Οι μεγαλύτερες προκλήσεις για κάθε γυναίκα στην εργασία της
- 24 ΦΕΒ 2022
Οι γυναίκες προσπαθούν να ξεφύγουν από τους κανόνες και τα πρότυπα που θέτει η κοινωνία. Έχουν αγωνιστεί για ίσα δικαιώματα και εξακολουθούν να παλεύουν για τη θέση που τους αξίζει στον κόσμο. Είναι αλήθεια ότι το κίνημα #MeToo ξεκίνησε να συντρίβει αιώνες πατριαρχίας. Ωστόσο, ο δρόμος είναι μακρύς. Ειδικά στον τομέα της εργασίας, όπου το φαινόμενο της γυάλινης οροφής είναι ακόμα αρκετά διαδεδομένο.
Οι προκλήσεις στην εργασία για κάθε γυναίκα και η ανύπαρκτη πρόοδος
Ενώ μπορεί να φαίνεται ότι ο κόσμος προοδεύει και ότι υπάρχει αυξανόμενη συμμετοχή των γυναικών σε χώρους εργασίας, η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Όπως υπογραμμίζει σχετική έκθεση των Leanin.org και McKinsey: Η πρόοδος δεν είναι αργή. Έχει σταματήσει.
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις για κάθε γυναίκα στην εργασία – Χαμηλή εκπροσώπηση
Οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται σε κάθε επίπεδο, ξεκινώντας από τις βασικές θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με την έκθεση Women In the Workplace 2021, η εκπροσώπηση των μαύρων γυναικών, τις κάνει να μένουν πίσω από λευκούς άνδρες, μαύρους άντρες και λευκές γυναίκες. Αυτή η υποεκπροσώπηση επιδεινώνεται σε ανώτερες διευθυντικές θέσεις. Σε σύγκριση με το 62% των ανδρών σε διευθυντικές θέσεις, μόνο το 38% των γυναικών προάγονται ως διευθύντριες. Ενδιαφέρον, ωστόσο, έχει και το ότι ο αριθμός των γυναικών και των ανδρών που εγκαταλείπουν τις εταιρείες τους είναι σχεδόν ο ίδιος. Αριθμός που δεν δικαιολογεί αυτήν την ανισότητα και τον μισογυνισμό.
Χάσμα αμοιβών μεταξύ των φύλων
Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων παραμένει πεισματικά ευρύ, με μικρές μόνο βελτιώσεις να έχουν σημειωθεί τη τελευταία δεκαετία. Το χάσμα αμοιβών μεταξύ αντρών και γυναικών διαφέρει σημαντικά από χώρα σε χώρα ανά την ΕΕ, με το μεγαλύτερο χάσμα να σημειώνεται (το 2021) στην Εσθονία (21,7%), στη Λετονία (21,2%), στην Αυστρία (19,9%), στη Γερμανία (19,2%), στη Τσεχία (18,9%), στη Σλοβακία (18,4%) και στην Ουγγαρία (18,2%) το 2019. Το χάσμα είναι μικρότερο στην Πολωνία (8,5%), στη Σλοβενία (7,9%), στο Βέλγιο (5,8%), στην Ιταλία (4,7%), στη Ρουμανία (3,3%) και στο Λουξεμβούργο (1,3%).
Η ερμηνεία των αριθμών δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται, καθώς ένα μικρότερο χάσμα αμοιβών σε μία χώρα δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκην μεγαλύτερη ισότητα των φύλων. Σε ορισμένα κράτη μέλη, τα μειωμένα μισθολογικά χάσματα συνδέονται με τη χαμηλότερη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας. Με τη σειρά τους, τα μεγαλύτερα μισθολογικά χάσματα τείνουν να σχετίζονται με τα υψηλά ποσοστά γυναικών που εργάζονται σε θέσεις μερικής απασχόλησης ή με τη συγκέντρωσή τους σε περιορισμένο αριθμό επαγγελμάτων. Μπορούμε, ωστόσο, να εντοπίσουμε ορισμένους διαρθρωτικούς λόγους για το μισθολογικό χάσμα.
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις για κάθε γυναίκα στην εργασία – Σεξουαλική Παρενόχληση
Το κίνημα #MeToo ανέδειξε πολυάριθμες περιπτώσεις γυναικών που αντιμετώπιζαν σεξουαλική και μη σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας. Αυτές οι περιπτώσεις κυμαίνονταν από ανεπιθύμητη λεκτική, μη λεκτική ή σωματική παρενόχληση.
Η έκθεση Women in the Workplace διαπίστωσε ότι το 35% των γυναικών σε θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης στον εταιρικό τομέα, έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση. Μια άλλη μελέτη της EEOC εκτιμά ότι το 75% των γυναικών που υπόκεινται σε τέτοιες εχθρικές καταστάσεις δεν θα αναφέρουν την παρενόχλησή τους. Και ειδικά όταν ο θύτης βρίσκεται σε ανώτερη θέση. Πολλοί συχνά ρωτούν, «γιατί το θύμα δεν το ανέφερε;». Ο πρωταρχικός λόγος, είναι ο φόβος της απόλυσης. Η ίδια έρευνα της EEOC διαπίστωσε ότι «το 75% των θυμάτων παρενόχλησης αντιμετώπισαν αντίποινα όταν το ανέφεραν».
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις για κάθε γυναίκα στην εργασία – Η μητρότητα ως ποινή
Μετά την άδεια μητρότητας, οι γυναίκες δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να επιστρέψουν στην εργασία τους. Η Guardian αναφέρει ότι πάνω από 50.000 γυναίκες χάνουν τη δουλειά τους λόγω των διακρίσεων εξαιτίας της μητρότητας. Ένας τύπος εργασιακής διάκρισης, η διάκριση εγκυμοσύνης, αναφέρεται όταν οι γυναίκες στο χώρο εργασίας απολύονται, δεν προσλαμβάνονται ή αντιμετωπίζουν διακρίσεις κατά την εγκυμοσύνη τους.
Η διάκριση μπορεί να συμβεί με τη μορφή προσβλητικών σχολίων από ανώτερους αξιωματούχους, πελάτες και συναδέλφους σχετικά με τη φυσική και ιατρική τους κατάσταση. Κάποιοι άλλοι τρόποι είναι οι εργοδότες να μειώνουν τις ώρες εργασίας, τις αμοιβές μιας εργαζόμενης, να αλλάζουν τα επιδόματά της, να αρνούνται να την προάγουν ή να την αναγκάζουν να πάρει άδεια (αμειβόμενη ή μη).
«Οι δύσκολες» μέρες του μήνα
Οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους προκαταλήψεις όταν βρίσκονται στην περίοδο τους. Όταν εκδηλώνουν συναισθήματα όπως θυμό ή εκνευρισμό, χλευάζονται από σχόλια όπως «Σταμάτα να γκρινιάζεις. Έχεις περίοδο;» Οι γυναίκες υφίστανται εξαντλητικό σωματικό πόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου τους. Ένα κλασικό παράδειγμα καθημερινού σεξισμού, είναι οι άνδρες υπάλληλοι που θεωρούν ότι οι γυναίκες παίρνουν άδεια περιόδου, ως δικαιολογία για να μην έρθουν στη δουλειά.
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις για κάθε γυναίκα στην εργασία – Αφεντικά για σκότωμα
Πολλοί άνδρες αισθάνονται ότι απειλούνται από τις γυναίκες αφεντικά. Πολυάριθμές μελέτες δείχνουν ότι οι άντρες προτιμούν τους άνδρες από τις γυναίκες αφεντικά. Σε καταγεγραμμένες δημοσκοπήσεις της Gallup από τη δεκαετία του 1950, ο αριθμός των ερωτηθέντων που είπαν ότι θα ήθελαν να εργαστούν για μια γυναίκα δεν ξεπέρασε ποτέ το 25%. Αυτός είναι ο λόγος για την έλλειψη εκπροσώπησης των γυναικών στο χώρο εργασίας. Επειδή υπάρχει έλλειψη ισχυρών γυναικών ηγετών στην κορυφή, δεν υπάρχει κανείς που να ενθαρρύνει και να υποστηρίζει γυναίκες που μόλις άρχισαν να εργάζονται και βρίσκονται στο ξεκίνημα της καριέρας τους.
Γιατί η πρόοδος σταματά σε ό,τι έχει να κάνει με τις γυναίκες
Ο κόσμος μιλάει για πρόοδο και δημιουργία ενός περιβάλλοντος στο οποίο όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται ισότιμα. Γιατί όμως αυτή η πρόοδος σταματά όταν πρόκειται για γυναίκες; Γιατί οι γυναίκες πρέπει να ισορροπούν μεταξύ καριέρας και οικογένειας, ενώ οι άνδρες υποτίθεται ότι πρέπει να παρέχουν οικονομική στήριξη στο σπίτι; Ενώ υπάρχουν άνδρες που υποστηρίζουν τις γυναίκες σε όλες τους τις προσπάθειές τους, γιατί η λέξη «φεμινισμός» χαρακτηρίζεται με τόσο μίσος και περιφρόνηση;
Είναι καιρός να καταστρέψουμε την τοξική αρρενωπότητα και να κάνουμε τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι στόχος του φεμινισμού είναι να μειώσει τις διαφορές μεταξύ των φύλων και να επιτύχει την πολιτική, οικονομική, προσωπική και κοινωνική ισότητα των φύλων.
