πόσο καλό κάνει, όλοι ήθελαν να το κάνουν παρέα.

Βέβαια, δε το ήξερες αυτό για το καρότο;

Μετά από σχεδόν ένα οκτάωρο, μπορούμε πια να κάτσουμε λίγο . Όχι αυτή την φορά το εννοώ. Εξάλλου το δούλεψα το οκτάωρό μου. Θα καθίσω κι εγώ. Και μάλιστα δίπλα στο πιο γλυκό, απαλό και μυρωδάτο παιδάκι του κόσμου. Τον γιο μου, που λίγο κουρασμένος ακουμπάει πάνω του για να δούμε ταινία. Έχω κλείσει τα παντζούρια, έχουμε ένα μπολάκι με κομμάτια φρούτα, ένα σακουλάκι με γαριδάκια. Έχουμε φτιάξει το δικό μας σινεμά. Γιατί είναι πουά τα 101 σκυλιά της Δαλματίας, μαμά; Γιατί θέλει να τα αρπάξει αυτή η κυρία; Μαμά, πολύ κακιά αυτή η Κρουέλα Ντε Βιλ. Μαμά, μπορώ να πάρω ένα σκυλάκι; Περνάω υπέροχα με τον γιο μου. Αυτές οι κλασικές ταινίες της Nova κάθε μέρα μας ταξιδεύουν σε χώρες μακρινές και μαγικές. Ο γιος μου παρακολουθεί με τα μάτια ορθάνοιχτα, εγώ προσπαθώ να του λύσω τις απορίες, ρωτάει συνέχεια, γελάει. Αν τρομάξει με αγκαλιάζει. Κολλάει πάνω μου. Απολαμβάνω κάθε στιγμή. Και κάτι ακόμα. Ξαναγίνομαι παιδί. Για όση ώρα κρατάει η ταινία, δεν έχω καμιά σκοτούρα. Χαλαρώνω.

Η Λαίδη και ο Αλήτης, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών,  Ντάμπο, το ελεφαντάκι, Πινόκιο. Τρελαίνομαι για παιδικές ταινίες. Το μυαλό μου φεύγει από τα καθημερινά μας προβλήματα.

Το Animal Kingdom, το ζωικό βασίλειο της Disney, κάνει… περιοδεία αυτό το καλοκαίρι στα κανάλια Novacinema, μαζί με υπέροχες κλασικές ταινίες. Από 19 Ιουνίου μέχρι 28 Ιουλίου, καθημερινά στα κανάλια Novacinema.

Έχω την καλύτερη παρέα δίπλα μου. Τι άλλο θέλω; Κάτι μικρό. Ένα τόσο δα κουτάκι, να τις βλέπω όποτε θέλω. Το NovaBox+. Γράφω τις ταινίες και αν δεν μπορούμε να τις δούμε το μεσημέρι ή το βράδυ, το τις βλέπουμε οποιαδήποτε άλλη στιγμή μπορούμε. Μπορεί να τα καταφέρει έτσι και ο μπαμπάς. Να είμαστε οι τρεις μας. 

Αν είμαι τυχερή, μπορεί μετά την ταινία να μας έχει πάρει ο ύπνος. Έτσι, ξυπνάμε με πιο πολύ όρεξη για παιχνίδι. Κι επειδή το σπίτι δεν είναι πια ενδιαφέρον, βγαίνουμε. Εγώ φυσικά είμαι ο personal helper του γιου μου. Κουβαλάω, πατίνι, ποδήλατο, μπάλα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, γιατί δεν έχει αποφασίσει ακόμα τι θα παίξει, τα προστατευτικά και το κράνος. Skateboard, μαμά;

Συναντάμε φίλους του γιου μου και μαζί και τους άλλους helpers τους. Τις μαμάδες φίλες μου, οι οποίες είναι επίσης εκπαιδευμένες στο κουβάλιμα. Στα όρθια πίνουμε καφέ και λέμε καμιά κουβέντα όσο τα παιδιά μας τρέχουν γύρω γύρω με τα ποδήλατα. Είμαστε σε επιφυλακή για την αλλαγή του παιχνιδιού από ποδήλατο σε ποδόσφαιρο, σε μπάσκετ, σε ποδόσφαιρο, λίγο τραμπολίνο που έχει, τσουλήθρα, κούνια, ποδήλατο με όλα τα αξεσουάρ, μπάσκετ, ποδόσφαιρο, βαρελάκια στο χώμα, ποδήλατο, πατίνι.

Ένας καρβουνιάρης στο μπάνιο

Το μπάνιο στο σπίτι είναι απολαυστικό. Ποτέ πριν δεν είχα καταλάβει την αξία του. Μαύρο νερό και σαπούνι τρέχει στην μπανιέρα και το παιδί ύστερα από πολύ τρίψιμο γίνεται ξανά λευκό. Γελάει και θέλει να δει την μουρίτσα του όταν του λέω ότι είσαι σαν καρβουνιάρης. Με ρωτάει τι είναι καρβουνιάρης με σαπούνια στα μαλλιά και το σαγόνι. Του λέω πώς κάπως έτσι είναι τα μούσια του Αϊ Βασίλη και μου ζητάει ένα σκυλάκι Δαλματίας για τα Χριστούγεννα.

Θα φάει κατάκοπος κι εγώ το ίδιο. Η τελευταία ιστορία της ημέρας λέγεται στο κρεβατάκι του. Με όση δύναμη έχει ακόμα ακούει για τον Βάτραχο που ήθελε να πετάξει. Τα βλέφαρά του κλείνουν, ανοίγουν για λίγο και ξανακλείνουν. Μου ζητάει να τον πάρω αγκαλιά κι εγώ του λέω ότι έτσι, μόλις μεγαλώσει λίγο, θα παίρνουμε αγκαλίτσα και το σκυλάκι Δαλματίας. Γελάει με ευχαρίστηση και τον παίρνει ο ύπνος. Χαμογελάω κι εγώ. Μπορεί και να μην κάνω μπάνιο απόψε. Μάλλον θα κοιμηθώ εδώ.