Tο Νόμπελ Χημείας 2020 απονέμεται σε δύο γυναίκες, για πρώτη φορά στην ιστορία
- 8 ΟΚΤ 2020
Η Γαλλίδα Emmanuelle Charpentier (δεξιά) και η Αμερικανίδα Jennifer Doudna (αριστερά) είναι η φετινές νικήτριες του Νόμπελ Χημείας, για την «ανάπτυξη μιας μεθόδου επεξεργασίας γονιδιώματος», όπως ανακοίνωσε η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών. Για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού δύο γυναίκες επιστήμονες βραβεύονται από κοινού στη συγκεκριμένη κατηγορία.
Οι δύο γενετίστριες που ξαναγράφουν τον κώδικα της ζωής
Η 51 ετών Charpentier και η 56χρονη Doudna έχουν αναπτύξει τον περίφημο μηχανισμό “Crispr”, μια επαναστατική εφαρμογή «μοριακών ψαλιδιών» τα οποία είναι ικανά να τροποποιούν τα ανθρώπινα γονίδια. Αυτό σημαίνει ότι χάρη στη γονιδιακή θεραπεία αυτών των δύο γυναικών, με την εισαγωγή ενός κανονικού γονιδίου στα κύτταρα, αποκαθίσταται η βλάβη που έχει προκαλέσει κάποιο ελαττωματικό γονίδιο. Μάλιστα το Crispr ως εργαλείο είναι εύκολο στη χρήση, φθηνό και επιτρέπει στους επιστήμονες να κόβουν το DNA ακριβώς εκεί που θέλουν για να δημιουργήσουν, για παράδειγμα, ή για να διορθώσουν μία γενετική μετάλλαξη και να θεραπεύσουν σπάνιες ασθένειες.
Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της μεθόδου, οι ερευνητές μπορούν να αλλάξουν το DNA των ζώων, των φυτών και των μικροοργανισμών με εξαιρετικά υψηλή ακρίβεια. Παράλληλα, η θεραπεία κληρονομικών ασθενειών γίνεται πραγματικότητα.
Κάπως ετσι, είναι αντιληπτό πως το να λέμε πως η Charpentier και η Doudna έδωσαν τη δυνατότητα στην επιστήμη να ξαναγράψει τον κώδικα της ζωής, δεν είναι σχήμα λόγου. Αυτή είναι η 6η και η 7η φορά που δύο γυναίκες τιμώνται με το Νόμπελ Χημείας από το 1901 και η πρώτη που γυναίκες μοιράζονται το βραβείο αυτό.
Emmanuelle Charpentier- Jennifer Doudna: Χημεία γένους θηλυκού
Η Emmanuelle Charpentier, έχει κάνει το διδακτορικό της στο Ινστιτούτο Παστέρ του Παρισιού, έχει ζήσει σε πέντε διαφορετικές χώρες, επτά διαφορετικές πόλεις, ενώ έχει εργαστεί σε 10 διαφορετικά επιστημονικά ιδρύματα.
Η Jennifer Doudna μεγάλωσε στη Χαβάη και οι James Watson και Francis Crick, στους οποίους οφείλουμε την ανακάλυψη της δομής του DNA ήταν οι παιδικοί της ήρωες. Το 2011 οι δύο γυναίκες συναντήθηκαν σε ένα καφέ στο Πουέρτο Ρίκο. Μια γνωριμία που θα άλλαζε τη ζωή όχι μόνο των ίδιων, αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Aπό το 2012 συνυπάρχουν στα ίδια εργαστήρια. Οκτώ χρόνια αργότερα, έλαβαν χέρι χέρι την ύψιστη τιμητική διάκριση για έναν άνθρωπο της επιστήμης. Το ότι είναι γυναίκες, κάνει αυτή την εξέλιξη ακόμα πιο ξεχωριστή, καθώς αντιβαίνει στο στερεότυπο που θέλει τα θηλυκά να αποτελούν εξαίρεση στον χώρο των Θετικών Επιστημών.
