Πέννυ Μπαλτατζή: Η εξομολόγηση για τη ψυχική ασθένεια της μητέρας της και τις 4 αποβολές της
- 17 ΔΕΚ 2020
Η τραγουδοποιός Πέννυ Μπαλτατζή βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή “The 2Night Show” και μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου με αφοπλιστική ειλικρίνεια για όλα. Ο κάθε άνθρωπος κουβαλά μέσα του σημεία σκοτεινά, αναμνήσεις που πονούν και όσο παραμένει σιωπηλός δεν καταλαβαίνει ότι αυτά τα βιώματα μπορεί να είναι κοινά με πολλούς άλλους ανθρώπους. Υπό αυτό το πρίσμα η Πέννυ Μπαλτατζή μοιράστηκε τις εμπειρίες της μεγαλώνοντας με τη ψυχικά ασθενή μητέρα της, τις τέσσερις αποβολές που βίωσε πριν γίνει μαμά και την απώλεια του αδερφού της.
«Υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες εκεί εξώ και υπάρχει πολύς συντηρητισμός και ταμπού για τα θέματα ψυχικής υγείας και γι’ αυτά που ήταν πάντα μέσα στη ζωή. Το να έχεις μια αποβολή, μια παλίνδρομη κύηση ήταν κάτι που συνέβαινε. Και τώρα που το αποφασίζουμε μετά τα 35 στην καλύτερη, είναι λογικό να συμβαίνουν και πιο πολλά γιατί το σώμα της γυναίκας έχει ένα ρολόι που λένε. Και μετά είναι σαν να αρχίζει να κινείται πιο αργά», σημείωσε μιλώντας για τις 4 αποβολές που βίωσε η Πέννυ Μπαλτατζή.
Η ερμηνεύτρια που αυτή την περίοδο εμφανίζεται στο πλευρό του Αντώνη Λουδάρου ως coach του, στο φιλανθρωπικό show τραγουδιού “Just The 2 Of Us” διευκρίνισε ότι οι δύο αποβολές της αφορούσαν δίδυμη κύηση και είχε βιώσει δύο ακόμα αποβολές, πριν γίνει τελικά μητέρα. «Θέλω να πω στις γυναίκες που βιωνουν το ίδιο πρόβλημα, ότι δεν είναι μόνες. Πρέπει να επικοινωνούν τα προβλήματά τους με τον σύντροφό τους, με την οικογένεια τους τον περίγυρό τους. Εγώ κάποια στιγμή βρήκα τοίχο μέσα μου, ένιωσα σκοτάδι», πρόσθεσε η Πέννυ Μπαλτατζή.
Στη συνέχεια η Πέννυ Μπαλτατζή ρωτήθηκε για τα παιδικά της χρόνια από τον Γρηγόρη Αρναούτογλου και με γλυκύτητα και ειλικρίνεια μίλησε για τη μητέρα της, η οποία υπέφερε από ιδεοψυχαναγαστική υστερία. «Η μαμά μου ήταν ψυχικά ασθενής. Είναι σημαντικό να εντοπίζουμε τι συμβαίνει και να το επικοινωνούμε για να το θεραπεύσουμε όσο πιο νωρίς», είπε η Πέννυ Μπαλτατζή εξηγώντας γιατί στην αρχή της κουβέντας τους μίλησε και για το ταμπού της ψυχικής ασθένειας.
«Είναι πράγματα τα οποία ένας άνθρωπος τα κάνει και μετά τα ξεχνά κι ευτυχώς για εκείνον δηλαδή, αλλά για ένα παιδάκι είναι οι πρώτες του αναμνήσεις. Δεν θυμάμαι τα πολύ πρώιμα μου χρόνια, αλλά όταν γεννήθηκε ο αδερφός μου, που μάλλον υπήρχε ήδη η ασθένεια στη μαμά μου και μετά μπήκε στον μεγεθυντικό φακό και γιγαντώθηκε. Κι αν δεν μπορούσες να το αντιμετωπίσεις μία πριν μετά δεν μπορείς 10. Η μαμά μου είχε μία αγχώδη διαταραχή είχε ιδεοψυχαναγαστική υστερία, ψυχαναγκασμό», σημείωσε η Πέννυ Μπαλτατζή.
«Δεν μπορούσε με τίποτα να ανταπεξέλθει στο πρόγραμμα των παιδιών, στο σχολείο στο γάλα τους το πρωί. Για παράδειγμα, η μαμά μου ξυπνούσε το πρωί έφτιαχνε το γάλα μας όταν πίστευε εκείνη κι εμείς το πίναμε παγωμένο. Έτσι το είχε εκείνη προγραμματισμένο, στο μυαλό της, δεν μπορούσε η γυναίκα», είπε με τρυφερότητα και ενσυναίσθηση η Πέννυ Μπαλτατζή. «Πίναμε το γάλα παγωμένο, τρώγαμε παγωμένο φαγητό και φυσικά έχει κάνει και πράγματα πάρα πολύ άσχημα. Έχει τύχει να βάλει τιρμπουσόν και μαχαίρι στο λαιμό του αδελφού μου. Προσπαθούσα να ισορροπήσω ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο τι είναι σωστό και λάθος. Ο πατέρας μου δούλευε, τον έπαιρνα τηλέφωνο, πικραινόταν πολύ αλλά δεν μπορούσε να κάνει και κάτι», εξήγησε στη συνέχεια η Πέννυ Μπαλτατζή.
«Η μαμά μου το 1965 πάθαινε κρίσεις πανικού. Δεν ξέρανε καν τι είναι. Λέγανε αυτή είναι λίγο περίεργη. Ο πατέρας μου μου είπε μετά από χρόνια: Είχα καταλάβει ότι η μαμά σου είναι σαν παιδί με αναπηρία και με συγκλόνισε. Την αγαπούσε πολύ», σημείωσε η τραγουδίστρια. «Έχω κάνει ψυχοθεραπεία και ψυχόδραμα γιατί εγώ το είχα ανάγκη και είναι ό,τι πιο ωραίο έχω δωρίσει στον εαυτό μου. Έχω διαπιστώσει ότι έχω περάσει κάποιες μικρές κρίσεις κατάθλιψης, τις οποίες προσπέρασα και γνώρισα μια άλλη Πέννυ που αγαπάω πολύ», σημείωσε η Πέννυ Μπαλτατζή. «Μέσα από εκείνη γεννιούνται τραγούδια, ήρθε το παιδάκι μου, γνώρισα τον άνδρα μου, μέσα από τη σκοτεινιά βρήκα το φως», σημείωσε στη συνέχεια.
Η ίδια μίλησε και για την απώλεια του αδερφού της που «πέθανε το 2011, έφυγε από διχοτόμηση καρωτιαίας αρτηρίας στον ύπνο του», όπως είπε. Ενώ για τις σχέσεις της με λάθος συντρόφους πριν γνωρίσει τον σύζυγό της, Χρήστο, είπε: «Υπήρξα με λάθος συντρόφους γιατί με τράβαγε το κομμάτι της τοξικότητας. Τη μεγαλύτερη αγάπη την πήρα από το μεγαλύτερο δυνάστη μου, τη μητέρα μου».
