Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν βγαίνουν ξανά και ξανά στον δρόμο παρά τις σφαίρες των Ταλιμπάν
- 8 ΣΕΠ 2021
Πριν από λίγες ημέρες, στις 3 Σεπτεμβρίου, οι γυναίκες του Αφγανιστάν προσπάθησαν να διαμαρτυρηθούν, αψηφώντας τον τρόμο των Ταλιμπάν και να ζητήσουν τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Όπως το έθεσε μία νεαρή γυναίκα από το Αφγανιστάν μιλώντας στο Human Rights Watch «Αποφασίσαμε να διαμαρτυρηθούμε για να απαιτήσουμε τα βασικά μας δικαιώματα: Την εκπαίδευση, την εργασία και την πολιτική συμμετοχή. Θέλουμε οι Ταλιμπάν να ξέρουν ότι δεν μπορούν να μας εξαλείψουν από την κοινωνία». Η συγκέντρωση διαλύθηκε με σφαίρες στον αέρα και βίαιη συμπεριφορά απέναντί στις διαδηλώτριες. Διόλου ειρηνικά.
Γυναίκες του Αφγανιστάν όπως η Arezo που μίλησε στο Human Rights Watch βλέπουν τη ζωή τους να συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο καθώς ο κόσμος παρακολουθεί τους Ταλιμπάν να κυβερνούν τη χώρα τους. Οι γυναίκες βγήκαν στους δρόμους αφού οι Ταλιμπάν ανακοίνωσαν ότι οι γυναίκες δεν θα επιτρέπεται να αναλάβουν υψηλές θέσεις στη νέα κυβέρνηση του Αφγανιστάν.
«Οι Ταλιμπάν είπαν στις γυναίκες ότι δεν έχουν θέση στη νέα τάξη. Τους είπαμε ότι θέλουμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε αλλά εκείνοι λένε ότι μόνο οι νοσοκόμες και οι δασκάλες επιτρέπεται να δουλεύουν. Είμαστε μηχανικοί και δικηγόροι και θέλουμε να εξασκήσουμε το επάγγελμά μας, αλλά εκείνοι λένε ότι δεν μπορούμε και πρέπει να μείνουμε στα σπίτια μας», σημείωσε άλλη διαδηλώτρια στο ίδιο μέσο.
«Είμαστε εδώ για να κερδίσουμε τα δικαιώματά μας στο Αφγανιστάν», δήλωσε στο Associated Press μια διαδηλώτρια ακόμα. Η ίδια τόνισε ότι αγαπά τη χώρα της, ενώ οι υπόλοιπες συμμετέχουσες στη διαδήλωση των λίγων ατόμων με το πολύ θάρρος που αψήφισαν τις απαγορεύσεις των Ταλιμπάν, ανέφεραν ότι ο Μωάμεθ είχε δώσει δικαιώματα στις γυναίκες.
Οι διαδηλώσεις στις οποίες συμμετέχουν οι γυναίκες του Αφγανιστάν για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, ξεκίνησαν στη Herat στις 2 Σεπτεμβρίου και εξαπλώθηκαν στην Kabul και στο Mazar – e- Sharif. Στις 3 Σεπτεμβρίου η διαδήλωση στην Kabul έληξε με δακρυγόνα, σπρέι πιπεριού, σφαίρες στον αέρα και χτυπήματα σε διαδηλώτριες, καθώς πλησίαζαν το προεδρικό παλάτι που έχει γίνει το κέντρο των Ταλιμπάν καθώς σχεδιάζουν τη νέα τους κυβέρνηση.
Οι γυναίκες του Αφγανιστάν έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται. Όταν οι Ταλιμπάν είχαν την εξουσία στη χώρα μεταξύ του 1996 και του 2001 ήταν αναγκασμένες να μην σπουδάζουν, να μην δουλεύουν και να υποβάλλονται σε σκληρές τιμωρίες για το παραμικρό.
«25 χρόνια πριν, όταν ήρθαν οι Ταλιμπάν μου απαγόρευσαν να πηγαίνω σχολείο. Όταν τέλειωσαν τα 5 χρόνια διακυβέρνησής τους, σπούδασα για 20 χρόνια και δούλεψα σκληρά. Στο όνομα του καλύτερου μέλλοντός μας δεν θα επιτρέψουμε να γίνει αυτό», σημείωσε μιλώντας στο Tolo η δημοσιογράφος Azita Nazimi, ενώ άλλη διαδηλώτρια, η Soraya κατήγγειλε στο Reuters ότι μία γυναίκα χτυπήθηκε κατά τη διάλυση της διαδήλωσης στο κεφάλι με γεμιστήρα όπλου.
Στις 4 Σεπτεμβρίου έγιναν περισσότερες. Περίπου 100 γυναίκες συγκεντρώθηκαν μπροστά στο παλάτι κουβαλώντας τα πανό τους και ζητώντας με τα συνθήματά τους, ισότητα. Οι Ταλιμπάν αντέδρασαν ακι πάλι βίαια χτυπώντας τουλάχιστον 10 γυναίκες, όπως ανέφερε η διαδηλώτρια Nargis στο Human Rights Watch.
«Όταν είδα ότι χτυπούσαν πολύ μία από τις συμμετέχουσες, πήγα να βοηθήσω αλλά ο στρατιώτης των Ταλιμπάν με χτύπησε με ένα μεταλλικό αντικείμενο και λιποθύμησα. Το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι ήταν άλλες δύο γυναίκες στο έδαφος και ότι ακόμα τις χτυπούσαν», σημείωσε η Nargis.
Οι Ταλιμπάν είναι υποχρεωμένοι από τη διεθνή νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα να σέβονται και να διατηρούν το δικαίωμα για ειρηνικές διαδηλώσεις. Η ελευθερία λόγου και ειρηνικών συγκεντρώσεων όμως, φαίνεται ότι έχει χαθεί από τον χάρτη μαζί με τα βασικά δικαιώματα των γυναικών.
Οι γυναίκες του Αφγανιστάν αψηφούν τις σφαίρες, τα δακρυγόντα, τα χτυπήματα. Στις 7 Σεπτεμβρίου βγήκαν και πάλι στους δρόμους αυτή τη φορά, ενωμένες με άνδρες της χώρας τους. Φώναξαν για τα δικαιώματά τους σε μία διαδήλωση με κύριο στόχο το Πακιστάν, για το οποίο ο λαός του Αφγανιστάν πιστεύει ότι βοηθά τους Ταλιμπάν. Ανάμεσα στα αντιπακιστανικά συνθήματα πρόβαλλαν κι αυτά για τα δικαιώματα των γυναικών. Οι σφαίρες έπεσαν και πάλι στον αέρα.
«Οι γυναίκες του Αφγανιστάν θέλουν η χώρα τους να είναι ελεύθερη. Θέλουν η χώρα τους να ξαναχτιστεί. Είμαστε κουρασμένες. Θέλουμε όλοι οι άνθρωποι μας να ζουν φυσιολογικές ζωές. Πόσο πρέπει να ζούμε σε αυτή την κατάσταση;», ανέφερε η διαδηλώτρια Sarah Fahim στο AFP.
Ανώτερος στρατηγός του αμερικανικού στρατού δήλωσε στον Guardian ότι η χώρα κινδυνεύει να πέσει σε εμφύλιο πόλεμο. Οι Ταλιμπάν δεσμεύτηκαν να είναι πιο μετριοπαθείς στη νέα τους διακυβέρνηση της χώρας, αλλά τα δικαιώματά τους χάνονται ένα ένα. Μαζί και το δικαίωμα στις διαδηλώσεις. Κάτι μας λέει όμως ότι οι γυναίκες του Αφγανιστάν θα ξαναβγούν στους δρόμους. Οι άνθρωποι άλλωστε, έχουν μόνο ο ένας τον άλλο. Και όσο αντέχει ο ένας να διεκδικεί τόσο θα αντέχει και ο διπλανός του.
Οι γυναίκες που ήταν παιδιά το 1996 και κατάφεραν να δημιουργήσουν μία ζωή με ίσους -πολύ σχετικά- όρους με τους άνδρες μετά την αποχώρηση των Ταλιμπάν, είναι πολύ δύσκολο να στερηθούν για δεύτερη φορά τα δικαιώματά τους. Είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσουν να παλεύουν για δικαιώματα με τα οποία έζησαν. Το Αφγανιστάν και οι γυναίκες του ζουν ταραγμένες ημέρες. Ημέρες κατά τις οποίες ο φόβος που προκαλεί η λέξη Ταλιμπάν δεν είναι μεγαλύτερος από τον φόβο μιας ζωής χωρίς δικαιώματα.