Quiet firing: Ο τοξικός «μπαμπάς» του quiet quitting
- 26 ΟΚΤ 2022
Το ραντάρ στους σύγχρονους χώρους εργασίας, φαίνεται ότι λειτουργεί με τεχνολογία stealth. Μετά το θόρυβο που προκάλεσε στα media η «ήσυχη» παραίτηση του quiet quitting, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την αρχή του κακού. Αυτή, της «ήσυχης» απόλυσης, ή quiet firing.
Ένας εργαζόμενος υποτίθεται ότι λέει «ναι» στο quiet quitting, κάνοντας το ελάχιστο από αυτά που απαιτούνται στη δουλειά του. Η αθόρυβη παραίτηση, δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπει μια δουλειά, αλλά μάλλον ότι αρνείται να ενταχθεί στην κουλτούρα του hustle και να εκτελεί με συνέπεια, καθήκοντα που είναι εκτός των καθορισμένων αρμοδιοτήτων του. Κάτι δηλαδή που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για τις βασικές εργασιακές μας σχέσεις, έφτασε να έχει τον δικό του ορισμό. Με μάλιστα ξεκάθαρα αρνητικά επιφορτισμένη έννοια. Στην αντιπέρα όχθη, αυτή των εργοδοτών, βρίσκεται το quiet firing.
Pexels
Η αλληλεπίδραση μεταξύ quiet quitting και quiet firing
Μετατοπίζοντας την προσοχή από τους εργαζομένους και τo quiet quitting, συναντάμε το αντίστοιχο trend και στους εργοδότες. Εκείνοι βέβαια επιδίδονται σε «ήσυχες» απολύσεις. Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση του LinkedIn News, πολλοί εργαζόμενοι, υποστηρίζουν ότι είτε έχουν δει, είτε έχουν οι ίδιοι βιώσει φαινόμενα, quiet firing.
H αθόρυβη απόλυση, συμβαίνει όταν ένας εργοδότης μπορεί να έχει (ή όχι) συγκεκριμένο λόγο για να αποχωρήσει ένας ή περισσότεροι εργαζόμενοι από μια επιχείρηση. Ενεργεί με τέτοιο τρόπο, που κάνει τη δουλειά δυσάρεστη ή μη ανταποδοτική. Ασκεί συνεχώς πίεση με τους δικούς του όρους, η οποία τελικά οδηγεί σε παραίτηση. Χωρίς να τον απολύσει, τον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια προς την παραίτηση.
Υπάρχει μια σαφής αλληλεπίδραση μεταξύ quiet quitting και quiet firing: Eίναι πιθανό ότι ένα εργασιακό περιβάλλον, όπου λειτουργεί με όρους ήσυχης απόλυσης, θα οδηγήσει στη δημιουργία μιας κουλτούρας ήσυχης παραίτησης. Αν ένας εργαζόμενος δεν αισθάνεται ότι η δουλειά του αναγνωρίζεται ή/και ότι δεν τον εκτιμούν, είναι πιο πιθανό να αναζητήσει μια νέα δουλειά, αντί να επικεντρωθεί στο να εντυπωσιάσει τους διευθυντές του και να εργαστεί για να αναπτυχθεί μέσα σε έναν οργανισμό.
Αυτό δεν είναι απαραιτήτως ένα νέο φαινόμενο, αλλά μάλλον ένα νέο όνομα για μια τοξική τάση στον χώρο εργασίας που υπάρχει εδώ και χρόνια.
Η αθόρυβη απόλυση ενός υπαλλήλου, μπορεί να είναι σκόπιμη ή ακούσια και συχνά επισημαίνει ένα συστημικό ζήτημα. Σημαίνει ότι οι διευθυντές δεν κάνουν τη δέουσα προσπάθεια, προκειμένου να καθοδηγήσουν τους εργαζομένους, προς τους στόχους τους. Σημαίνει ότι δεν είναι διαφανείς στην επικοινωνία σχετικά με την απόδοση ενός υπαλλήλου, είτε αυτή είναι καλή, είτε όχι.
Σημάδια που μαρτυρούν quiet firing
Ενώ δεν υπάρχει αυστηρός κανόνας για να προσδιορίσεις εάν απολύεσαι αθόρυβα, αν πιστεύεις ότι ίσως είσαι θύμα quiet firing, μπορείς να αναζητήσεις τα παρακάτω σημάδια:
- Σε παραμερίζουν συνέχεια για προαγωγές και αυξήσεις, χωρίς να παίρνεις σχόλια σχετικά με την απόδοσή σου.
- Δεν σου δίνεται εποικοδομητική κριτική για τις επιδόσεις σου.
- Σου αναθέτουν πράγματα που είναι κάτω από τις ικανότητές σου ή σε διαχωρίζουν από τους συναδέλφους σου.
- Δεν σου δίνονται πληροφορίες που χρειάζεσαι για να πετύχεις ή να διαπρέψεις στο ρόλο σου.
- Οι υπεύθυνοί σου, δεν αφιερώνουν καθόλου χρόνο σε εσένα.
- Σε «πειράζουν» συνέχεια σε meetings, «ξεχνάνε» να σε προσθέσουν σε σημαντικά email
- Aπορρίπτουν συνεχώς τις απόψεις, τις προτάσεις και τις ιδέες σου.
Ο τοξικός «μπαμπάς» του quiet quitting
Η ήσυχη απόλυση δεν είναι μόνο μια τοξική εργασιακή κουλτούρα, αλλά αφήνει επίσης τους εργαζόμενους πλήρως απογοητευμένους. Συχνά, δεν έχουν την αυτοπεποίθηση ή την αυτοεκτίμηση να αρχίσουν να εργάζονται σε διαφορετικό χώρο εργασίας, επειδή ο προηγούμενος, τους ανάγκασε έμμεσα να τα παρατήσουν (cue quiet firing).
Ωστόσο, σε κάθε επαγγελματικό περιβάλλον, θα πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα ανατροφοδότησης μεταξύ εργοδοτών-εργαζομένων. Έτσι κάθε εργαζόμενος, θα μπορεί να κατανοήσει βαθύτερες πτυχές της δουλειάς του, έχοντας τον απαραίτητο χώρο για να μάθει και να εξελιχθεί. Τέλος, θα μπορεί να βρει μια πλατφόρμα επικοινωνίας, για να συζητήσει τις όποιες ανησυχίες του, ιδέες ή τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Σε κάθε περίπτωση, το quiet firing, δεν αποτελεί λύση, για την ανάπτυξης ενός υγιούς εργασιακού χώρου και επαγγελματικής κουλτούρας. Μοιάζει περισσότερο με τον τοξικό «μπαμπά» κάθε παραίτησης, ήσυχης ή μη.
