Παραολυμπιακοί Αγώνες 2020: Οι 13 σπουδαίες Ελληνίδες αθλήτριες που διεκδικούν μετάλλια

Παραολυμπιακοί Αγώνες 2020: Οι Ελληνίδες αθλήτριες που μας εκπροσωπούν

Ζωή Μαντούδη

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η Ελληνίδα σφαιροβόλος θα συμμετάσχει στην κατηγορία Τ20. «Έχω πάει Τσεχία, Νέα Ζηλανδία, Ουαλία, Βερολίνο και τώρα θα πάω στο Τόκιο!» δήλωσε λίγες μέρες πριν την αναχώρησή της. Η Ζωή Μαντούδη βρίσκεται σε καλή κατάσταση καθώς κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στη σφαιροβολία με επίδοση 13.00 μ. στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα στο Μπιντγκόζ της Πολωνίας. Η Μαντούδη ξεκίνησε στα 12 με τη δισκοβολία, συνέχισε με το ακόντιο αλλά την κέρδισε η σφαίρα. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες 2020 είναι η μεγάλη της ευκαιρία.

Στέλλα Σμαραγδή

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η Ελληνίδα αθλήτρια στο άλμα εις μήκος (100 μ.) έχει συμμετάσχει στου Παραολυμπιακούς του 2012 και του 2016 πετυχαίνοντας την 6η και 7η θέση αντίστοιχα. Στο Πανευρωπαϊκό 2018 ήταν από τις Ελληνίδες αθλήτριες που κέρδισαν μετάλλιο (Ασημένιο). «Από πολύ μικρή, επειδή η αναπηρία μου είναι μαιευτική παράλυση εκ γενετής, γνώριζα την κατάστασή μου. Οι γονείς μου, βέβαια, με αντιμετώπιζαν φυσιολογικά, οπότε δεν είχα κάποιο θέμα στην κοινωνικοποίησή μου, στη συμπεριφορά των παιδιών στο σχολείο προς εμένα. Έτσι, όταν μεγάλωσα και ήρθε η στιγμή να παρουσιάσω προς τα έξω ότι είμαι ένα άτομο μα αναπηρία, δεν το φοβήθηκα. Ίσα ίσα πήρα αυτοπεποίθηση για αυτό που είμαι και για αυτό που μπορώ να πετύχω στο μέλλον. Ήθελα να δείξω ότι ακόμη κι ένα άτομο με αναπηρία, δεν το εμποδίζει να κάνει το οτιδήποτε» έχει πει σε συνέντευξή της.

Ανθή Λιάγκου

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η ΑμΕΑ πρωταθλήτρια σφαιροβολίας από τα Γιαννένα είναι από τις Ελληνίδες αθλήτριες που έχουν εμπειρία στο κεφάλαιο Παραολυμπιακοί Αγώνες (5η θέση το 2016). Η Λιάγκου έχει κατακτήσει μέταλλια στους Πανευρωπαϊκούς του 2021, του 2018 και του 2016 και είναι κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ.

Αλεξάνδρα Σταματοπούλου

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

H Αλεξάνδρα Σταματοπούλου ήταν 14 ετών όταν διαγνώσθηκε με stiff-person syndrom, ένα αυτοάνοσο που επηρεάζει δραματικά το νευρικό σύστημα. Μερικά χρόνια αργότερα η πάθηση έγινε ακόμα πιο έντονη, ώσπου οι μύες άρχισαν να ατροφούν. «Για εμένα όλα ξεκίνησαν με μουδιάσματα στα πόδια και στα χέρια, που σήμαινε ότι χειροτέρευε η κατάσταση, δηλαδή είχα φτάσει σε σημείο που δεν είχα ούτε τον έλεγχο του κορμού μου, αυτό που με τρόμαζε όμως ήταν ότι δεν γνώριζα ως πού θα φτάσει η πάθηση που έχω. Αυτός ήταν ο φόβος μου. Όχι το αν θα μείνω σε αμαξίδιο ή στο κρεβάτι, που βέβαια πέρασα από όλα τα στάδια».

Το 2011 η Αλεξάνδρα βγαίνοντας από το νοσοκομείο αναζήτησε μια νέα ενασχόληση για να μην μένει στο σπίτι. Και κάπως έτσι μπήκε στη ζωή της η θεραπευτική κολύμβηση. 10 χρόνια μετά η Σταματοπούλου συγκαταλέγεται στις κορυφαίες Ελληνίδες ΑμΕΑ αθλήτριες. Κατέκτησε την 5η θέση στους Παραολυμπιακούς του Ρίο, το Χρυσό Μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2019 και του 2021 και ένα ακόμα Ασημένιο στο Παγκόσμιο του 2020.

Παραολυμπιακοί Αγώνες 2020: Παρούσα και η Μαρία Τσάκωνα

Μια ακόμα σπουδαία αθλήτρια στην πρώτη συμμετοχή της στους θερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2020. Η κολυμβήτρια Τσάκωνα θα αγωνιστεί στα 100 μ. πρόσθιο και στη σκυταλοδρόμια 4×50 μ. ελεύθερο. Η ενασχόλησή της με το κολύμπι ξεκίνησε στα 3 της χρόνια, θεραπευτικά (λόγω ατυχήματος κατά τη γέννησή της είναι ανάπηρη κατά 80%). Από τα 8 της χρόνια και τον πρώτο της αγώνα μέχρι σήμερα, η Μαρία Τσάκωνα έχει μετρήσει σπουδαίες κατακτήσεις με πολλαπλά Ασημένια, Χρυσά και Χάλκινα Μετάλλια σε διεθνείς διοργανώσεις.

Έφη Γκουλή

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η κολύμβηση μπήκε στη ζωή της όταν ήταν 3 ετών. Ή Έφη μπήκε στο νερό πρώτη φορά για να μην ατροφήσει το χέρι της. Από τότε μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει μέρα που να μην βουτήξει στην πισίνα. Το 2017 κατέκτησε το Χάλκινο Μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, κάτι που επανέλαβε με την ίδια επιτυχία και στο Πανευρωπαϊκό. Η κορυφαία Ελληνίδα κολυμβήτρια δεν βλέπει την ώρα να πέσει στα βαθιά των Παραολυμπιακών Αγώνων.

Κατερίνα Πατρώνη

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η Πατρώνη είναι μία από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες αθλήτριες στο αγώνισμα του μπότσια (πρόκειται για διασκευασμένη μορφή του ιταλικού αθλήματος μπότσε και έχει σχεδιαστεί ώστε να παίζεται από άτομα με εγκεφαλική παράλυση ή άλλη κινητική αναπηρία που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο. Παίζεται σε περισσότερες από 40 χώρες). Ωστόσο, η ίδια δεν έχει κάποια αναπηρία. Ασχολήθηκε με το άθλημα για χάρη του μνηστήρα της, Γρηγόρη Πολυχρονίδη, με τον οποίο είναι άχαστο ζευγάρι στους αγώνες εδώ και αρκετά χρόνια. Η τελευταία τους εμπειρία στους Παραολυμπιακούς του 2016 ήταν αξέχαστη, αφού η Κατερίνα και ο Γρηγόρης έφυγαν από το Ρίο με Ασημένιο και Χάλκινο Μετάλλιο. Η σχέση τους με το βάθρο είναι σταθερή και επαναλαμβανόμενη.

Άννα & Χριστίνα Ντέντα

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η Άννα Ντέντα, η σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο συγκαταλέγεται στη λίστα με τις πιο σημαντικές Ελληνίδες αθλήτριες. Η πρωταθλήτρια του μπότσια και η μητέρα της, η Χριστίνα, είναι μια συγκλονιστικά καλή ομάδα στο συγκεκριμένο άθλημα, όπως μαρτυρά το Χάλκινο Μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς του Ρίο, το Χρυσό στο Παγκόσμιο το 2018 και το Ασημένιο Μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό του 2019.

Αναστασία Πυργιώτη

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Μια ακόμα υποδειγματική παρουσία στη λίστα με τις Ελληνίδες αθλήτριες του Τόκιο 2020. Η 29χρονη Αναστασία Πυργιώτη είναι πρωταθλήτρια στο μπότσια, με το οποίο ασχολείται από το 2017. «Δεν είχα καν σχέση με τον αθλητισμό. Ήμουν προσηλωμένη στις σπουδές μου. Γνώριζα πάντα τον προπονητή μου ο οποίος είναι αυτός που με παρότρυνε να δοκιμάσω μαζί με τον Γρηγόρη Πολυχρονίδη. Όταν έγινε η αρχή διαπίστωσα πως μου ταίριαζε το Μπότσια και μάλιστα έφερα και διακρίσεις» δηλώνει σε μία πρόσφατη συνέντευξή της η κλινική ψυχολόγος. Η Πυργιώτη έφυγε για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2020 έχοντας στη φαρέτρα της  Ασημένιο Μετάλλιο σε Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Δωροθέα Ποιμενίδου

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η 26χρονη Ελληνίδα τοξοβόλος κατέκτησε την 17η θέση πριν 5 χρόνια στο Ρίο και αυτοί οι Παραολυμπιακοί Αγώνες είναι η ευκαιρία της για διάκριση, μετά από πολλές καλές επιδόσεις σε διεθνή τουρνουά. Η Ποιμενίδου κατάγεται από την Πιερία και είναι φοιτήτρια στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής στο Αριστοτέλειο. Γεννήθηκε με φωκομέλεια, μία γενετική δυσπλασία που σχετίζεται με τη μη ανάπτυξη των κάτω άκρων. Από ενός έτους κινείται με τεχνητά μέλη και από την ηλικία των 8 ετών ασχολείται με την τοξοβολία. «Η τοξοβολία είναι το κατεξοχήν δυιστικό άθλημα όπου νους και σώμα σε απόλυτη αρμονία έχουν ως αποτέλεσμα την επίτευξη της τέλειας βολής. Μοναδικό βίωμα και εμπειρία για κάποιον που ασχολείται ειλικρινά και αμετάκλητα» έχει πει χαρακτηριστικά.

Δώρα Πασχαλίδου

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η Ελληνίδα τζουντόκα αποτελεί μία ακόμα σπουδαία περίπτωση θέλησης και μαχητικότητας. Δοκίμασε πολλά αθλήματα ώσπου κατέληξε πως η τέχνη του τζούντο είναι αυτή που την εκφράζει καλύτερα. «Η ικανότητα του σώματος με την ικανότατα του πνεύματος είναι κάτι που με συναρπάζει. Ξεκίνησα τζούντο 6 χρόνια πριν. Τα τελευταία 5 προετοιμάζομαι για τους παραολυμπιακούς αγώνες. Ήταν πιο εύκολα τα πράγματα νωρίτερα, χωρίς το ζήτημα του κορονοϊού. Το τζούντο, αν και είναι ατομικό άθλημα, έχει ανάγκη την ομαδικότητα. Θέλει έναν αντίπαλο, συναθλητή, με τον οποίο θα εφαρμόζεις τις τεχνικές σου, θέλει έναν χώρο που δεν είναι πάντα εύκολο να τον εξασφαλίσεις. Αυτοί είναι ορισμένοι από τους παράγοντες που με δυσκόλεψαν πάρα πολύ» είπε σε συνέντευξή της πρόσφατα. Μάλιστα η Πασχαλίδου παρά την ολική τύφλωση, συναγωνίζεται επάξια συναθλήτριές της με μερική όραση. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες 2020 είναι για εκείνη η πιο μεγάλη στιγμή.

Κατερίνα Ελ Λατίφ

Photo Via Hellenic Paralympic Committee

Η Ελληνίδα ποδηλάτης έχει στις ψυχικές αποσκευές της την αυτοπεποίθηση που δίνει η 4η και η 5η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2021. Η Ελ Λατίφ γεννήθηκε με σπαστική διπληγία, μία ασθένεια που προκαλεί παραλυσία στα νεύρα. Η ίδια δηλώνει: «Γεννήθηκα με αυτό και έτσι μεγάλωσα. Δεν το άφησα όμως.Το ξέχναγα ότι το είχα. Ακόμα και όταν με κοιτούσαν για το περπάτημά μου, δεν το σκεφτόμουν, χαμόγελαγα. Το θυμόμουν μόνο όταν οι άλλοι με έβλεπαν και έλεγαν “κρίμα” ή μου έδιναν την θέση τους στο μετρό ή στο λεωφορείο». Όταν ήταν μικρή ο αθλητισμός ήταν αποτρεπτικός για εκείνη, κάτι που άλλαξε μεγαλώνοντας. Σήμερα η ποδηλασία αλλά και ο στίβος είναι τα 2 μεγάλα της πάθη και παρά τις στερήσεις που έχει βιώσει κάνει τις ορθοπεταλιές της με το κεφάλι πολύ ψηλά.