Ναυάγιο στην Πύλο: Ποια είναι η Nawal Soufi που ειδοποίησε τις αρχές για τη διάσωση των μεταναστών
- 15 ΙΟΥΝ 2023
«Μπορεί να λάβω μια κλήση ανά πάσα στιγμή. Οι μετανάστες στη θάλασσα φωνάζουν: “Υπάρχουν 500 άνθρωποι στο πλοίο, είμαστε στη θάλασσα για 10 ημέρες και δεν υπάρχει άλλο νερό”. Εγώ πρέπει να κάνω ό,τι μπορώ για να τους βοηθήσω». Τα λόγια ανήκουν στη Nawal Soufi, στη «Nawal, άγγελο των προσφύγων», σε μια συνέντευξή της στο AFP.
«Nawal, ο άγγελος των προσφύγων» είναι ο τίτλος του βιβλίου που γράφτηκε για εκείνη. Για τη ζωή και τη συνεχή δράση της προκειμένου να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη. Η Μαροκινή ακτιβίστρια, Nawal Soufi, έχει γίνει το σύμβολο της ελπίδας για πολλούς μετανάστες που στοιβάζονται σε πλοία προκειμένου να φτάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές.
Το ναυάγιο της Πύλου, ένα από τα μεγαλύτερα ναυάγια στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Ένα από τα φονικότερα ναυάγια των τελευταίων ετών στην Ευρώπη. 79 άψυχα κορμιά έχουν ανασυρθεί με τις μαρτυρίες να κάνουν λόγο για πολλές εκατοντάδες επιβάτες στο αμπάρια του πλοίου.
Η Nawal Soufi δηλώνει πως είναι η πρώτη που ειδοποίησε τις ιταλικές και ελληνικές αρχές κι έδωσε πληροφορίες για την κατάσταση των μεταναστών πάνω στο πλοίο που τελικά βυθίστηκε στα ανοιχτά της Πύλου.
Ναυάγιο στην Πύλο: H Nawal Soufi ειδοποίησε τις αρχές για τη διάσωση των μεταναστών
Η Nawal Soufi με μία ανάρτησή της στο Facebook, μέσω του οποίου συντονίζει τη δράση της, κάνει γνωστά όσα της μετέφεραν οι μετανάστες του ναυαγίου.
«Εξουσιοδοτώ τους δημοσιογράφους που επικοινωνούν μαζί μου αυτές τις ώρες να χρησιμοποιήσουν αυτή τη δήλωση για να καταγράψουν μέρος της δυναμικής των γεγονότων που έλαβαν χώρα χθες.
Στις 13 Ιουνίου 2023, τις πρώτες πρωινές ώρες, μετανάστες που επέβαιναν σε σκάφος φορτωμένο με 750 άτομα επικοινώνησαν μαζί μου και μου μίλησαν για την κατάστασή τους. Μετά από πέντε ημέρες ταξιδιού, το νερό είχε τελειώσει, ο καπετάνιος του πλοίου τούς είχε εγκαταλείψει στην ανοιχτή θάλασσα και υπήρχαν επίσης έξι πτώματα στο σκάφος. Οι μετανάστες δεν γνώριζαν ακριβώς πού βρίσκονταν, αλλά χάρη στον άμεσο εντοπισμό του τηλεφώνου Thuraya (σσ. δορυφορικό τηλέφωνο), μπόρεσα να μάθω την ακριβή τους θέση και να ειδοποιήσω τις αρμόδιες αρχές.
Ωστόσο, η κατάσταση περιπλέχθηκε όταν ένα πλοίο πλησίασε το σκάφος, έδεσε σχοινιά σε δύο σημεία του σκάφους και άρχισε να πετάει μπουκάλια με νερό. Οι μετανάστες αισθάνθηκαν μεγάλο κίνδυνο, καθώς φοβόντουσαν ότι τα σχοινιά θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανατροπή του πλοίου και ότι η προσπάθεια επί του σκάφους για να πάρουν νερό θα μπορούσαν να προκαλέσουν τη βύθισή της. Για τον λόγο αυτό, απομακρύνθηκαν ελαφρώς από το πλοίο για να αποφύγουν ένα ναυάγιο.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, η κατάσταση στο σκάφος έγινε ακόμη πιο δραματική: οι μετανάστες ήταν μπερδεμένοι και δεν καταλάβαιναν αν επρόκειτο για επιχείρηση διάσωσης ή για έναν τρόπο να θέσουν τη ζωή τους σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Παρέμεινα σε επαφή μαζί τους μέχρι τις 11 το βράδυ ώρα Ελλάδας, προσπαθώντας να τους καθησυχάσω και να τους βοηθήσω να βρουν μια λύση. Όλη την ώρα με ρωτούσαν τι έπρεπε να κάνουν και τους έλεγα συνεχώς ότι η ελληνική βοήθεια θα ερχόταν.
Σε αυτό το τελευταίο τηλεφώνημα, ο άνθρωπος με τον οποίο μιλούσα μου είπε ρητά:
“Νιώθω ότι αυτή θα είναι η τελευταία μας νύχτα στη ζωή”.
Όταν οι μετανάστες απομακρύνθηκαν ελαφρώς από το πλοίο, δεν υπήρχε πρόθεση να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Ιταλία, γιατί δεν θα ήξεραν πώς να πλεύσουν στα ιταλικά ύδατα, καθώς ο πραγματικός καπετάνιος του πλοίου έλειπε και ρωτούσαν συνεχώς τι να κάνουν. Χρειάζονταν οπωσδήποτε βοήθεια στα νερά όπου βρίσκονταν, και αν μου είχαν εκφράσει την πρόθεσή τους να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Ιταλία, προφανώς θα είχα στείλει ενημέρωση στη Μάλτα, την Ελλάδα και την Ιταλία, αλλά οι μετανάστες δεν είπαν ποτέ κάτι τέτοιο.
Είναι ποτέ δυνατόν η φυγή των μεταναστών από την κατάσταση κινδύνου στην οποία βρίσκονταν να ερμηνεύτηκε από τις ελληνικές αρχές ως φυγή από τη διάσωση; Αυτά είναι ερωτήματα που δεν μπορώ να απαντήσω, αλλά μπορώ να βεβαιώσω ότι αυτοί οι άνθρωποι ζητούσαν πάντα να διασωθούν από οποιαδήποτε χώρα.
Αυτή είναι η τελευταία ακριβής θέση που εστάλη από το τηλέφωνο της Thuraya και κοινοποιήθηκε στη Μάλτα, την Ελλάδα και την Ιταλία Τοποθεσία για τις 3:10 μ.μ. ώρα Ελλάδας. Lat N 036 You 008’059.660″ Lon E 021 You 002’009.749″
Καθ’ όλη τη διάρκεια του απογεύματος και μέχρι τις 23:00 δεν έκανα τίποτα άλλο από το να καθησυχάζω τους ανθρώπους που τηλεφωνούσαν από το σκάφος, εξηγώντας τους ότι οι αρμόδιες αρχές είχαν τη θέση του σκάφους εδώ και πολλές ώρες και ότι η διάσωση θα έφτανε σίγουρα. Το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να διαχειριστούν τον πανικό που επικρατούσε στο πλοίο», έγραψε η Nawal Soufi.
Ποια είναι η Nawal Soufi
Γεννήθηκε στο Μαρόκο από Μαροκινούς γονείς το 1988.
Λίγες εβδομάδες μετά τη γέννησή της, η οικογένεια της Nawal Soufi μετακόμισε στην Κατάνια.
Στα 14 της ξεκίνησε η έντονη κοινωνική δράση της βοηθώντας Μαροκινούς μετανάστες και Ιταλούς άστεγους να επιβιώσουν στην καθημερινότητά τους.
Επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τον αγώνα των Παλαιστινίων και την Αραβική Άνοιξη.
Τον Δεκέμβριο του 2012 ταξίδεψε στη Συρία και ήταν επικεφαλής μιας ανθρωπιστικής αυτοκινητοπομπής που βοήθησε περίπου 800 οικογένειες εκεί. Μετέφερε ένα ασθενοφόρο γεμάτο ιατρικά φάρμακα στη συριακή πόλη Χαλέπι που τότε βρισκόταν υπό πολιορκία.
Για όσο υπήρξε στη Συρία, η Nawal Soufi, έδωσε τον αριθμό τηλεφώνου της σε όλους όσους συνάντησε με στόχο να την ειδοποιήσουν αν χρειαστούν τη βοήθειά της.
Πήρε πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες και τις διεθνείς σχέσεις, ενώ παράλληλα εργαζόταν με μερική απασχόληση ως διερμηνέας σε δικαστήρια και φυλακές της Σικελίας.
Η Nawal Soufi έγινε γνωστή το 2013, όταν έσωσε μια βάρκα που είχε χαθεί στη Μεσόγειο, γεμάτη με εκατοντάδες Σύρους πρόσφυγες. Έλαβε ένα τηλεφώνημα με αίτημα διάσωσης από έναν από τους μετανάστες.
Έχει κερδίσει πολλά βραβεία για τα ντοκιμαντέρ που γύρισε στη Συρία και τη Λιβύη το 2014. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται τα βραβεία ”Pioneer Woman – Donna di Frontiera” και “Border Woman” από τους κριτές του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Συνόρων Marzamemi.
Το 2016 η Nawal Soufi τιμήθηκε με το βραβείο των Ευρωπαίων πολιτών. Κέρδισε το βραβείο πρωτοβουλίας «Τεχνίτες της Ελπίδας» το 2017 υπό την προεδρία του εμίρη Mohammed bin Rashid Al Maktoum στο Ντουμπάι.