ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ

Το φλερτ με τον άντρα που κάθισε δίπλα μου στο μανικιούρ

Η αλήθεια είναι πώς δεν φλερτάρω. Δεν με φλερτάρουν να το πω καλύτερα. Θες βγάζω αυτό το είμαι μάνα και δεν με παρατάτε, δεν είμαι τόσο ωραία πια, δεν το παίρνω χαμπάρι διότι μονίμως είμαι σε μια ασταμάτητη βιασύνη να τα προλάβω όλα, δεν το επιδιώκω κι εγώ; Δεν ξέρω. Πάντως δεν νιώθω ότι με φλερτάρουν. Κι έτσι σήμερα όταν μου συνέβη, εκεί που δεν το περίμενα, το απόλαυσα.

Την ώρα που έκανα μανικιούρ, τσουπ κάθεται δίπλα μου ένα παλικάρι δύο μέτρα. Τα κορίτσια στο νυχάδικο τον ξέρουν από ότι καταλαβαίνω από τα σχόλια και γενικά κάνει “θόρυβο” ο τύπος. Ποια θα μου κάνει τα νύχια σήμερα, κορίτσια, λέει, άντε να βγάλω και τα φρύδια μου και μετά να είμαι έτοιμος για το σύμφωνο συμβίωσης. Πλάκα, λέω, έχει ο ψηλός. Οι υπόλοιπες κυρίες γύρω είμαστε σιωπηλές, η μία διαλέγει χρώμα, η άλλη ψήνει τα νύχια της, η άλλη έχει μάτια μόνο για το κινητό της. Πώς τα περάσατε τις γιορτές βρε κορίτσια, ρωτάει τις κοπέλες που λιμάρουν. Την δική του και τη δική μου. Γίνεται κουβέντα, μπλα μπλα, χα χα, χου χου. Τσουπ, ρωτάει και μένα. Εσείς που πήγατε;

Πώς είπατε; Συγνώμη κύριε, ποιος είστε;

Εγώ; Οικογενειακά. Αμέσως να δώσω το στίγμα. Μην χάσω. Λες και αν απαντήσω γενικά, θα απαρνηθώ το παιδί και την οικογένειά μου που τη λατρεύω. Έχω πρόβλημα τελικά. Μην πάει κάποιος ψηλός, ωραίος, με σχεδόν ξυρισμένα μαλλιά, ξανθοκαστανός, με γένια τριών ημερών, καρό πουκάμισο και παντελόνι τζιν, μια χαρά άνθρωπος πάει να μου πιάσει κουβέντα. Αμέσως να πω ότι είμαι παντρεμένη με παιδί.

Λες και δεν την είδε τη βέρα. Μια βεράρα ΝΑ. Είναι και πάνω στο τραπέζι, δεν είναι από κάτω. Λαμπερή, λαμπερή. Χαλάρωσε, βρε κορίτσι μου, δεν είναι και απιστία να πιάσεις κουβέντα με έναν άνθρωπο που κάθισε δίπλα σου στο μανικιούρ και είναι κοινωνικός. Α παπαπαπαααα.

Τι χρώμα θα βάψεις τα νύχια σου, με ρωτά. Τι ίδιο θα σε ρώταγα κι εγώ του απαντάω και χαμογελάμε. Μπα; Έχω τελικά χιούμορ; Ή μήπως σκέφτηκα ότι αν φλερτάρω με έναν ωραίο άντρα που κάθεται δίπλα μου στο μανικιούρ δεν είναι και τόσο έγκλημα για μια παντρεμένη με παιδί;

Το φοβερό όσο το σκέφτομαι είναι ότι όταν είσαι παντρεμένη με παιδί και μάλιστα μια χαρά με τον άντρα σου το να συζητήσεις με κάποιον ωραίο άντρα που κάθισε δίπλα σου στα νύχια μπορεί να έχει πολύ πλάκα όση ώρα μια άλλη σου κόβει τα πετσάκια. Καταρχήν δεν θα πρέπει να έχεις κανένα άγχος, διότι δεν έχεις κανένα σκοπό. Δεν θέλεις γνωριμία, δεν θέλεις ραντεβού, δεν σκοπεύεις να πάρεις το τηλέφωνό του, δεν επιθυμείς τίποτα. Απλά σου έκατσε δίπλα ένας πολύ ωραίος άντρας και σε ρωτάει που έκανες τα τατουάζ σου. Ε, αν απαντήσεις και ανοίξεις μια κουβέντα, αν μη τι άλλο μπορεί να μάθεις και τίποτα, όπως που έκανε τα δικά του, που από όσο βλέπεις είναι μια χαρά. Βέβαια, αν αυτό δεν λεγόταν φλερτ, ίσως να ένιωθα καλύτερα, ακριβώς επειδή το φλερτ συνήθως και σύμφωνα πάντα με τα κακά στερεότυπα μέσα στα οποία ζούμε σημαίνει ότι μια γκόμενα ψάχνεται. Μπούρδες.

Τι είναι δηλαδή οι παντρεμένες με παιδιά; Να μη μπορούν να συνομιλήσουν με τον ωραίο διπλανό τους στα νύχια; Μήπως είναι μόνο δικό μου το πρόβλημα; Το σκέφτομαι κι αυτό. Μήπως έχω στο μυαλό μου αυτή την κλισέ μαζεμένη εικόνα μιας παντρεμένης μάνας και μόνη μου βασανίζομαι με τις τύψεις;

Είναι τζιιιζ το φλερτ για μια παντρεμένη με παιδί;

Όταν δεις έναν ωραίο άντρα να κάθεται δίπλα σου την ώρα που κάνεις μανικιούρ και είσαι ελεύθερη, έχεις περισσότερο άγχος, από όταν είσαι παντρεμένη με παιδί. Να επιβεβαιώσεις ότι σε πρόσεξε, ότι θα σε φλερτάρει οπωσδήποτε, ότι κάθεσαι με την πλάτη ίσια παρά τον πόνο που νιώθεις όταν σου κόβει η μανικιουρίστα την παρανυχίδα, να πεις κάτι έξυπνο, να εντυπωσιάσεις, τέλος πάντων να αρέσεις. Στην δική μου περίπτωση, χέστηκα τελικά. Ναι, μεν, κολακεύομαι όταν αντιλαμβάνομαι ότι ένας ωραίος άντρας που κάθισε δίπλα μου στα νύχια προσπαθεί να μου πιάσει κουβέντα, αλλά δεν αγχώνομαι κιόλας, καθώς δεν έχω κανέναν σκοπό. Τύπου να τον ξαναδώ.

Μόλις ξεπέρασα το πρώτο ταμπού, ουουου, είμαι παντρεμένη με παιδί μήπως δεν είναι σωστό να ανταποκριθώ στις ερωτήσεις του, χαλάρωσα.

Έκανα έξυπνο χιούμορ, γέλασα και αστειεύτηκα υπέρ του γάμου όταν σχολίασε ως βαρετά τα σημερινά ζευγάρια που παντρεύονται και το μόνο που κάνουν είναι να βλέπουν dvd. Και παιδικές ταινίες αν έχουν παιδί, χαχαχα, καλό;

Σαν να ήθελα, σε δεύτερη φάση, να διαπιστώσω αν μπορώ ακόμα να φλερτάρω τελικά. Κάτι που όπως σας είπα από την αρχή δεν μου συμβαίνει συχνά, έτσι;