Όταν ο γιος μου είπε “κότα” ένα άλλο παιδάκι στο προνήπιο

– Μαμάάά, να σου πω κάτι;

Κάθε φορά που ο γιος μου θα ξεκινήσει με αυτή την πρόταση ξέρω ότι πρέπει να ανοίξω καλά τα αυτιά μου. Θα μου πει κάτι που τον απασχολεί. Η δασκάλα που τον μάλωσε… Κάτι που τον φοβίζει, όπως αν έχουμε ποντίκια στο σπίτι, ή κάτι που άκουσε και δεν ξέρει τι είναι. Ακόμα και κάτι που του είπα και τον έχει στεναχωρήσει. Συνήθως το κάνει πριν κοιμηθεί.

– Μαμά, σήμερα με τον Κωνσταντίνο και τον Γιώργο, είπαμε ένα άλλο παιδάκι, κότα.

Γελούσε πονηρά και μου το είπε λίγο συνωμοτικά.

Όπα είπα από μέσα μου. Τι ‘ναι τούτο, bullying; Οδηγούσα και αν και ήθελα να βλέπω την ευθεία, ένα τεράστιο σταυροδρόμι προέκυψε μπροστά μου: ή θα μπω κι εγώ στη φάση της παρέας του γιου μου και θα γελάσω, θα κάνουμε πλάκα και δεν θα είμαι αυτή που θα χαλάσω το πάρτι ή θα του πω, αυτό που του είπα τελικά, αν και δεν ξέρω αν κινδύνεψα να χαρακτηριστώ σπασίκλα και ξενέρωτη.

– Να σου πω κάτι αγόρι μου, καλύτερα να μην λες σε κάποιον κάτι που δεν θέλεις να σου πει κι αυτός. Εσύ θα ήθελες να είσαι το παιδάκι που είπατε κότα;

– Μα δεν μας άκουσε! (Ο γιος μου ύψωσε την φωνή του)

– Τι δεν σας άκουσε;

– Δεν μας άκουσε που του το είπαμε! (Μου διευκρίνισε και πάλι με δυνατή φωνή)

– Ναι, μα έλα στην θέση του. Θα σου άρεσε, αν το άκουγες, να ήσουν εσύ αυτό το παιδάκι που λένε οι άλλοι κότα; Δεν νομίζω ότι θα ένιωθες και πολύ ωραία.

Ο γιος μου άλλαξε κουβέντα γρήγορα. Κι εγώ δεν επέμενα. Μπορεί και να είχε καταλάβει αυτό που ήθελα να του πω. Μπορεί και όχι. Δεν είναι ούτε πέντε ετών. Πηγαίνει ακόμα στο προνήπιο.

Κι όμως θυμήθηκα και τότε που με είχε ρωτήσει: “δεν θα με κοροϊδεύουν με αυτή μπλούζα στο σχολείο;

Και τότε, τις απόκριες, που του είπα να αγοράσουμε αυτή την αστεία στολή Μπομπ Σφουγγαράκη και μου είπε “όχι, αυτή μαμά, θα με κοροϊδεύουνε”. Ντύθηκε σούπερ ήρωας. Ξέρετε πολλούς να κοροϊδεύουν τον Σούπερμαν;

Έκανα το σωστό; Έτσι νομίζω. Λογικά “την έσπασα” στον γιο μου που δεν γέλασα με την φάση που έκανε με τους συμμαθητές του στο σχολείο, αλλά αυτό έπρεπε να κάνω. Φυσικά και μου πέρασε από το μυαλό αν είναι πολύ νωρίς για μια τέτοια κουβέντα με τον γιο μου, αλλά αυτός μου έδωσε την αφορμή. Δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα: παιδί μου ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την προνηπιακή βία. Εγώ θεωρούσα ότι έχω πολύ καιρό ακόμα για τέτοιες καταστάσεις. Προφανώς είχα άδικο. Θα μου πεις, μήπως είσαι υπερβολική; Δεν έκανε και κανένα έγκλημα το παιδάκι. Φυσικά και δεν έκανε, αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσουμε να χτίζουμε. Από κάπου πρέπει να μπουν τα θεμέλια, από κάποια αφορμή θα πρέπει να ξεκινήσουμε να μιλάμε για τον σεβασμό απέναντι στα άλλα παιδάκια.

Μην περιμένετε να ακολουθήσουν συμβουλές πώς να προστατεύσετε το παιδί σας από το bullying. Πολύ απλά γιατί κι εγώ είμαι πολύ φρέσκια σε αυτό. Δεν ξέρω. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να τον αφήσω να μου μιλήσει αρκετά γι’ αυτό. Να μου πει όλες τις λεπτομέρειες.

Σε καμία περίπτωση δεν σκέφτηκα να τον μαλώσω, ούτε να τον κάνω να νιώσει απαίσια γι’ αυτό που έγινε.

Τον έφερα στην θέση του άλλου παιδιού “κότα”, του είπα ότι κι εγώ στο σχολείο αν άκουγα να με κοροϊδεύουν θα στεναχωριόμουν πολύ, μπορεί και να έκλαιγα, του είπα ότι υπάρχουν μερικά καλύτερα αστεία για να κάνουμε με τους φίλους μας, του είπα ότι κάθε παιδάκι μπορεί να μην είναι στην παρέα μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι πρέπει να του βάζουμε ονόματα, βρήκα τέλος πάντων ό,τι μπορούσα για να μην χρησιμοποιήσω βαριές λέξεις όπως σεβασμός, διαφορετικότητα, περιθωριοποίηση, βία ή φόβος.

Δεν έχω σπουδάσει μητέρα και πολλές φορές παρά τα όσα συζητάμε οι γονείς μεταξύ μας με τις τόσες διαφορετικές απόψεις, τα όσα ακούμε από τους δασκάλους, τι ειδήσεις, τα σεμινάρια, διαβάζουμε στα βιβλία ή τις εμπειρίες (όπως αυτή που διαβάζεις) αποφασίζω με το ένστικτο. Για τίποτα δεν είμαι απόλυτα σίγουρη.

Το μόνο που έχω μάθει μέχρι στιγμής είναι ότι πρέπει να το ακούσεις. Να ακούσεις το παιδί πολύ προσεκτικά και καμιά φορά ίσως να χρειαστεί να διαβάσεις πίσω από τις λέξεις.

Να μαντέψεις. Αν είσαι και τυχερή. Να δώσεις σημασία σε κάτι που σε σένα μοιάζει ασήμαντο. Να κατέβεις στο ίδιο επίπεδο. Να καταλάβεις το συναίσθημα. Να μην δώσεις λύσεις αμέσως. Να μην βιαστείς. Να παρατηρήσεις. Να μην χαλαρώσεις ποτέ. Αν νιώσεις ότι έχεις αφήσει αμφιβολίες για κάτι, να επανέλθεις σύντομα. Ποτέ να μην θεωρήσεις κάτι απλό, επειδή εσένα σου φαίνεται έτσι. Να αγκαλιάσεις, αλλά αυτό, ευτυχώς, το ξέρουμε όλοι πολύ καλά.

Είσαι κι εσύ παντρεμένη με παιδί; Διάβασε:

Θέλεις να είσαι η τέλεια μαμά, αλλά μήπως νιώθεις κωπηλάτης σε γαλέρα τελικά;

Μάνα αντιμέτωπη με την γυμνή αλήθεια της Αρχής του Αρχιμήδη

Όταν δεν ήσουν παντρεμένη με παιδί χώριζες εύκολα. Τώρα; Τώρα που είσαι, τι γίνεται;

Οι 3 μέρες και οι 3 νύχτες του πυρετού