ROLE MODELS

Χάρις Αλεξίου: Η throwback φωτογραφία και το πιο δυνατό μήνυμα προς τον εαυτό της που θα σε κάνει να ταυτιστείς

Δημήτρης Πελέκης/Papadakis Press

Να σε αγαπάς. Αυτή είναι μία φράση που τείνεις να ακούς πιο συχνά στις μέρες μας απ’ όσο άκουγες εκείνο το αμίμητο «Ζακέτα να πάρεις» από τη μαμά σου στην παιδική σου ηλικία. Να σε αγαπάς. Λες κι είναι μία αυτόματη επιλογή που δεν ξέρεις βρε παιδί μου, πώς δεν είχε πάει ο νους σου ότι θα είναι η απάντηση σε όλα. Δεν είναι. Είναι μία αργή διαδικασία που περιλαμβάνει πολύ ενδοσκόπηση και αρκετά σθεναρή αντίσταση στο αυτο-μαστίγωμα. Η Χάρις Αλεξίου σου δείχνει με την τελευταία ανάρτησή της, πόσο μη αυτόματη, πόσο σταδιακή, αλλά και πόσο απελευθερωτική διαδικασία είναι.

Η Χάρις Αλεξίου γύρισε τον χρόνο πίσω, στο παρελθόν, σχεδόν στην αρχή, στην παιδική της ηλικία με μία φωτογραφία που μοιράστηκε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram. Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία, ένα κοριτσάκι με μεγάλα μάτια και πλατύ χαμόγελο κοιτά τον φακό. Φορά ένα λευκό φόρεμα και καβαλάει ένα ξύλινο άλογο σε ένα καρουζέλ. Το βλέμμα της, είναι αυτό που σε κάνει να την αναγνωρίζεις. Διαπεραστικό κι εκφραστικό, αθώο και σοφό, είναι το βλέμμα της Χαρούλας Αλεξίου.

Κι έπειτα σε μία σύντομη λεζάντα, η Χάρις Αλεξίου στέλνει το πιο δυνατό μήνυμα στον μικρό εαυτό της. «Χαρούλα μου, σ’ αγαπώ. Άργησα λίγο αλλά τα κατάφερα» γράφει κι αυτή είναι με βεβαιότητα για μένα η πιο ωραία λεζάντα που διάβασα τελευταία στο Instagram.

Το να σε αγαπάς δεν είναι μία αυτόματη διαδικασία κι όποιος την παρουσιάζει ως τέτοια είναι σίγουρα εξαιρετικά τυχερός αν τα κατάφερε. Για τους περισσότερους ανθρώπους τους φορτωμένους με προσδοκίες, πολλαπλούς ρόλους, ευθύνες, έγνοιες, πρότυπα φτιαγμένα από άλλους γι’ αυτούς, παραδόσεις, προκαταλήψεις, δεν είναι εύκολο να αγαπήσουν τους πάντα ατελείς -γιατί πάντα είμαστε άνθρωποι- εαυτούς τους. Αν το θελήσουν όμως κι αν το προσπαθήσουν είναι πιθανό να τα καταφέρουν, να αποδεχτούν τον εαυτό τους, να πάψουν να τον μαλώνουν για τα «λάθη» του, να μάθουν από τις εμπειρίες, που τους πρόσφερε και να τον ευχαριστήσουν γι’ αυτές. Η Χάρις Αλεξίου, άργησε όπως είπε, αλλά έφτασε εκεί.

Να σε αγαπάς, σου λένε. Και βουτάς με τα μούτρα στο «ψάξιμο», στο να βρεις τον εαυτό του, τα θέλω του, τους στόχους του και θέτεις κάποιους και προσπαθείς λυσσαλέα να τα καταφέρεις για καιρό. Καμιά φορά σταματάς και κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Και τότε αναλώνεσαι στο να βλέπεις ελαττώματα, συμπεριφορές που θες να αλλάξεις, αντιδράσεις που θες να ελέγξεις, αποφάσεις που δεν ξέρεις γιατί πήρες, όλα όσα σε κάνουν εσένα. Αντί να σε αγκαλιάζεις και να σε βάζεις σε προτεραιότητα, βάζεις σε προτεραιότητα την αυτοκριτική σου. Όχι, το να σε αγαπάς δεν είναι καθόλου εύκολο. Δεν συμβαίνει από τη μία μέρα στην άλλη. Όποτε όμως κι αν καταφέρεις να το πετύχεις, η αξία θα είναι ανεκτίμητη. Θα μπορείς να πεις Χαρούλα μου, Ντίνα μου, Μαρία μου, Έλενα μου, Σοφία μου, ΧΧΧ μου σε αγαπώ. Και να το εννοείς.

Η Χάρις Αλεξίου συγκινεί με την ειλικρίνειά της και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει. Η Χάρις Αλεξίου, η Χαρούλα όπως έμεινε γνωστή στην καριέρα της, μιλώντας στον Φώτη Απέργη, στην εκπομπή «Η κατάλληλη ώρα» του Δεύτερου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, το καλοκαίρι του 2020, ανακοίνωσε ότι σταματά τις live εμφανίσεις της. Δήλωσε πως πήρε αυτή την απόφαση με τρόπο φυσικό, ως κλείσιμο της καριέρας της. «Δεν με ακούει η φωνή μου πια, είναι καλύτερο να σταματήσω. Έχω απομακρυνθεί από το τραγούδι τελείως. Δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως παλιά και δεν καταδέχομαι να συνεχίσω αν δεν μπορώ να το κάνω καλά», σημείωσε τότε. Κι αυτή ήταν μια πολύ γενναία, ειλικρινής απόφαση που μας συγκίνησε όλους.

Η τραγουδίστρια ζει σίγουρα μία πολύ διαφορετική περίοδο από τότε που με θάρρος ανακοίνωσε ότι θα εγκαταλείψει τις live εμφανίσεις της σε συναυλίες σαν αυτές που γέμισαν με τη φωνή της το παρελθόν μας. Η ίδια πέρασε ένα καλοκαίρι περιοδεύοντας με την παράσταση Ιφιγένεια, η Εν Ταύροις, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη, ενώ ετοιμάζεται να κάνει το ντεμπούτο της και στη μικρή οθόνη ως ηθοποιός στη σειρά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, ο Δάσκαλος.