Πώς είναι να διοικείς μία εταιρεία και να είσαι μαμά ταυτόχρονα

Πριν λίγες μέρες, έτυχε να διαβάσω ένα τέτοιο κείμενο στο Linkedin. Μου έκανε εντύπωση το ύφος και η αμεσότητα που εκφραζόταν η γυναίκα που το έγραψε και αποφάσισα να το μεταφράσω και να το μοιραστώ εδώ.

Ανήκει στην Sallie Krawcheck, CEO και συνδημιουργό της εταιρείας Ellevest. Πρόκειται για μια ψηφιακή επενδυτική πλατφόρμα για γυναίκες, που θα λανσαριστεί το 2016. Σίγουρα έχει σημασία το αντικείμενο της επιχείρησης αλλά περισσότερο έχουν, νομίζω, όσα γράφει η ίδια η Sallie Krawcheck για την οικογένεια και τον τρόπο που διαχειρίζεται τον συνδυασμό του ρόλου της ως μαμά και ως επιχειρηματία.

Κατά κάποιο τρόπο μισώ την ερώτηση που πάντα κάνουν σε μια επαγγελματία σχετικά με το “πως τα καταφέρνει όλα;”. Η απάντηση μου είναι κλασική: “Σχεδόν με δυσκολία. Και μερικές φορές μόνο με δυσκολία.”

Η κόρη μου ήταν πρόσφατα παράνυφος σε ένα γάμο, με ένα φόρεμα που είχα ξεχάσει να κάνω στρίφωμα. Ο γιος μου φορούσε τη στολή του δημοτικού και στο γυμνάσιο, γιατί με κάποιο τρόπο ξέχασα ότι έπρεπε να την αλλάξουμε. Και η γάτα μου θέλει απελπισμένα καλλωπισμό. Απελπισμένα.

Αλλά κάνω μερικά πράγματα σωστά. Και το να είμαι επιχειρηματίας και να μοιράζομαι αυτό το ταξίδι με τα παιδιά μου, είναι ένα από αυτά τα πράγματα.

Γιατί;

Τα παιδιά μου βλέπουν ότι δεν έχει να κάνει με το να έχεις μια ενδιαφέρουσα καριέρα ή να έχεις ανταπόδοση. Μπορεί να είναι να έχεις ΚΑΙ τα δύο. Σαν οικογένεια, δε μιλάμε μόνο για ό,τι κάνω (η ομάδα μου και εγώ φτιάχνουμε την Ellevest, μια διαδικτυακή επενδυτική πλατφόρμα για γυναίκες). Μιλάμε επίσης σχετικά με το γιατί το κάνω. Αυτό έχει οδηγήσει σε μερικές απαίσιες συζητήσεις στο τραπέζι για την ανταπόδοση που θέλουν να έχουν τα παιδιά μου όταν δουλέψουν.

Έμαθαν ότι η επιτυχία δεν είναι για πάντα και ότι η αποτυχία δεν είναι θανατηφόρα.

Πολλοί από τους γονιούς των φίλων τους, μοιάζουν να είναι “βολεμένοι”. “Εκείνη” είναι αντιπρόεδρος στην Χ εταιρεία. “Εκείνος” είναι γιατρός. Είχαν αυτές τις θέσεις πέρυσι, μάλλον θα τις έχουν και του χρόνου.

Αντίθετα, τα παιδιά μου έχουν δει τα πάνω και τα κάτω της καριέρας μου και το να ξεκινάω μια δουλειά. Αυτή είναι μια πορεία που θεωρώ ότι θα γίνει περισσότερο κανόνας, δεδομένου του επιταχυνόμενου ρυθμού που αλλάζουν οι επιχειρήσεις. Βλέπουν ότι η επανεφεύρεση μιας σταδιοδρομίας – και για πάνω από μια φορά – είναι πιθανή, στην πορεία κάποιου.

Και, ειδικά για την κόρη μου, αυτό νομίζω ότι έχει σημασία. Η έρευνα δείχνει ότι οι γυναίκες παίρνουν πιο βαριά την αποτυχία από ότι οι άντρες. Άλλωστε, οι γυναίκες αγαπάμε να φέρνουμε Α στο σχολείο. Η ντροπή γύρω από την αποτυχία, υπάρχει ακόμα στην κοινωνία μας, αλλά όχι στο σπίτι μας.

Όταν τα παιδιά μου με έχουν ανάγκη, μπορώ να είμαι εκεί. Και τα δύο πέρασαν σοβαρά προβλήματα υγείας (που έχουν ξεπεράσει εντελώς). Μπόρεσα να είμαι στο πλευρό και των δύο, χάρη στην ευελιξία που δίνει η επιχειρηματικότητα. Σίγουρα, καθυστέρησα να πάω σε παραστάσεις τους και έχασα βραδιές γονέων στο σχολείο, αλλά καταλαβαίνουν απολύτως την προτεραιότητα που έχουμε ως οικογένεια.

Ας το αντιπαραβάλω αυτό με τότε που ήμουν σε εταιρεία και είχα ένα πρόβλημα υγείας. Είπα στον διευθύνοντα σύμβουλο ότι θα χρειαστεί να λείψω για λίγο για να κάνω μια μαγνητική… και μου είπε να γυρίσω στη συνάντηση που είχα, όσο το δυνατόν συντομότερα. Κανένα “ω Θεέ μου πάρε όσο χρόνο θες”. Ούτε καν ένα “ελπίζω ότι είσαι εντάξει”. Ούτε επίσης με ρώτησε για τα αποτελέσματα.

Ξέρω ότι δεν είναι όλα τα αφεντικά σε εταιρείες έτσι, αλλά το δικό μου ήταν. Η ελευθερία που μου έδωσε η επιχειρηματικότητα όταν η οικογένεια μου με είχε ανάγκη, ήταν πραγματική ευλογία.

Είμαι πάντα ευγνώμων. Μου αρέσει που είναι δυσκολότερο να ιδρύσω ως γυναίκα μια επιχείρηση από ότι αν ήμουν άντρας; Όχι. Με τρέλανε το ότι ένας μπαμπάς στο σχολείο της κόρης μου μου είπε ότι έλειπα από ένα σχολικό παζάρι; Φυσικά. Δεν είχε καθόλου πλάκα να πετάω με καταιγίδα για να φτάσω σε συνάντηση που είχα στη Φλόριντα την προηγούμενη εβδομάδα; Δεν είχε καθόλου.

Πως χαρακτηρίζω αυτά τα προβλήματα: first world problems. Όπως λέει η Billie Jean King “η πίεση είναι προνόμιο”. Το να μου έχουν εμπιστευτεί εξωτερική χρηματοδότηση για να φτιάξω την Εllevest και να μπορώ να μεγαλώνω τα παιδιά μου: και τα δύο είναι προνόμιο, και προσπαθώ να είμαι σίγουρη ότι τα παιδιά μου το ξέρουν αυτό… ακόμα και αν η κόρη μου σκόνταψε στο φουστάνι, περπατώντας στον διάδρομο.