Κάνε αναζήτηση, γράψε τουλάχιστον 3 χαρακτήρες
Ladylike
WOMEN TODAY

Το πριν και το μετά της Iskra θα σου δείξει ότι δε θα αγαπήσεις απαραίτητα τον αδύνατο εαυτό σου

Η Iskra Lawrence είναι μοντέλο και υπέρμαχος του body positivity και του body acceptance. Η ίδια κατάφερε μετά από προσωπική της μάχη και εμπόδια που συνάντησε στην πορεία της στη βιομηχανία της μόδας, αφού υπήρξε όσο αδύνατη την ήθελαν, αποφάσισε ότι προτιμά τον εαυτό της ευτυχισμένο παρά λιποβαρή.    

Ανάμεσα στα πολλά posts της στο instagram, αυτά που τελικά κλέβουν την παράσταση είναι εκείνα στα οποία δείχνει στους ακόλουθούς της πόσο αδύνατη είχε υπάρξει, αλλά γιατί τελικά προτιμά τον εαυτό της στα κιλά που είναι τώρα.

Both of these images are of me. The left is about 10years ago. And the right just under a month ago. I remember being proud of how skinny I looked during this shoot. And how now people call me fat when I’m just happy to be alive and grateful for this body I call my home. I used to seek approval from the fashion industry and tried to be “perfect”. I thought if I looked like “her” (an unrealistic beauty ideal), I’d be happy, successful and loved. All I found was failure (because you can’t change who you are) emptiness (because my time and energy was being used up trying to achieve something completely self absorbed and shallow sacrificing doing things I loved) and unhappiness (because no restrictive diet or abusive exercise feels good) I share my experiences with you all because if you are feeling like I did there is another way and those recovering from EDs you’re not alone. The best thing I ever did was focus on looking after myself and being the best me I could be. Seeing value in who I was. The impact I could have in the world and people around me. Trying to give, instead of focusing on myself, my image and needing approval from others. And accepting that I am meant to be here just like you, and we were all created to be imperfectly perfect. I started Investing time into self-care, doing things that made me happy. Listening to my body and mind and nourishing them both, without guilt. That is 10years all squished into a lil insta caption but it did take time but it was soooo damn worth it. Because of what I went through My dream has always been to get self-care (mental, emotional and physical wellness) education into schools. And I’ve started that, but I also wanted to create something for adults that still needed a safe space that’s judgement free to go on a positive journey of self love and that’s why I created @everyBODYwithiskra I don’t have all the answers and I’m not ever trying to change anyone or tell people to do this and that etc. But I felt the need to create this as I wish I could have had this when I was struggling and if I’m able to use that to help even one person even better. If you’re triggered by this post please contact @neda

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη i s k r a (@iskra) στις

“Και στις δύο φωτογραφίες είμαι εγώ. Η αριστερή είναι περίπου δέκα χρόνια πίσω και η δεξιά μόλις έναν μήνα πριν. Θυμάμαι που ένιωθα περήφανη για το πόσο αδύνατη ήμουν σε αυτή τη φωτογράφιση. Και τώρα οι άνθρωποι με λένε χοντρή, ενώ είμαι απλά ευτυχισμένη που ζω και ευγνώμων γι΄αυτό το σώμα που είναι το σπίτι μου.

Παλιά έψαχνα την αποδοχή από τη βιομηχανία της μόδας και προσπαθούσα να είμαι “τέλεια”. Πίστευα ότι αν έμοιαζα με “εκείνη” (ένα μη ρεαλιστικό ιδανικό ομορφιάς), θα ήμουν χαρούμενη, επιτυχημένη και θα με αγαπούσαν. Το μόνο που μου συναντούσα ήταν αποτυχία (γιατί δε μπορείς να αλλάξεις αυτό που είσαι), κενό (επειδή ο χρόνος και η ενέργειά μου χρησιμοποιούνταν επειδή προσπαθούσα να πετύχω κάτι εντελώς εγωιστικό και ρηχό, θυσιάζοντας πράγματα που αγαπούσα), και δυστυχία (επειδή καμία περιοριστική διατροφή ή υπερβολική άσκηση δε σε κάνει να νιώθεις καλά).

Μοιράζομαι μαζί σας τις εμπειρίες μου επειδή αν νιώθετε όπως ένιωθα εγώ, υπάρχει κι άλλος τρόπος και όσοι αναρρώνετε από διατροφικές διαταραχές, δεν είστε μόνοι. Το καλύτερο πράγμα που έκανα ποτέ ήταν να επικεντρωθώ στο να προσέχω τον εαυτό μου και να είμαι το καλύτερο που μπορούσα να γίνω. Να βλέπω ότι αξίζω όπως είμαι. Την επιρροή που είχα στον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω μου. Προσπαθούσα να δώσω, αντί να συγκεντρωθώ σε μένα, την εικόνα μου και την ανάγκη να με αποδεχτούν οι άλλοι. Και να δεχτώ ότι προορίζομαι κι εγώ να είμαι εδώ, όπως κι εσύ, και δημιουργηθήκαμε όλοι ως ίσοι, όντας ατελώς τέλειοι. Ξεκίνησα να αφιερώνω χρόνο στο να με φροντίζω, να κάνω πράγματα που με έκαναν χαρούμενη. Να ακούω το σώμα και το πνεύμα μου και να τα θρέφω χωρίς τύψεις. Αυτά ήταν δέκα χρόνια που χώρεσαν μέσα σε μια λεζάντα στο Instagram η οποία μου πήρε λίγο χρόνο, αλλά το άξιζε πραγματικά πολύ[…]“

Δε χρειάζεται να γίνεις όπως τα μοντέλα που βλέπεις στα social media για να σε αποδεχτείς.